Chevrolet Camaro 3ης γενιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 18:
| width = 1.849 χιλιοστά (1991–1992: 1.839 χιλιοστά)
| height = 1.278 χιλιοστά (1991–1992 Coupe: 1.280 χιλιοστά<br />1991–1992 Convertible: 1.308 χιλιοστά)
| weight = 1.400 - 1.525 κιλά
| related = [[Pontiac Firebird]]
| designer =
}}
 
Η τρίτη γενιά της [[Chevrolet Camaro]] κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του [[1982]] και συνέχισε να βασίζεται στην πλατφόρμα F-body της General Motors. Διατηρήθηκε στην παραγωγή έως τον Αύγουστο του [[1992]] και αντικαταστάθηκε στις αρχές του [[1993]] από την [[Chevrolet Camaro 4ης γενιάς|Chevrolet Camaro τέταρτης γενιάς]], στις αρχές του [[1993]].
 
==Εξέλιξη==
Γραμμή 31:
==Βασικά στοιχεία==
 
Μετά από αρκετές καθυστερήσεις, η τρίτη γενιά της Camaro, όπως και της δίδυμης [[Pontiac Firebird]], λανσαρίστηκε τον Ιανουάριο του [[1982]]. Αν και η κίνηση στους πίσω τροχούς τελικώς διατηρήθηκε, ήταν η πρώτη στην ιστορία Camaro με [[Ηλεκτρονική έγχυση καυσίμου|ηλεκτρονικό ψεκασμό καυσίμου]] (fuel injection), 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο (το '''Turbo-Hydramatic 700R4'''), 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, [[Ζάντα ελαστικών|ζάντες]] 16 ιντσών, αμάξωμα hatchback και δυνατότητα επιλογής 4-κύλινδρου κινητήρα, λόγω της τότε τάσης των υποψήφιων αγοραστών για αναζήτηση οικονομικότερων κινητήρων, ως αποτέλεσμα της δεύτερης συνεχόμενης πετρελαϊκής κρίσης του [[1979]]. Επιπρόσθετα, η τρίτη γενιά υιοθέτησε πλέον το μετρικό σύστημα για τα κυβικά εκατοστά του κινητήρα, καθώς από το [[1982]] αναφέρονταν σε λίτρα, αντί γιασε κυβικές ίντσες.
 
Αρχικά προσφερόταν σε τρεις εκδόσεις: '''Sport Coupe''' (βασική), '''Berlinetta''' και την κορυφαία '''Z28'''.
Γραμμή 48:
[[Αρχείο:Chevrolet Camaro IROC-Z-3.jpg|300px|thumb|right|Chevrolet Camaro IROC-Z Coupé / πίσω]]
 
Το [[1988]], η έκδοση Z28 διακόπηκε, προς όφελος της IROC-Z, αλλά επανήλθε το [[1990]], όταν το IROC-Z καταργήθηκε οριστικά, λόγω του ότι η σειρά IROC συνδέθηκε με την [[Dodge]]. Επίσης, το καλοκαίρι του [[1989]], για την (σεζόν του [[1990]]), προστέθηκε στάνταρ [[αερόσακος]] οδηγού σε όλες τις εκδόσεις της Camaro, αν και ακόμα δεν προσφερόταν [[Σύστημα αντιμπλοκαρίσματος τροχών|Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS)]], ούτε καν ως έξτρα (το ABS τελικώς εισήχθη το [[1993]], με την εισαγωγή της τέταρτης γενιάς, ως στάνταρ σε όλα).
 
Το [[1992]], σηματοδότησε και το τέλος της τρίτης γενιάς. Λόγω της ταυτόχρονης συμπλήρωσης 25 ετών από την πρώτη σεζόν της [[Chevrolet Camaro 1ης γενιάς|Camaro πρώτης γενιάς]], αρχικά σχεδιαζόταν μίαμια ειδική επετειακή έκδοση, με τις σπορ εξατμίσεις, τις [[Αλουμίνιο|αλουμινένιες]] κυλινδροκεφαλές και το 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο της [[Chevrolet Corvette C4]], αλλά τελικώς η ιδέα αυτή ματαιώθηκε. Από την άλλη, ωστόσο, όλα τα μοντέλα της σεζόν του [[1992]] έλαβαν το έμβλημα «25th Anniversary» στο [[Ταμπλό αυτοκινήτου|ταμπλό]] και οι αγοραστές μπορούσαν να επιλέξουν ένα «Heritage Pack» («Πακέτο Κληρονομιάς»). Ως αποτέλεσμα των προβλημάτων ποιότητας που σημειώθηκαν στα πρώτα και στα τελευταία χρόνια της παραγωγής της τρίτης γενιάς, συν μιας απεργίας των εργαζομένων του εργοστασίου στο Van Nuys, [[Καλιφόρνια]], η GM αποφάσισε να μεταφέρει την παραγωγή της τέταρτης γενιάς στο [[Κεμπέκ]] του [[Καναδάς|Καναδά]]. Η τελευταία Camaro τρίτης γενιάς, μια κόκκινη Z28 coupé, κύλησε από τη γραμμή παραγωγής στις 27 Αυγούστου [[1992]].<ref>[http://www.last1992camaro.com/ www.last1992camaro.com]</ref>
 
==Κινητήρες==