Παναγία της Επισκοπής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Παναγία της Επισκοπής ήταν κτισμένη στη δεξιά όχθη του [[Μέγδοβας|Μέγδοβα]], παραπόταμου του [[Αχελώος|Αχελώου]] και δέσποζε στη γύρω περιοχή. Στις αρχές του 20ου αιώνα ο ναός κινδύνεψε από τη διάβρωση της όχθης του ποταμού. Χρειάστηκαν αρκετές εκκλήσεις προς το κράτος για να κατασκευαστεί τελικά το 1955-1959 ένα προστατευτικό τοιχίο που θωράκισε το έδαφος γύρω από το ναό.

 

Δυστυχώς όμως, το [[1961]] αποφασίστηκε η κατασκευή του [[υδροηλεκτρικό φράγμα των Κρεμαστών|φράγματος των Κρεμαστών]] και η μοίρα του μνημείου ήταν να χαθεί για πάντα κάτω από τα νερά της [[Λίμνη Κρεμαστών|λίμνης Κρεμαστών]]. Παρά τις προσπάθειες των κατοίκων για μεταφορά του ναού σε ασφαλές έδαφος, αυτό δεν κατέστη εφικτό. Τον Ιανουάριο του [[1965]], λίγους μήνες πριν τη βύθιση του ναού, αποκαλύφθηκαν οι τοιχογραφίες μετά την αφαίρεση του σοβά, και μεταφέρθηκαν στο [[Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο]] των Αθηνών, όπου εκτείθενται σε ξεχωριστή αίθουσα μέχρι σήμερα.<ref>Έβη Τουλούπα, ''Τριπόταμος Ευρυτανίας'', Εφημερίδα «[[Τα Νέα]]», σελ. 30, Πέμπτη [[24 Σεπτεμβρίου]] [[1998]]</ref>.