Αμαλασούνθα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Αμαλασούνθα, επίσης γνωστή και ως (περ. 495-30 Απριλιού 535) ήταν βασίλισσα των Οστρογότθων (526-534) Ήταν κόρη του Θεοδώριχου του Μέγα. Παντρεύτηκε το 515 τον Ευθάριχο (περ. 480-522), ένας ευγενής Οστρογότθος της δυναστειας των Αμαλ, ο οποίος είχε προηγουμένως ζησει στην Ισπανια των Βισιγοτθων, γιος του Widerich. Οταν ο σύζυγός της πέθανε, προφανώς στα πρώτα χρόνια του γάμου της, την αφησε με δύο παιδιά, τον Αταλάριχο και την Ματασούνθα. Μετά το θάνατο του πατέρα της το 526, ο γιος της Αταλάριχος, τον διαδεχτηκε, αλλά η Αμαλασούνθα κράτησε την εξουσία ως αντιβασιλισσα για τον 10χρονο γιο της. Βαθιά διαποτισμένη με το παλιό ρωμαϊκό πολιτισμό, έδωσε και στον γιο της την ρωμαικη παιδεια αλλα ηταν καθετη με της ιδέες των Γοτθων ευγενων που θελανε να ακολουθησει της δικες τους φιλοδοξιες. Ως αποτέλεσμα, ο Αταλάριχος έπινε υπερβολικά και επιδόθηκε σε άσωτη ζωή που κατέστρεψε τις προοπτικές του και, τελικά, τον οδήγησε στο θάνατο. Ο θάνατος του γιου της το 534 σημειώσει μεγαλη αλλαγή στη στάση των υποθέσεων. Έχοντας χασει την εν μερη την επιροη της η Αμαλασούνθα προσπαθησε να ξαναπαρει την εξουσια των Οστρογωτθων. Μετά την επιτυχή καταστολή μιας συνωμοσίας εναντίον της το 533, διεταξε τον θάνατο τρεις Οστρογότθους ευγενείς που ηταν ύποπτοι για συμμετοχή στην συνωμοσία. Και ταυτόχρονα άρχισε διαπραγματεύσεις με τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α', με στόχο να δωσει συμβουλες στα σημεια που θα μπορει να εισβαλει στον επερχομενο πολεμο, απο την βορεια Αφρικη στην Σικελια με στολο, και απο την Δαλματια κατευθειαν στην Ραβενα με στρατο, και για την αποδραση της στην Κωνσταντινούπολη με ολο τον Γοτθικο Θυσαυρο. Τώρα η βασίλισσα, Αμαλασούνθα έκανε τον ξάδελφό της, Θεόδατο συνεργάτη του θρόνου της με σκοπό την ενίσχυση της θέσης της. Η επιλογή ήταν ατυχής, γιατι ο Θεόδατος σφετεριστικε τον θρονο της και προώθησε την αποστροφή των Γότθων, απο το Βυζαντιο. Και με εντολη του η Αμαλασούνθα φυλακίστηκε σε ενα νησί στη λίμνη της Τοσκάνης Μπολσένα. Ο Θεόδατος καθως σφετερίστηκε το θρόνο και την φυλάκισε, ζήτησε από τον Ιουστινιανό να τον αναγνωρίσει. Ο διπλωμάτης Πέτρος Πατρίκιος συνάντησε τους πρεσβευτές του Γότθου βασιλια καθ/οδόν προς την Ιταλία, στον Αυλώνα, και ενημέρωσε την Κωνσταντινούπολη ζητώντας οδηγίες. Ο Ιουστινιανός διεμήνυσε στο Θεόδατο ότι η Αμαλασούνθα ήταν υπό την προστασία του και ότι δεν θα έπρεπε να την πειράξει. Παρ’ όλα αυτά, όταν ο Πέτρος κατέφθασε στην Ιταλία η Αμαλασούνθα ήταν ήδη νεκρή, γιατι στις 30 Απριλίου, την άνοιξη του 535, είχε στραγγαλιστεί στο μπάνιο της από συγγενείς των ευγενών που σκοτώθηκαν μετά την πλοκή του 533. Η εξιστόρηση του Προκόπιου στους «Γοτθικούς Πολέμους» του είναι ασαφής για το περιστατικό αυτό, αλλά στη «Απόκρυφη Ιστορία» του λέει ξεκάθαρα πως ο Πέτρος επέτρεψε να σκοτώσουν την Αμαλασούνθα κατ’ εντολή της Θεοδώρας που την θεώρησε πιθανή απειλή. Παρά τις όποιες κρυφές διαβεβαιώσεις της Θεοδώρας στο Θεόδατο, ο Πέτρος καταδίκασε το γεγονός και ξεκαθάρισε ότι, ως αποτέλεσμα, θα ακολουθούσε πόλεμος χωρίς καμία ανακωχή μεταξύ Βυζαντίου και Γότθων. Ο Ιουστινιανός χρησιμοποίησε τον θάνατό της ως αφορμή πολέμου εναντίον των Γότθων, αποστέλλοντας τον Μούνδο στη Δαλματία και τον Βελισάριο στην Ιταλία.▼

Οι επιστολές του Κασσιόδωρου, που ηταν επικεφαλής υπουργός και λογοτεχνική σύμβουλος της Αμαλασούνθα, και οι ιστορίες του Προκοπίου και του Ιορδάνη, μας δίνουν πληροφορίες μας για τον χαρακτήρα του Amalasuntha.▼

Η ζωή του Amalasunta έγινε το αντικείμενο μιας τραγωδίας, το πρώτο έργο που γράφτηκε από τον νεαρό Carlo Goldoni και παρουσιάστηκε στο Μιλάνο το (1733).▼