Vespa: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Βέσπα (ιταλικά Vespa) είναι μία πολύ δημοφιλής μοτοσικλέτα τύπου σκούτερ που κατασκευάζετε από την εταιρεία Piaggio που έχει έδρα την Ποντετέρα της Ιταλίας από το 1946. Έχει γίνει σύμβολο και επίκεντρο της λαϊκής κουλτούρας ως ένα συγκεκριμένο στυλ προσωπικού μεταφορικού μέσου.

 

 

Το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει την Ιταλία κατεστραμμένη, τόσο σε υποδομές, όσο και στη βιομηχανία και στο οδικό δίκτυο. Η Piaggio κατάφερε να ξαναλειτουργήσει τις κατεστραμμένες μονάδες παραγωγής της που είχαν πληγεί από τους βομβαρδισμούς στην Ποντετέρα όπου αρχικά κατασκεύαζε μαχητικά αεροσκάφη. Η αγορά αυτοκινήτου δεν είχε κίνητρο να αναπτυχθεί στα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο, καθώς τόσο η οικονομία, όσο και το οδικό δίκτυο της Ιταλίας είχαν πληγεί ανεπανόρθωτα από τον πόλεμο. Ο Ενρίκο Πιάτζιο, γιος του ιδρυτή της Piaggio Ρινάλντο Πιάτζιο αποφασίζει να εγκαταλείψει την αεροναυπηγική και προσπαθεί να ξεκινήσει την παραγωγή ενός νέου, σύγχρονου και οικονομικού μεταφορικού μέσου για τις μάζες που εκείνη τη χρονική στιγμή είχε ανάγκη η Ιταλία.

Το μπροστινό ψαλίδι μιμούνταν το σύστημα προσγείωσης των αεροσκαφών, επιτρέποντας την εύκολη αλλαγή της διεύθυνσης του οχήματος. Η εσωτερική μετάδοση κίνησης κατευθείαν στον τροχό, καταργούσε αυτόματα την αλυσίδα στον πίσω τροχό που συνδυαζόταν με βρωμιά, μυρωδιά λαδιού και αισθητική μιζέρια. Αυτή ήταν η βασική σχεδίαση του νέου μοντέλου και έτσι ο Ντ'Ασκάνιο πήγε τα σχέδια του στον Ενρίκο Πιάτζιο ο οποίος στη συνέχεια κατασκεύασε τη Βέσπα το 1946. Η γέννηση της πρώτης Βέσπα ήταν πλέον γεγονός.

 

 

Το μεσημέρι της 23ης Απριλίου 1946 στο κεντρικό γραφείο εφευρέσεων και κατασκευών του Ιταλικού Υπουργείου Βιομηχανίας και Εμπορίου στη Φλωρεντία, η Piaggio έλαβε την πατέντα για μια μοτοσυκλέτα σύμπλεγμα οργάνων και υλικών συνδυασμένα με ένα πλαίσιο που κάλυπτε όλα τα μηχανικά μέρη. Περιλαμβάνονταν το σχέδιο του προστατευτικού καλύμματος και που θα επέτρεπε να αναπτυχθούν καινούργια στοιχεία, έτσι ώστε να κυκλοφορήσουν πολύ γρήγορα στο άμεσο μέλλον νέα μοντέλα του οχήματος. Η μοτοσυκλέτα αυτή είχε στο πίσω μέρος ένα μαξιλαράκι για τον συνεπιβάτη, το οποίο μπορούσε να αντικατασταθεί προαιρετικά με ένα κουτί αποσκευών. Περιλάμβανε εμπρός <<αλυσίδα>> προστασίας (ποδιά) που αρχικά ήταν επίπεδη, στη συνέχεια όμως άλλαξε σε μια διπλή καμπυλωτή ποδιά έτσι ώστε στην εσωτερική μεριά της να δημιουργηθεί ντουλαπάκι όπως εκείνα των αυτοκινήτων. Το καπάκι για το ντεπόζιτο της βενζίνης ήταν κάτω από το κάθισμα κάτι που σήμαινε για τον οδηγό, λιγότερα έξοδα για μια τάπα ασφαλείας με κλειδαριά και την επιπλέον επεξεργασία που χρειάζονταν τα ντεπόζιτα των κοινών μοτοσυκλετών.

Vespa (Βέσπα) στα ιταλικά σημαίνει σφήκα και υιοθετήθηκε ως το νέο όνομα της αυτής της μοτοσυκλέτας, εξαιτίας του οξύ ήχου του κινητήρα και του σχήματός της. Το πίσω κομμάτι που ήταν σφαιρικό ενωνόταν με το μπροστινό με ένα στενό λαιμό και το τιμόνι φαινόταν σαν δύο κεραίες.

 

 

Η Piaggio ήθελε η Βέσπα να περάσει στη μαζική παραγωγή και η μέχρι τότε βιομηχανική πείρα της, την οδήγησε στη δημιουργία μιας αλυσίδας κατασκευής στα πρότυπα της Ford στην Αμερική. Η Βέσπα παρουσιάστηκε στο Golf Club της Ρώμης, αλλά οι δημοσιογράφοι δεν ενθουσιάστηκαν με το περίεργο σε χρώματα σαν παιχνίδι όχημα που είδανε. Όταν έγινε το τεστ της οδήγησης της τους έκανε να αλλάξουν γνώμη καθώς η Βέσπα ήταν πιο εύκολη στην οδήγηση από την κοινή μοτοσυκλέτα. Η επίσημη παρουσίασή της έγινε στο Μιλάνο και οι πρώτες 50 Βέσπα πουλήθηκαν σιγά σιγά. Οι παραγγελίες άρχισαν να πληθαίνουν μόνο μετά την πώληση με δόσεις. Μέσα στα επόμενα χρόνια μέχρι το 1952, η Βέσπα έγινε τόσο διάσημη που ιδρύθηκαν και Λέσχες Vespa σχεδόν σε όλη την Ευρώπη ενώ τα μέλη τους ξεπέρασαν τα 50000. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950, η Βέσπα κατασκευάζονταν επίσημα στην Γερμανία, την Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ισπανία. Τη δεκαετία του 1960 ξεκίνησε η παραγωγή της στην Ινδία, τη Βραζιλία και την Ινδονησία. Μέχρι το 1956 πουλήθηκαν ένα εκατομμύριο μονάδες, στη συνέχεια δύο εκατομμύρια μέχρι το 1960. Σε όλη αυτή τη δεκαετία η Βέσπα συμβόλιζε την ελευθερία και την φαντασία, κάτι που οδήγησε σε τεράστια αύξηση των πωλήσεων. Μέχρι το 1970 τέσσερα εκατομμύρια και δέκα εκατομμύρια μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980. Από το 1957 μέχρι το 1961 στην Σοβιετική Ένωση κατασκευάζονταν μία μοτοσυκλέτα που είχε το όνομα Vjatka-VP150 και βασιζόταν στο σχέδιο της Βέσπα.

Μέχρι σήμερα πολλοί είναι αυτοί που είναι ιδιοκτήτες μιας καινούργιας ή μεταχειρισμένης Βέσπα. Η δυσκολία ανεύρεσης χώρου στάθμευσης και το χαμηλό κόστος συντήρησης αύξησαν τη ζήτηση της Βέσπα αλλά και άλλων σκούτερ. Ως σήμερα έχουν παραχθεί 138 διαφορετικές εκδοχές της Βέσπα και υπάρχουν σε παραγωγή πέντε: η κλασική PX και οι μοντέρνες S, LX, GT και GTS.

 

 

Η πιο μεγάλη διαφήμιση της Βέσπα ήταν στο Χόλυγουντ. Ήταν το 1952 όταν ο Γκρέγκορι Πεκ και η Όντρεϊ Χέμπορν πρωταγωνιστούσαν στην ταινία Διακοπές στη Ρώμη. Ο Γκρέγκορι Πεκ υποδυόταν τον Τζόε Μπράντλεϋ δημοσιογράφο εφημερίδας και η Όντρεϊ Χέμπορν ήταν συνεπιβάτης του στη σκηνή της οδήγησης της Βέσπα στους δρόμους της Ρώμης που καθόταν στα πλάγια. Η Βέσπα πρωταγωνίστησε στην ταινία και υπήρχε και στην αφίσα της ταινίας, κάτι που βοήθησε στην εξάπλωση των πωλήσεων παγκοσμίως.