Βουλγαρική Εξαρχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Σχίσμα - αφορισμοί: + |
|||
Γραμμή 57:
Σημειώνεται ότι η εν λόγω Σύνοδος Κωνσταντινουπόλεως του 1872, λόγω άρνησης συμμετοχής της Εκκλησίας της Ρωσίας δεν κατέστη "πανορθόδοξη" αλλά "Αγία και Μεγάλη Σύνοδος", συνήλθε δε στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου των Πατριαρχείων, σε τρεις συνεδρίες, η πρώτη στις 29 Αυγούστου, η δεύτερη στις 12 Σεπτεμβρίου και η τρίτη στις 16 Σεπτεμβρίου όπου και έγινε η επικύρωση του Όρου της Συνόδου. Μεταξύ δε των προσερχομένων ήταν και ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος, που όμως παρασυρόμενος από τον ραδιούργο πρέσβη Ιγνάτιεφ, ανεχώρησε έκτακτα προφασιζόμενος ότι το πατριαρχείο Ιεροσολύμων θα επισκεπτόταν ο Ρώσος Μέγας Δούκας Νικόλαος, χωρίς ν΄ αφήσει, ή να ορίσει κάποιον αντιπρόσωπο για να υπογράψει.<ref>Σημειώνεται ότι λίγο αργότερα ο Πατριάρχης Κύριλλος διαφωνώντας με την Ιερά Σύνοδο των Ιεροσολύμων και την "Αγιοταφική Αδελφότητα" εξέπεσε από το αξίωμά του. (ΜΕΕ τ.Ζ', σ.681)</ref>
Ο παραπάνω όρος της Συνόδου της Κωνσταντινούπολης αναγνώσθηκε επίσημα σε όλους του ιερούς ναούς και ανακοινώθηκε σε όλες τις τότε αυτοκέφαλες εκκλησίες. Όλες αναγνώρισαν την ορθότητα αλλά και την κανονικότητα της πράξης του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης εκτός της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ρωσίας, που παρότι ήταν αυτή πρώτη που είχε χαρακτηρίσει τους Βουλγάρους ιεράρχες σχισματικούς, στη συνέχεια, ίσως και υπό την πίεση των πανσλαβιστών, δεν την ακολούθησε.<ref>Ο δε Ρώσος ιστορικός Τέρτιος Φιλίππωφ για τη θλιβερή εκείνη έκβαση των γεγονότων σημειώνει: "''την ενοχή της βουλγαροελληνικής διαφοράς
== Ελληνική αντίδραση ==
| |||