Τριγλυκερίδια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19:
Η βασική φυσιολογική λειτουργία των τριγλυκεριδίων του πλάσματος είναι η μεταφορά των λιπιδίων μεταξύ του ήπατος και των περιφερικών ιστών. Τα συστήματα μεταφοράς των λιπιδίων στο αίμα, διακρίνονται σε δυο κατηγορίες: στο εξωγενές και στο ενδογενές (3).
===Εξωγενές σύστημα μεταφοράς λιπιδίων===
Το εξωγενές σύστημα μεταφοράς των λιπιδίων μεταφέρει το λίπος της τροφής, κυρίως τα τριγλυκερίδια, στο ήπαρ και τους περιφερικούς ιστούς, με την μορφή των χυλομικρών και των υπολειμμάτων τους, δηλαδή λιποπρωτεϊνών πλουσίων σε τριγλυκερίδια. Αξίζει να σημειωθεί, ότι μόνοΜόνο πολύ πρόσφατα ενοχοποιήθηκε ο πιθανός ρόλος αυτού του συστήματος στην εμφάνιση της στεφανιαίας νόσου. Ωστόσο, διαταραχή αυτού του μεταφορικού συστήματος ενδέχεται να οδηγεί σε υψηλά επίπεδα αθηρογόνων τριγλυκεριδίων.
===Ενδογενές σύστημα μεταφοράς των λιπιδίων===
Το ενδογενές σύστημα μεταφοράς των λιπιδίων είναι υπεύθυνο για τη διακίνηση των λιπιδίων μεταξύ του ήπατος και των περιφερικών ιστών. Τα κύρια φορτία είναι τα τριγλυκερίδια, (υπεύθυνα για παροχή ενέργειας) και η χοληστερόλη (δομικό υλικό ανατομικών στοιχείων του κυττάρου και στεροειδών ορμονών). Αναφορικά με την κυκλοφορία των τριγλυκεριδίων, αυτή είναι κατά κύριο λόγο μονοδρομική, με κατεύθυνση από το ήπαρ προς τους περιφερικούς ιστούς, ενώ η μεταφορά της χοληστερόλης πραγματοποιείται και προς τις δυο κατευθύνσεις. Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις στην εναπόθεση, την συσσώρευση και την απομάκρυνση της χοληστερόλης από τους αρτηριακούς ιστούς καθώς και στην ανάπτυξη της στεφανιαίας νόσου και των πλούσιων σε χοληστερόλη πλακών της. Στην κλινική πράξη, οι διαταραχές του ενδογενούς συστήματος, οι οποίες είναι σημαντικές για την ανάπτυξη των αθηροσκληρωτικών καρδιαγειακών παθήσεων, μπορούν να εκτιμηθούν με τον προσδιορισμό των επιπέδων νηστείας της ολικής χοληστερόλης, της LDL-C, της HDL-C και των τριγλυκεριδίων.
Γραμμή 58:
==Παθολογικές επιπτώσεις από την αύξηση των τριγλυκεριδίων==
Για τους περισσότερους ανθρώπους η μεμονωμένη, ήπια, αύξηση των τριγλυκεριδίων δεν εγκυμονεί κανένα κίνδυνο.
Ωστόσο, όταν η αύξηση των τριγλυκεριδίων είναι μεγάλη, δύναται να προκαλέσει παγκρεατίτιδα, μια επικίνδυνη νόσο του παγκρέατος, η οποία χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του οργάνου. Σε ευαίσθητους οργανισμούς η τριγλυκεριδιακή αύξηση, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες (π.χ αύξηση σακχάρου, κάπνισμα) συντελεί στην εμφάνιση και εκδηλώσεων στυτικής δυσλειτουργίας, εμφράγματος, εγκεφαλικού επεισοδίου, ανευρυσμάτων και αγγειακής άνοιας. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι ηΗ αύξηση των τριγλυκεριδίων σε άτομα τα οποία πάσχουν από μεταβολικό σύνδρομο, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους. Το μεταβολικό σύνδρομο συνδέεται με αυξημένη επίπτωση καρδιοεγκεφαλικών επεισοδίων, διαβήτη και πρόωρων θανάτων, ενώ χαρακτηρίζεται από ένα σύνολο επιμέρους μεταβολικών προβλημάτων, στα οποία διαπιστώνονται τρεις ή περισσότερες από τις ακόλουθες διαταραχές (4).
 
*Kακοήθη κατανομή υπερβάλλοντος βάρους στην κοιλιακή χώρα, τον θώρακα και τα άκρα.