Λέμφωμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
Τα λεμφώματα συνήθως χωρίζονται σε λεφώματα [[λέμφωμα Hodgkin|Hodgkin]] και non Hodgkin (μη-Χότζκιν, δηλαδή όλα τα υπόλοιπα),<ref name=Society2013>{{cite book|title=The Lymphoma Guide Information for Patients and Caregivers|date=2013|publisher=Leukemia and Lymphoma Society|url=http://www.lls.org/content/nationalcontent/resourcecenter/freeeducationmaterials/lymphoma/pdf/lymphomaguide.pdf|accessdate=20 June 2014}}</ref> με τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας να περιλαμβάνει σε αυτά επίσης το [[πολλαπλό μυέλωμα]]. Τα λεμφώματα μη-Χότζκιν αποτελούν το 90% των λεμφωμάτων και περιλαμβάνουν πολλούς διαφορετικούς τύπους λεμφωμάτων.<ref name=Society2013/><ref>{{cite web|title=Lymphoma|url=http://www.cancer.gov/dictionary?cdrid=45368|website=NCI|accessdate=13 June 2014}}</ref> Τα λεμφώματα ανήκουν σε μια ευρύτερη κατηγορία νεοπλασμάτων η οποία ονομάζεται όγκοι των αιμοποιητικών και λεμφικών ιστών.<ref>{{cite journal |last1=Vardiman|first1=JW|last2=Thiele|first2=J|last3=Arber|first3=DA|last4=Brunning|first4=RD|last5=Borowitz|first5=MJ|last6=Porwit|first6=A|last7=Harris|first7=NL|last8=Le Beau|first8=MM|last9=Hellström-Lindberg|first9=E|last10=Tefferi|first10=A|last11=Bloomfield|first11=CD|title=The 2008 revision of the World Health Organization (WHO) classification of myeloid neoplasms and acute leukemia: rationale and important changes.|journal=Blood|date=Jul 30, 2009|volume=114|issue=5|pages=937–51|pmid=19357394}}</ref>
 
Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη Χότζκιν λεμφώματος είναι η λοίμωξη από τον [[ιός ΈμπσταϊνΈπσταϊν-Μπαρ|ιό ΈμπτσταϊνΈπτσταϊν-Μπαρ]] και το θετικό οικογενειακό ιστορικό.<ref name=HL2014/> Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη μη-Χοτζκιν λεμφώματος είναι μεταξύ άλλων οι [[αυτοάνοσες ασθένειες]], το [[AIDS]], η ανοσοκατασταλτική θεραπεία, η αυξημένη ηλικία, η έκθεση σε κάποια εντομοκτόνα και η δίαιτα υψηλή σε λιπαρά και κρέατα.<ref name=NHL2014/> Συνήθως διαγνώσκονται σε εξέταση αίματος, ούρων ή μυελού των οστών, ενώ η βιοψία λεμφαδένα μπορεί να είναι χρήσιμη. Επίσης μπορούν να γίνουν εξετάσεις για να βρεθούν πιθανές [[μετάσταση|μεταστάσεις]].<ref name=HL2014/><ref name=NHL2014/>
 
Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει ένα συνδυασμό [[χημειοθεραπεία]]ς, [[ακτινοθεραπεία]]ς, στοχευμένης θεραπείας και χειρουργικής επέμβασης.<ref name=HL2014/><ref name=NHL2014/> Κάποιοι τύποι μπορούν να θεραπευτούν.<ref name=Society2013/> Η συνολική πενταετής επιβίωση στις Ηνωμενες Πολιτείες είναι 85% για το Χότζκιν<ref name="seer">{{cite web|url=http://seer.cancer.gov/statfacts/html/hodg.html |title=Hodgkin Lymphoma—SEER Stat Fact Sheets |publisher=Seer.cancer.gov |accessdate=2012-08-26}}</ref> και 69% για το μη-Χότζκιν λέμφωμα.<ref>{{cite web|title=SEER Stat Fact Sheets: Non-Hodgkin Lymphoma|url=http://seer.cancer.gov/statfacts/html/nhl.html|website=NCI|accessdate=18 June 2014}}</ref> Το 2012 αναπτύχθηκε λέμφωμα σε 566.000 ανθρώπους, ενώ προκάλεσε 305.000 θανάτους,<ref name=WCR2014>{{cite book|title=World Cancer Report 2014.|date=2014|publisher=World Health Organization|isbn=9283204298|pages=Chapter 5.13}}</ref> οι οποίοι αποτελούν το 3-4% των θανάτων από καρκίνο, κατατάσσοντας τα λέμφωμα ως την 7η πιο θανατηφόρα κατηγορία καρκίνων.<ref name=WCR2014/><ref name=Rob2013>{{cite book|last1=Marcus|first1=Robert|title=Lymphoma : pathology, diagnosis and treatment|date=2013|isbn=9781107010598|page=1|edition=Second edition.|url=http://books.google.ca/books?id=SX0LAgAAQBAJ&lpg=PP1}}</ref> Στα παιδιά είναι η τρίτη πιο κοινή μορφή καρκίνου.<ref>{{cite book|last1=Tepper|first1=John E. Niederhuber, James O. Armitage, James H. Doroshow, Michael B. Kastan, Joel E.|title=Abeloff's clinical oncology|date=2014|isbn=1455728659|page=Chapter 97|edition=Fifth edition.|chapter=Childhood lymphoma}}</ref> Είναι πιο κοινά στον αναπτυγμένο παρά στον αναπτυσσόμενο κόσμο.<ref name=WCR2014/>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Λέμφωμα"