Χαμένοι στις Άνδεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Bot: Migrating 9 langlinks, now provided by Wikidata on d:Q1159363 |
|||
Γραμμή 36:
* Μόνον η κοιλάδα με τους τετράγωνους κατοίκους δεν έχει προσβληθεί από το μικρόβιο της απληστίας. Αποκομμένη και απομακρυσμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, προφυλάσσεται από αδιάβατα βουνά και πυκνές ομίχλες, που καθιστούν την επικοινωνία με τον έξω κόσμο σχεδόν ανέφικτη. Το πολυήμερο πέρασμα από τις πυκνές ζώνες της ομίχλης (σελ. 15, καρέ 3 έως και όλη τη σελ. 16) δρα ως καθαρτήριο για τ' ανίψια, αφού σχεδόν έχουν "χάσει" τα σώματά τους, καθώς για μέρες δεν μπορεί να δει ο ένας τον άλλον. Προετοιμάζονται, κατ' αυτόν τον τρόπο, να μετάσχουν σε κάτι το αμόλυντο, το έξω από αυτόν τον κόσμο, ενώ το απότομο κατέβασμά τους ολοκληρώνει αυτήν την εντύπωση (σελ. 17, καρέ 1-4), με τρόπο που δεν μπορεί παρά να θυμίσει κάποιες ανάλογες σκηνές από το μυθιστόρημα του [[Ιούλιος Βερν|Ιουλίου Βερν]] [[Ταξίδι στο κέντρο της Γης]]. Όλοι οι κάτοικοι της κοιλάδας αποδεικνύονται φιλικοί και πρόσχαροι, ενώ η υποδοχή και η φιλοξενία προς τον [[Ντόναλντ Ντακ]] είναι τέτοια που αρμόζει σε πολύ σημαντικό πρόσωπο, ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή, από αυτήν που αντιμετώπιζε, όταν ήταν Βοηθός Επιστάτη.
* Ο μοναδικός άλλος επισκέπτης που ξεπέρασε το φράγμα της ομίχλης, ήταν ένας άλλος Αμερικανός, ο καθηγητής Ρατ Μπέτλερ του Πανεπιστημίου του Μπέρμινγχαμ. Αυτός, σαν άλλος αποικιοκράτης, ήταν και ο αίτιος για τον μετασχηματισμό της κοιλάδας σε προπύργιο της επαρχιώτικης και γραφικής, αλλά ξεχασμένης νοοτροπίας του Νότου, μεταφέροντας τη σφραγίδα της κουλτούρας της χαμένης Ντίξιλαντ (Dixieland) [http://en.wikipedia.org/wiki/Dixieland] του Νότου, ακόμη νοτιότερα, μέσω της γλώσσας και των ηθών, που παρουσιάζονται μ' ένα νοσταλγικό τρόπο. Είναι αξιοσημείωτη η ομοιότητα της καινούργιας χώρας με τον προεμφυλιακό Νότο των Η.Π.Α. Οι χωρικοί, μπορεί να μη δουλεύουν σε βαμβακοφυτείες, αλλά ζουν κοντά στη γη, τόσο που τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά τους έχουν αφομοιώσει χαρακτηριστικά του γύρω τοπίου, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μοιάζουν με πέτρες. Ο Πρόεδρος και το Κογκρέσο ασκούν περισσότερο μια εθιμοτυπική διακυβέρνηση, άρα και η άρχουσα τάξη υφίσταται μόνον κατ' όνομα. Όμως τίποτε δεν φαίνεται να συμβαίνει στην κοιλάδα, καθώς οι τελετές και η περισυλλογή αβγών αποτελούν τις μοναδικές ασχολίες των κατοίκων, γεγονός που δικαιολογεί την ονομασία που της έδωσε ο καθηγητής από το Μπέρμινγχαμ: Μονοτονία.
* Υπάρχει μόνον ένας νόμος στη Μονοτονία: Όλα πρέπει να είναι τετράγωνα. Η απειλή της τιμωρίας στους παραβάτες αυτού του μοναδικού νόμου, μας προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα, ότι οι [[Ουτοπία|Ουτοπίες]] υπάρχουν αποκλειστικά στη φαντασία των ανθρώπων. Όπως ο παλιός αμερικανικός Νότος, η χώρα φαίνεται να έχει καλουπωθεί σ' ένα κοινωνικό σύστημα που αγνοεί την έννοια της ποικιλίας. Ο κύβος, σε τελική ανάλυση, έχει αντικαταστήσει το δολάριο, ως πανίσχυρο έμβλημα. Έτσι, το ταξίδι της επιστροφής, δεν είναι τίποτε άλλο από μια απόδραση. Πάντως, η Μονοτονία δεν είναι εντελώς απαίσια, αφού σώζεται από την εμμονή των κατοίκων στο κέφι και τη χαρά. Δέχονται να ανταλλάξουν την πυξίδα που τους άφησε ο καθηγητής, με την εκμάθηση χορών, επειδή η πρωταρχική φροντίδα του Προέδρου είναι η ευτυχία των υπηκόων του (σελ. 31, καρέ 1). Αν και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την απειλή των νταμαριών, δεν μπορούμε να μη παραδεχθούμε τη χαρά αυτών των ανθρώπων. Τους ζεσταίνουν οι "καρδιές τους ! Είχαν τόσο λίγα πράγματα, κι όμως ήταν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι που έχουμε γνωρίσει ποτέ !", διαπιστώνει ο [[Ντόναλντ Ντακ]] (σελ. 31, καρέ 5). Σε μια σκληρή κοινωνική σάτιρα, όπως είναι η ιστορία ''Χαμένοι στις Άνδεις'', αυτές είναι τελικά και οι πιο ειλικρινείς κουβέντες.
==Σχετικά άρθρα και βιβλία==
| |||