Γιάννης Φέρτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 34:
Ιδιαίτερα γόνιμη ήταν η συνεργασία του με το "Αμφι-Θέατρο" του Σ. Ευαγγελάτου, όπου πρωταγωνίστησε με μεγάλη επιτυχία σε κλασσικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας: "Άμλετ" του [[Ουίλιαμ Σαίξπηρ]] (1991,1992), "Βόυτσεκ" του Γκ. Μπύχνερ (1990) και "Φάουστ" του Γ. Γκαίτε (2010).
 
Μετά το "Αμφι-Θέατρο", ακολούθησε η συνεργασία του με το φημισμένο Ρώσο σκηνοθέτη Γιούρι Λιουμπίμοφ στα έργα του Α. Τσέχωφ "O Γλάρος" (1993) και "O Βυσσινόκηπος" (1995), καθώς και στους "Δανειστές" του Α. Στρίντμπεργκ" (1994). Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις "Δον Ζουάν" του Μολιέρου (1997), "Ούτε Κρύο ούτε Ζέστη" (1998) του Ξ. Κρετς και "Ο Θαυματοποιός" του Μπ. Φρίελ, όπου έλαβε το Βραβείο Ερμηνείας "Αιμίλιος Βεάκης".
 
Το 2003 επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν με την παράσταση "Προσωπική Συμφωνία" του Ρ. Χάργουντ, η οποία γνωρίζει μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Κάτω από την ίδια θεατρική στέγη πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις "Η Επιστροφή" του Τζ. Κόνραντ (2007), όπου έλαβε το Θεατρικό Βραβείο Κοινού, "Το Πορτραίτο του Όσκαρ Ουάιλντ" του Μ. Μακλιαμόρ, "Ο Δρόμος Περνάει από Μέσα" του Ι. Καμπανέλλη, ενώ εμβληματική ήταν η ερμηνεία του στον "Πατέρα" του Α. Στρίντμπεργκ.