Δημήτρης Παπαρήγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 20:
 
==Η Φραξιονιστική Πάλη Χωρίς Αρχές==
Το 1930 το καθεστώς του Ελ. Βενιζέλου συλλαμβάνει πολλά στελέχη της ΓΣΕΕ μαζί με τον Παπαρήγα και τον φυλακίζει για δυόμισι μήνες στο Ιτζεδίν, στα [[Χανιά]].
Την περίοδο 1929-31 στο ΚΚΕ είχε ξεσπάσει η λεγόμενη [[Φραξιονισμός|φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές]]. Ο Παπαρήγας ήταν ηγετικό στέλεχος της ομάδας των συνδικαλιστών [[Γιώργης Σιάντος|Σιάντου]], [[Κώστας Θέος|Θέου]], Πυλιώτη, Ασίκη που ήρθε σε ολομέτωπη σύγκρουση με την ομάδα των [[Ανδρόνικος Χαϊτάς|Χαϊτά]], [[Κώστας Ευτυχιάδης|Ευτυχιάδη]], [[Γιώργος Κολοζώφ|Κολοζώφ]]. Η αποκαλούμενη δεξιά ομάδα των Χαϊτά-Ευτυχιάδη είχε σαν σύνθημα το "''πρώτα οργάνωση και ύστερα επανάσταση''", ενώ η αριστερή των Σιάντου-Θέου "''την μετατροπή των αυθόρμητων λαϊκών κινητοποιήσεων σε γενική πολιτική απεργία''".<ref>Α. Ελεφάντης (1976), σελ.99-101</ref> Η σφοδρή διαμάχη των δύο ομάδων έφερε το ΚΚΕ στα πρόθυρα της διάλυσης και η κρίση στο κόμμα ξεπεράστηκε με επέμβαση της [[Κομιντέρν|Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ)]] το Νοέμβρη του 1931.
 
Τον Γενάρη του 1931 οι Χαϊτάς, Ευτυχιάδης, Κολοζώφ, Παπαρήγας και άλλα στελέχη του ΚΚΕ συνελήφθηκαν από την αστική κυβέρνηση του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελ. Βενιζέλου]], καταδικάστηκαν σε τέσσερατριάμισυ χρόνια φυλάκιση και έναδύο εκτόπιση με τον βενιζελικό [[Ιδιώνυμο| Ιδιώνυμο νόμο του 1929]] και κλείστηκαν στις φυλακές Συγγρού.<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄ τόμος (2012), σελ. 224</ref>
 
==Απόδραση από τις φυλακές Συγγρού και φυγή στη Σοβιετική Ένωση==