Αναστάσιος Βερνάρδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|19|07|2014}}
Ο '''Αναστάσιος Βερνάρδος''', διακεκριμένος νομικός και φιλόσοφος, γεννήθηκε στην Αθήνα στις [[12 Ιουλίου]] [[1928]]. Πατέρας του ο Αριστείδης Βερνάρδος από το Προγκί [[Κύθηρα|Κυθήρων]] και μητέρα του η Πόπη το γένος Σικάκη από το [[Ηράκλειο Κρήτης]]. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] και το [[1956]] διορίστηκε ειρηνοδίκης στο Ειρηνοδικείο Νέστου με έδρα το Σιδηρόνερο [[Δράμα|Δράμας]], όπου γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγο και σύντροφο της υπόλοιπης ζωής του Σωτηρία. Απέκτησαν τρία παιδιά, την Πόπη, την Όλγα και τον Αριστείδη.
 
Το [[1957]] επέτυχεπέτυχε στις εξετάσεις για πάρεδρος και τοποθετήθηκε στο Πρωτοδικείο Αθηνών. Από το [[1985]] έως το [[1987]] διετέλεσε Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών. Το Σεπτέμβριο του [[1986]] έλαβε μέρος ως εκπρόσωπος των Ελλήνων Δικαστών στη συνάντηση των δικαστών των 12 κρατών μελών της [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκής Ένωσης]] που έγινε στο [[Λουξεμβούργο]].
 
Το [[1987]] ιδρύθηκε το Διεθνές Κέντρο Μελετών Φιλοσοφίας - Θεωρίας - Κοινωνιολογίας και Επιστημολογίας του Δικαίου, στο οποίο εκλέχθηκε πρώτος Πρόεδρος. Σκοπός του Κέντρου ήταν η συμβολή στην ανάπτυξη του ενδιαφέροντος των νομικών για προβλήματα φιλοσοφίας και θεωρίας του δικαίου με την ευρύτερη έννοια. Στα ιδρυτικά μέλη του περιλαμβάνονταν αρκετοί ξένοι πανεπιστημιακοί. Το ίδιο έτος γίνεται μέλος της Εταιρείας Νομικής Μεθοδολογίας (''Association Internationale de Methodologie Juridique''), που εδρεύει στην [[Αιξ-αν-Προβάνς]] της Γαλλίας[[Γαλλία]]ς. Είχε προσκληθεί εκεί για ένα συνέδριο κατά τις 5-7 Σεπτεμβρίου 1988, στο οποίο τελικά δεν πήγε, έστειλε όμως τη σχετική εργασία του που δημοσιεύτηκε στο ''Revue de la Recherche Juridique – Droit Prospectif (1988 - 4)''.
Την [[23 Ιανουαρίου]] [[1989]] ο Αναστάσιος Βερνάρδος δολοφονήθηκε από την [[τρομοκρατική οργάνωση 1η Μάη]] σε απόσταση πενήντα μέτρων από το σπίτι του. Ήταν η επομένη ημέρα της ονομαστικής του γιορτής.
 
== Εκδήλωση στη μνήμη του ==
Το περιοδικό ''ΥΦΟΣ'', με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δεκαεπτά χρόνων από τη δολοφονία του Αναστασίου Βερνάρδου οργάνωσε εκδήλωση στη μεγάλη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής την Κυριακή [[22 Ιανουαρίου]] [[2006]] και αφιέρωσε ένα τεύχος στον ακέραιο δικαστή και βαθιά φιλοσοφημένο άνθρωπο, προβαίνοντας σε δημοσίευση κάποιων ανέκδοτων δοκιμίων του. Παράλληλα συμπεριέλαβε άρθρα του Βερνάρδου που είχαν δημοσιευτεί στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο (σε κάθε περίπτωση με αναφορά της πηγής) καθώς και κείμενα ανθρώπων που γνώρισαν αυτόν και το έργο του.
Ομιλητές ήταν: ο [[Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης]], ο [[Ευριπίδης Αντωνίου]], Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο [[Θεοδόσης Τάσιος]], καθηγητής ΕΜΠ, ο [[Γεώργιος Λεοντσίνης]], καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η [[Μαρία Κευγά]], δικηγόρος και η Πόπη Βερνάρδου, κόρη του τιμωμένου. Πιάνο έπαιξε η Ιφιγένεια Βερνάρδου – Παπαδογιάννη. Μετά από πρόταση του ΓεώργιουΓεωργίου – Αλέξανδρου Μαγκάκη, την οποία αποδέχτηκε ο παρευρισκόμενος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου [[Ρωμύλος Κεδίκογλου]], φιλοτεχνήθηκε η προτομή του Αναστασίου Βερνάρδου, η οποία από τις [[20 Νοεμβρίου]] [[2006]] κοσμεί την είσοδο του [[Άρειος Πάγος|Αρείου Πάγου]].
 
== Σκέψεις ==
Γραμμή 27 ⟶ 28 :
* [[1968]]: ''Πολιτική δικονομία'', έκδοση Αφοί Π. Σάκκουλα.
* [[1972]]: ''Πολιτική δικονομία'', 2η πλήρης και βελτιωμένη έκδοση ΑΦΟΙ Π. Σάκκουλα.
* [[1976]]: ''Αι κοινωνικαί ορύζουσαιορίζουσαι της δικαστικής πραγματικότητος''.
* [[1980]]: ''Το δίκαιο της ναυτικής εργασίας'', έκδοση Αφοί Π. Σάκκουλα.
* [[1982]]: ''Η θεωρία και η πράξη στο ναυτεργατικό δίκαιο'', έκδοση Αντ. Σάκκουλας.