Δημήτριος Κιουσόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αλλαγή μεταβλητών του [[Πρότυπο:Πληροφορίες πολιτικού
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 31:
}}
 
Ο '''Δημήτριος Κιουσόπουλος''' ήταν Έλληνας νομικός καιανώτατος πολιτικόςδικαστικός. Διετέλεσε ανώτατοςεισαγγελέας δικαστικόςτου [[Άρειος Πάγος|Αρείου Πάγου]] για δώδεκα χρόνια (1950 - 1962) και υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ελλάδας (1952).
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στην [[Ανδρίτσαινα]] του [[Νομός Ηλείας|Νομούνομού Ηλείας]] στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] το [[1892]]. Σπούδασε [[Νομική επιστήμη|Νομικάνομικά]] στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] και το [[19171916]] εισήλθε στο δικαστικό κλάδο ως έμμισθος πάρεδρος. Αφού διήλθε όλη την ιεραρχία, διορίστηκε Αντιεισαγγελέαςαντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου το 1939.
Εισαγγελέας του [[Άρειος Πάγος|Αρείου Πάγου]] διορίσθηκε το [[1950]], όπου και παρέμεινε έως το [[19611962]].
Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών. Την περίοδο 1973-1974 χρημάτισε πρόεδρος της [[Αθηναϊκή Λέσχη|Αθηναϊκής Λέσχης]].
 
Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών. Την περίοδο 1973-197474 χρημάτισε πρόεδρος της [[Αθηναϊκή Λέσχη|Αθηναϊκής Λέσχης]].
Το [[1945]] εκπροσώπησε την [[Ελλάδα]], ως βοηθός κατήγορος, στη [[Δίκη της Νυρεμβέργης]], με κατηγορούμενους τους [[ναζί|ναζιστές]] εγκληματίες πολέμου. Το [[1951]] συμμετείχε ως υπηρεσιακός Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του [[Σοφοκλής Βενιζέλος|Σοφοκλή Βενιζέλου]] (εκλογές 9ης Σεπτεμβρίου 1951) και τον Οκτώβριο του [[1952]], ως Υπηρεσιακός Πρωθυπουργός, σχημάτισε [[Υπηρεσιακή κυβέρνηση Δημητρίου Κιουσόπουλου 1952|υπηρεσιακή κυβέρνηση]] για τη διενέργεια των εκλογών της 16ης Νοεμβρίου, που έφεραν στην εξουσία τον «Συναγερμό» του [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρου Παπάγου]].
 
Το [[1945]] εκπροσώπησε την [[Ελλάδα]], ως βοηθός κατήγορος, στη [[Δίκη της Νυρεμβέργης]], με κατηγορούμενους τους [[ναζί|ναζιστές]] εγκληματίες πολέμου. Το [[1951]] συμμετείχε ως υπηρεσιακός Υπουργόςυπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του [[Σοφοκλής Βενιζέλος|Σοφοκλή Βενιζέλου]] (εκλογές 9ης Σεπτεμβρίου 1951) και τον Οκτώβριο του [[1952]], ως Υπηρεσιακόςέγινε Πρωθυπουργός, και σχημάτισε [[Υπηρεσιακή κυβέρνηση Δημητρίου Κιουσόπουλου 1952|υπηρεσιακή κυβέρνηση]] για τη διενέργεια των εκλογών της 16ης Νοεμβρίου, που έφεραν στην εξουσία τον «Συναγερμό» του [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρου Παπάγου]].
Διακρίθηκε για την ακεραιότητα με την οποία άσκησε τα υπηρεσιακά και κυβερνητικά του καθήκοντα. Πέθανε στην [[Αθήνα]] στις 20 Ιανουαρίου του [[1977]].<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=83159&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARmASRASXASdASbASkASYASXASdASTASXASa&CropPDF=0 Απεβίωσε ο πρώην υπηρεσιακός πρωθυπουργός Κιουσόπουλος], Εφημερίδα Μακεδονία, 22-01-1977.</ref>
 
Διακρίθηκε για την άριστη νομική κατάρτισή του, το θάρρος του, και την ακεραιότητα με την οποία άσκησε τα υπηρεσιακά και κυβερνητικά του καθήκοντα. Χαρακτηριστικά, το 1972, επί χούντας, και ενώ ήταν σχεδόν 80 ετών προσήλθε ως μάρτυρας υπεράσπισης στελεχών του [[ΠΑΚ]] και εξήρε το δημοκρατικό ήθος τους. Πέθανε στην [[Αθήνα]] στις 20 Ιανουαρίου του [[1977]].<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=83159&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARmASRASXASdASbASkASYASXASdASTASXASa&CropPDF=0 Απεβίωσε ο πρώην υπηρεσιακός πρωθυπουργός Κιουσόπουλος], Εφημερίδα Μακεδονία, 22-01-1977.</ref>
 
== Παραπομπές ==