Κωνσταντίνος Τσώπρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επαναδημιουργία λήμματος |
μ μκδρθ. |
||
Γραμμή 18:
==Το Μελένικο (1895-1913)==
Όλα σχεδόν τα σπίτια στο Μελένικο ήταν λιθόκτιστα που αποτελούνταν τα περισσότερα από δυο ορόφους, ιδιαίτερα όσα βρίσκονταν στην κοίτη του χειμάρρου., μερικά από τα οποία είχαν διπλούς προστατευτικούς τοίχους για να μη καταρρεύσουν συνεπεία διαβρώσεων των θεμελίων τους από τα ορμητικά νερά. Ο ισόγειος όροφος χρησιμοποιούνταν ως οιναποθήκη με τεράστια βαγένια και τους «κουρήτους» χωρητικότητας 30-50 χιλιάδων οίνου. Από αυτά τα μεν βαγένια είχαν σχήμα μεγάλων βαρελιών οι δε «κουρήτοι» σχήμα κύβου. Από τις σπιτικές οιναποθήκες τα κρασιά μεταφέρονταν σε ασκούς στα εντός των βράχων λαξευτές αποθήκες «τρυπητές», διαστάσεων κατά μέσον όρον 25Χ306 με στενή είσοδο βάθους 8-15 μέτρων μήκους, 3 μέτρων πλάτους και 4 μέτρων ύψους. Μέσα στις τρυπητές αυτές συναρμολογούνταν τα τεράστια βαγένια. Τις παράξενες αυτές στοές ή κατακόμβες απεθαύμασε Γάλλος περιηγητής εκφράζοντας την απορία του πως εισήχθησαν σε αυτές τα τεράστια αυτά βαγένια μέσα από τόσες στενές εισόδους.
Ο ίδιος στο εισαγωγικό σημείωμά του ομολογεί ότι δεν θα προσφέρει σπουδαία πράγματα, αφού έχουν δημοσιευτεί πολλά για το ίδιο θέμα· έχει όμως την πεποίθηση ότι μερικά γεγονότα που καταγράφει δεν περιλαμβάνονται στην υπάρχουσα έως την εποχή του, βιβλιογραφία για το Μελένικο. Η αφήγησή του επικεντρώνεται κυρίως στην περίοδο της προετοιμασίας της εξέγερσης του Ίλιντεν τόσο στο Μελένικο όσο και στη Θεσσαλονίκη με ενδιάμεση αναφορά στις σχέσεις των Ελλήνων με τους σλαβόφωνους της της ίδιας περιφέρειας που έως το [[1895]] ήταν αγαθές.
==Σημειώσεις==
{{cnote|α|Όταν είχε τελειώσει την σύνταξη των αναμνήσεών του ο συγγραφέας, παρέδωσε το δακτυλογραφημένο κείμενό του στον τότε διευθυντή του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου Βασίλη Λαούρδα (1912-1971), που είχε ήδη αρχίσει την συστηματική συγκέντρωση τέτοιων κειμένων που είχαν συντάξει Μακεδονομάχοι. Ο Λαούρδας με τη σειρά του, το παρέδωσε στον τότε Πρόεδρο του Ιδρύματος καθηγητή Στίλπωνα Κυριακίδη, που φαίνεται και λόγω πολλαπλών υποχρεώσεών του δεν πρόλαβε να το ελέγξει.}}
| |||