Αγώνες Πείνας (μυθιστόρημα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι επιλογές που κάνουν οι χαρακτήρες και οι στρατηγικές που χρησιμοποιούν είναι συχνά ηθικά πολύπλοκες. Οι φόροι κτίζουν την προσωπικότητα που αυτοί θέλουν το κοινό να βλέπει κατά τη διάρκεια των Αγώνων.<ref name="forbes" /> Η εφημερίδα ''Voice of Youth Advocates'' αναφέρει ως κυριότερα θέματα των ''Αγώνων Πείνας''" τον κυβερνητικό έλεγχο, το φανταστικό χαρακτήρα ''Big Brother'' του μυθιστορήματος με τίτλο «1984» του [[Τζωρτζ Όργουελ]] και τη προσωπική ανεξαρτησία.<ref name="barnesnoble">{{cite web|url=http://www.barnesandnoble.com/w/hunger-games-suzanne-collins/1100171585?ean=9780439023481|title=Barnes & Noble, The Hunger Games (Editorial Reviews)|accessdate=September 1, 2012}}</ref> Το θέμα της εξουσίας καθώς και το χάσιμο αυτής που συναντάται στην τριλογία βιβλίων, είναι παρόμοιο με αυτό του έργου του [[Ουίλλιαμ Σαίξπηρ]] με τίτλο «Ιούλιος Καίσαρ», κάτι που επισημάνθηκε και από τον εκδοτικό οίκο Scholastic της τριλογίας.<ref name="guide">{{cite web|url=http://www2.scholastic.com/content/collateral_resources/pdf/h/HungerGamesTrilogyDiscussionGuide.pdf|title=The Hunger Games trilogy Discussion Guide|publisher=Scholastic|accessdate=January 2, 2010}}</ref> Η Λόρα Μίλερ του περιοδικού ''[[The New Yorker]]'' βρίσκει τη δήλωση της συγγραφέος για την υπόθεση των Αγώνων –μια άσκηση στην [[προπαγάνδα]] και μια «εξευτελιστική καθώς και βασανιστική [...] τιμωρία» για μια αποτυχημένη εξέγερση εναντίον της Κάπιτολ πολλά χρόνια πριν– μη πειστική. Η Μίλερ αναφέρει «Δεν σπας το ηθικό και δεν χάνουν την ανθρωπιά τους μερικοί άνθρωποι όταν τους κάνεις διάσημους και όταν τους προπονείς για το πως να σκευάζουν μια ελκυστική προσωπικότητα για το ευρή κοινό». Αλλά η πλοκή λειτουργεί πολύ καλύτερα όταν περιλαμβάνει την «εφηβική κοινωνική εμπειρία». Η Μίλερ γράφει:

<blockquote>«Οι κανόνες είναι αυθαίρετοι, ακαταμέτρητοι και αντικείμενα ξαφνικής αλλαγής. Μια κτηνώδης κοινωνική ιεραρχία υπερισχύει, με τους πλούσιους, τους εμφανισιακά όμορφους και τους αθλητικούς τύπους να κυριαρχούν χάρη σε αυτά τα πλεονεκτήματα εις βάρος των υπολοίπων. Για να επιβιώσεις χρειάζεται να είσαι εντελώς ψεύτικος. Οι ενήλικες δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν όσα διακυβεύονται; ολόκληρη η ζωή σου μπορεί να έχει τελειώσει και αυτοί ενεργούν σαν να είναι απλά μια «φάση»! Όλοι σε παρακολουθούν συνεχώς, εξετάζουν εξονυχιστικά τα ρούχα ή τους φίλους σου και έχουν εμμονή σχετικά με τον αν κάνεις σεξ, παίρνεις ναρκωτικά ή έχεις αρκετά καλούς βαθμούς, αλλά κανείς δεν νοιάζεται για το ποιός πραγματικά είσαι ή για το πως αισθάνεσαι για οτιδήποτε».<ref>{{cite web |url=http://www.newyorker.com/arts/critics/atlarge/2010/06/14/100614crat_atlarge_miller?currentPage=2 |last=Miller |first=Laura |title=Fresh Hell: What's behind the boom in dystopian fiction for young readers? |work=[[The New Yorker]] |date=June 14, 2010 |accessdate=September 3, 2012}}</ref></blockquote>

 

==Παραπομπές==