Ιερά Οδός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
Στη συνέχεια, με τη διάνοιξη της εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας το «διάσελο» του Δαφνιού έπαψε να είναι η μοναδική σύνδεση με τη Βόρεια Ελλάδα. Η μοναδική αυτή λειτουργικότητα της Ιεράς Οδού ως μόνης εθνικής οδού που περνούσε από το Χαϊδάρι, έκανε την πόλη να γείρει προς αυτήν. Στο μέτωπο πάνω στον δρόμο αυτό, στη συμβολή με τη σημερινή οδό Φώκαιας, δημιουργήθηκε το κέντρο της πόλης. Εκεί έκανε στάση το λεωφορείο για την Αθήνα και τον Πειραιά, στη στάση Σιδηρόπουλου, και εκεί βρισκόταν το ιστορικό καφενείο του Ευαγ. Τσέρη, ο φούρνος του Εμμ. Σίμου, το φαρμακείο του Αντ. Μητροκώστα -το πρώτο της πόλης-, το εμπορικό του Αναστ. Κουλαλόγλου και το παντοπωλείο του Σιδηρόπουλου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι στηΣτη συμβολή της Ιεράς Οδού με τη σημερινή [[Οδός Αγωνιστών Στρατοπέδου Χαϊδαρίου|Στρατοπέδου Χαϊδαρίου]] υπήρχε ένας πυρήνας με αρχιτεκτονικά αξιόλογες κατοικίες, που έδιναν μια εικόνα ξεχωριστής αισθητικής, με πιο χαρακτηριστικό το σπίτι του γιατρού Σκουλικίδη.
 
Πάνω στην Ιερά Οδό ήδη από το 1887 δημιουργήθηκε το [[Δρομοκαΐτειο Ίδρυμα]] από τον ευεργέτη Γ. Δρομοκαΐτη. Στη συνέχεια, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, με μέτωπο σχεδόν επί της Ιεράς Οδού, δημιουργήθηκε ο [[Οικισμός των Νεοφωκαέων Προσφύγων]]. Εκεί υπάρχει και ο ιερός ναός αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, που βρίσκεται σχεδόν επί της Ιεράς Οδού, στη συμβολή με τις οδούς Ηλία Βενέζη και Καραολή και Δημητρίου.