|πόλεμος = [[Πόλεμος του Ε΄ΣυνασπισμούΕ΄ Συνασπισμού]]
|χρονολογία = 5-6 Ιουλίου του 1809
|τόπος = Βορειοανατολικά της Βιέννης
Γραμμή 17:
}}
Η '''μάχη του Βαγκράμ''' (5-6 Ιουλίου του 1809) ήταν μια από τις πιο σημαντικές στρατιωτικές συγκρούσεις των [[ΝαπολέοντειωνΝαπολέοντειοι ΠολέμωνΠόλεμοι|Ναπολεόντειων Πολέμων]] και αποτέλεσε μια αποφασιστική νίκη για τον στρατό του Ναπολέοντα Α΄ της Γαλλίας εναντίον του αυστριακούΑυστριακού στρατού υπό τηντη δίοικησηδιοίκηση του αρχιδούκα ΚάρολουΚαρόλου. Τα αποτελέσματα της μάχης ήταν η καταστροφή του Ε΄ΣυνασπισμούΕ΄ Συνασπισμού και η συνθηκολόγηση της Αυστρίας[[Αυστρία]]ς.
Το 1809 η γαλλική στρατιωτική παρουσία στηνστη [[Γερμανία]] μειώθηκε καθώς ο Ναπολέων μετέφερε έναν μεγάλο αριθμό στρατιωτών να πολεμήσει στον [[Πόλεμος της Χερσονήσου|Πόλεμο της ΧερσονήσσουΧερσονήσου]]. Το αποτέλεσμα αυτής της πράξης ήταν να δημιουργηθεί μια καλή ευκαιρία για την [[Αυστριακή Αυτοκρατορία]] να ανακτήσει λίγο από την παλιά σφαίρα επιρροής της στον γερμανικό χώρο και εισέβαλε στο [[Βασίλειο της Βαυαρίας]], έναν σύμμαχο της Γαλλίας. Αναρρώνοντας από τον αρχικό αιφνιδιασμό του ο Ναπολέων νίκησε τις αυστριακές δυνάμεις σε μια ταχεία εκστρατεία και κατέλαβε την Βιέννη στις αρχές του Μαΐου του 1809. Παρά τις αιχμηρές ήττες και την απώλεια της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας, ο αρχιδούκας διέσωσε έναν τεράστιο στρατό με τον οποίο υποχώρησε βόρεια του ποταμού Δούναβη. Αυτό επέτρεψε στους Αυστριακούς να συνεχίσουν τον πόλεμο αλλά προς τα τέλη του Μαΐου ο Ναπολέων εξαπέλυσε απότομα επίθεση και υπέστη μια τακτική ήττα στην [[μάχη του Άσπερν-Έσσλινγκ]].
Πήρε στον ΝαπολέονταΧρειάστηκαν έξι εβδομάδες στον Ναπολέοντα να προετοιμάσει την επόμενη επίθεσή του, για την οποία κινητοποίησε ένα στρατό 165.000 Γάλλων, Γερμανών και Ιταλών δίπλα στηνστη [[Βιέννη]]. Η μάχη του Βαγκράμ ξεκίνησε όταν ο Ναπολέων πήρε ταχύτατα το κύριο μέρος των δυνάμεών του, διέσχισε τον Δούναβη την 4η Ιουλίου και επιτέθηκε στους 145.000 Αυστριακούς. Έχοντας διασχίσει με επιτυχία τον ποταμό, ο Ναπολέων επιχείρησε να διασπάσει πρόωρα τους αντιπάλους και εξαπέλυσε μια σειρά από βίαιες αλλά ανοργάνωτες βραδινές επιθέσεις εναντίον του αυστριακού στρατού. Οι Αυστριακοί σύντομα εξαπλώθηκαν σε ένα ευρύ ημικύκλιο αλλά κρατούσαν μια φυσική δυνατή θέση. Μετά από μια αρχική επιτυχία των επιτιθέμενων οι επίμονοι αμυνόμενοι ξανακέρδισαν το πάνω χέρι και οι γαλλικές επιθέσεις ουσιαστικά απέτυχαν. Ενθαρρυμένος από την επιτυχία του ο αρχιδούκας Κάρολος εξαπέλυσε την αυγή της επομένης μια σειρά επιθέσεων κατά μήκος ολόκληρης της μάχιμης γραμμής, επιθυμώναςεπιθυμώντας να καταστρέψει τον εχθρικό στρατό με μια διπλή υπερκέραση. Η επίθεση εναντίον της ισχυρής γαλλικής δεξιάς πτέρυγας απέτυχε αλλά οι Αυστριακοί σχεδόν συνέντριψανσυνέτριψαν την ταλαιπωρημένη αριστερή. Παρ' όλα αυτά ο Ναπολέων αριστοτεχνικά αντεπιτέθηκε εξαπολύοντας μια βίαιη επίθεση ιππικού, η οποία ανέκοψε την αυστριακή προέλαση. Τότε αναδιέταξε το Δ΄ Σώμα για να σταθεροποίησεισταθεροποιήσει την αριστερή πτέρυγα ενώ την ίδια ώρα παρέταξε την [[Μεγάλη ΠυροβολαρχείαΠυροβολαρχία]], η οποία σφυροκόπησε το αυστριακό κέντρο και δεξιό κέρας. Η νίκη χαμογελούσε πλέον στους Γάλλους και ο αυτοκράτορας εξαπέλυσε μια επίθεση κατακατά μήκος ολόκληρος της μάχιμης γραμμής ενώ την ίδια ώρα ο στρατάρχης [[Λουί Νικολά Νταβού]] οδήγησε μια αμείλικτη επίθεση που ανάγκασε τους Αυστριακούς να αναδιατάξουν την αριστερή πτέρυγά τους κάτι που έθετε τις θέσεις των Αυστριακών σε μεγάλο κίνδυνο. Προς την μέση του απογεύματος της 6ης Ιουλίου ο αρχιδούκας Κάρολος αποδέχτηκε την ήττα του και οργάνωσε μια εξαιρετικά οργανωμένη υποχώρηση εμποδίζοντας κάθε πιθανότητα εχθρικής καταδίωξης. Μετά την μάχη ο Κάρολος διοικούσε ακόμη μια αξιόμαχη αυστριακή δύναμη και υποχώρησε στηνστη [[Βοημία]]. Παρ' όλα αυτά η Μεγάλη Στρατιά τον πρόφτασε και πέτυχε άλλη μια νίκη στην [[μάχη τοτου Ζνάιμ]]. Με τηντη μάχη ακόμη σε εξέλιξη ο αρχιδούκας Κάρολος αποφάσισε να ζητήσει ανακωχή που ουσιαστικά τερμάτισε την πόλεμο.
Η διήμερη μάχη του Βαγκράμ ήταν ιδιαίτερη αιματηρή εξαιτίας λόγω της εκτενήςεκτενούς χρήσης πυροβολικού σε ένα επιπέδοεπίπεδο πεδίο μάχης με 300.000 στρατιώτες. Παρ' ότι ο Ναπολέων ήταν ο ανδιαμφισβήτητοςαδιαμφισβήτητος νικητής, απέτυχε να πετύχει μια ολοκληρωτική νίκη και οι αυστριακές απώλειες ήταν ελαφρά υψηλότερες από αυτές των Γάλλων. Παρ' όλα αυτά η ήττα ήταν αρκετή για να καταρρακώσει το ηθικό και την θέληση του αυστριακού στρατού για τηντη σύνεχειασυνέχεια του πολέμου. Το αποτέλεσμα ήταν η υπογραφή της [[Συνθήκης του Σχόρνμπουρν]] που σήμανε την απώλεια του ενός έκτου των θεμάτων της Αυστριακής Αυτοκρατορίας μαζί με σημαντικά εδάφη.
