Κυκλοπροπάνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το κυκλοπροπανιο ανακαλύφθηκε το [[1881]], από τον [[Αυγκούστ Φρέουντ]] (''August Freund''), που πρότεινε τη σωστή δομή για τη νέα (τότε) ένωση στις πρώτες κιόλας αναφορές του. Ο Αυγκούστ Φρέουντ επέδρασε [[νάτριο]] σε [[1,3-διβρωμοπροπάνιο]]. Η [[χημική αντίδραση]] που ακολούθησε είναι μια ενδομοριακή [[αντίδραση Βουρτζ]] (''Wurtz reaction''), που οδηγεί απευθείας σε κυκλοπροπάνιο<ref name=Freund81>August Freund (1881). "Über Trimethylen". Journal für Praktische Chemie 26 (1): 625–635. doi:10.1002/prac.18820260125</ref><ref name=Freund82>August Freund (1882). "Über Trimethylen". Monatshefte für Chemie 3 (1): 625–635. doi:10.1007/BF01516828.</ref>. Η απόδοση της αντίδρασης μπορεί να βελτιωθεί με τη χρήση [[ψευδάργυρος|ψευδαργύρου]] αντί νατρίου<ref name=Gustavson>G. Gustavson (1887). "Ueber eine neue Darstellungsmethode des Trimethylens". J. Prakt. Chem. 36: 300–305. doi:10.1002/prac.18870360127.</ref>. Το κυκλοπροπάνιο δεν είχε εμπορική εφαρμογή μέχρι που οι Χέντερσον (''Henderson'') και Λούκας (''Lucas'') ανακάλυψαν τις αναισθητικές του ιδιότητες το [[1929]]<ref>G. H. W. Lucas and V. E. Henderson (1 August 1929). "A New Anesthetic: Cyclopropane : A Preliminary Report". Can Med Assoc J. 21 (2): 173–5. PMC 1710967. PMID 20317448.</ref>. Η [[βιομηχανία|βιομηχανική]] του παραγωγή άρχισε από το [[1936]]<ref name=Ind-prod>H. B. Hass, E. T. McBee, and G. E. Hinds (1936). "Synthesis of Cyclopropane". Industrial & Engineering Chemistry 28 (10): 1178–81. doi:10.1021/ie50322a013.</ref>.