Χένρυ Κίσινγκερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 36:
Ο '''Χένρυ Άλφρεντ Κίσινγκερ''' ([[αγγλ.]] Henry Alfred Kissinger, γεννήθηκε στις [[27 Μαΐου]] [[1923]]) είναι Αμερικανός ακαδημαϊκός -καθηγητής πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων-, συγγραφέας και διπλωμάτης. Κυριάρχησε στο σχεδιασμό και την εκτέλεση της εξωτερικής πολιτικής των [[ΗΠΑ]] από το 1969 ως το 1977, επί προεδρίας [[Ρίτσαρντ Νίξον]] (1969-1974) και [[Τζέραλντ Φορντ]] (1974-1977), ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας (National Security Advisor) και υπουργός Εξωτερικών.
== Βιογραφία ==
Ο Κίσινγκερ γεννήθηκε στη [[Γερμανία]] ως Χάιντς Άλφρεντ Κίσινγκερ (''Heinz Alfred Kissinger'') από
Το 1943 οι σπουδές του διακόπηκαν, όταν κλήθηκε να υπηρετήσει στον Αμερικανικό Στρατό. Κατά την ακόλουθη περίοδο συμμετείχε σε επιχειρήσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μεταξύ των οποίων σε αποστολή στο Ανόβερο της Γερμανίας. Μετά τον πόλεμο, αρχικά ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα στο [[Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ|Χάρβαρντ]], αλλά παράλληλα συμμετείχε σε διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες και επιτροπές που αφορούσαν την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μετά το 1969, ο Κίσινγκερ ήταν υπεύθυνος για το «άνοιγμα» των διπλωματικών σχέσεων των ΗΠΑ με την κομμουνιστική [[Κίνα]] του [[Μάο Ζεντόνγκ|Μάο Τσε Τουνγκ]], την ''ύφεση'' (détente) της ψυχροπολεμικής ρητορικής και έντασης με τη [[Σοβιετική Ένωση]] του [[Λεονίντ Μπρέζνιεφ]], και την αποχώρηση των Αμερικανών από το [[Βιετνάμ]], για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο [[Νόμπελ Ειρήνης]] το 1973 λόγω της συνεισφοράς του στη διεκπεραίωση των διαπραγματεύσεων για τον τερματισμό του πολέμου. Ταυτόχρονα, όμως, υπό την καθοδήγησή του η Αμερικανική κυβέρνηση στήριξε αποφασιστικά διάφορα αυταρχικά καθεστώτα, μεταξύ των οποίων η ελληνική [[Χούντα των Συνταγματαρχών]] και η χούντα του στρατηγού [[Αουγούστο Πινοσέτ]] στη [[Χιλή]]. ▼
==Εξωτερική Πολιτική==
▲Μετά το 1969, ο Κίσινγκερ ήταν υπεύθυνος για το «άνοιγμα» των διπλωματικών σχέσεων των ΗΠΑ με την κομμουνιστική [[Κίνα]] του [[Μάο Ζεντόνγκ|Μάο Τσε Τουνγκ]]
Πολυγραφότατος, ο Κίσινγκερ είναι από τους πιο γνωστούς υποστηρικτές της σχολής του ρεαλισμού στις διεθνείς σχέσεις, η οποία υποστηρίζει ότι η εξωτερική πολιτική ενός κράτους πρέπει να χαράσσεται με αποκλειστικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, αγνοώντας παράγοντες όπως οι ηθικο-φιλοσοφικές πεποιθήσεις της εκάστοτε κυβέρνησης ή τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι, έχει γίνει στόχος έντονης κριτικής από αριστερούς λόγω της υποστήριξής του προς δικτατορικά καθεστώτα εφόσον αυτά εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ, αλλά και από νεοσυντηρητικούς, τις προσπάθειες των οποίων για «ανθρώπινα δικαιώματα» και «παγκόσμια εξάπλωση της δημοκρατίας» ο Κίσινγκερ αντιμετωπίζει ως επικίνδυνες
Έντονες επικρίσεις κατά της πολιτικής του Κίσσινγκερ έχει εκφράσει μεταξύ άλλων ο Αμερικανός δημοσιογράφος Κρίστοφερ Χίτσενς στο βιβλίο του «Η Δίκη του Χένρυ Κίσσινγκερ», όπου διατείνεται ότι θα έπρεπε να δικαστεί για «εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και άλλα. Ο συγγραφέας δίνει στοιχεία για την εγκληματική, κατά τον ίδιο, ανάμειξή του στα πολεμικά δρώμενα στην Ινδονησία, το Μπαγκλαντές, την Χιλή, την Κύπρο και το Ανατολικό Τιμόρ.
==Στάση στο Κυπριακό==
Επί υπουργίας του, μεταξύ άλλων έλαβε χώρα το πραξικόπημα της ελληνικής Χούντας στην Κύπρο και η πολύνεκρη [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|τουρκική εισβολή στην Κύπρο]] τον Ιούλιο του 1974.
Από τους πρώτους που αποκάλυψε ότι Κίσσινγκερ και Στέητ Ντηπάρτμεντ ήταν εκ των προτέρων ενήμεροι για το επικείμενο πραξικόπημα της χούντας ήταν ο πολιτικός ανταποκριτής των Νιου Γιορκ Τάιμς, σε φύλλο της εφημερίδας του Αυγούστου του 1974<ref> Αναδημοσίευση στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας το «Βήμα», φύλλο της Πα. 2. Αυγ. 1974, άρθρο «Οἱ Ἀμερικανοί ἐγνώριζον ὅτι ἑτοιμάζετο ἀνατροπή τοῦ Μακαρίου στήν Κύπρο» (φωτογραφική ανατύπωση από τη σειρά «Το Βήμα- 90 Χρόνια», εκδ. Οργανισμός Λαμπράκη, 2012, τόμος ΣΤ΄ «1972-181»)</ref>. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον Αμερικανό δημοσιογράφο, κατά την επίσημη εκδοχή του Στέητ Ντιπάρτμεντ, έκρινε ότι έπρεπε να προειδοποιήσει το στρατιωτικό καθεστώς να μη πραγματοποιήσει το πραξικόπημα, το οποίο και έγινε έως την 9η Ιουλίου, σύμφωνα με επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις από τις υπηρεσίες του στην Αθήνα (δηλαδή την Αμερικανική πρεσβεία και τον εκεί πρέσβη κ. Τάσκα ). Προχωρώντας παραπέρα, ο τότε βουλευτής της Ένωσης Κέντρου, [[Ιωάννης Ζίγδης]] δηλώνει σε αθηναϊκή εφημερίδα της εποχής<ref>.Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας το «Βήμα», φύλλο του Σα.17. Αυγ. 1974, άρθρα «Τό Κυπριακό εἶναι το Γουώτεργκέητ τοῦ κ. Κίσσινγκερ» και «Ἀντιαμερικανική διαδήλωσις νέων εἰς τήν Θεσσαλονίκην και εἰς τό Ἡράκλειον» (φωτο-ανατύπωση από τη σειρά «Το Βήμα- 90 Χρόνια», όπως πάνω)</ref> ότι ο Κίσσινγκερ «όχι μόνο εγνώριζε το πραξικόπημα για την ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου αλλά και το είχε ενθαρρύνει, αν όχι παρακινήσει».
Αξιοσημείωτο είναι ακόμα ότι, όπως τότε δημοσίευσε η ίδια εφημερίδα<ref>.Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας το «Βήμα», φύλλο της Κ. 21. Ιουλ. 1974, άρθρα «Ο Κ. Σίσκο πάλιν χθές εις Αθήνας και Άγκυραν» (φωτο-ανατύπωση από τη σειρά «Το Βήμα- 90 Χρόνια», όπως πάνω)</ref>, έως και ανήμερα της έναρξης της εισβολής (20.07.1974) ο υφυπουργός του Κίσσινγκερ, Τζόσεφ Σίσκο βρισκόταν στην Άγκυρα σε επαφές με τον Τούρκο πρωθυπουργό [[Ετζεβίτ]] και Υπ. Εξ. [[Γκιουνές]]. Την ίδια ημέρα μετέβη, καθ’ υπόδειξιν του Κίσσινγκερ, στην Αθήνα, για να αναχωρήσει και πάλι για την Άγκυρα, το μεσημέρι της επομένης ημέρας. Ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών δεν εξαιρούνταν από το αντι-αμερικανικό μένος που διακατείχε μεγάλο μέρος της τότε ελληνικής κοινής γνώμης, και ιδίως των νέων, το οποίο δεν αμφέβαλε για τον αρνητικό ρόλο των ΗΠΑ. Σε αντιαμερικανική διαδήλωση φοιτητών στο Ηράκλειο, λίγο μετά τη β’ φάση της τουρκικής εισβολής<ref>.Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας το «Βήμα», φύλλο του Σα.17. Αυγ. 1974, άρθρα «Τό Κυπριακό εἶναι το Γουώτεργκέητ τοῦ κ. Κίσσινγκερ» καί «Ἀντιαμερικανική διαδήλωσις νέων εἰς τήν Θεσσαλονίκην και εἰς τό Ἡράκλειον» (φωτο-ανατύπωση από τη σειρά «Το Βήμα- 90 Χρόνια», όπως πάνω)</ref> , ακούγονταν συνθήματα όπως «Δολοφόνε Κίσσινγκερ», «Έξω οι Αμερικανοί» και «Όχι Διχοτόμηση».
▲Πολυγραφότατος, ο Κίσινγκερ είναι από τους πιο γνωστούς υποστηρικτές της σχολής του ρεαλισμού στις διεθνείς σχέσεις, η οποία υποστηρίζει ότι η εξωτερική πολιτική ενός κράτους πρέπει να χαράσσεται με αποκλειστικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, αγνοώντας παράγοντες όπως οι ηθικο-φιλοσοφικές πεποιθήσεις της εκάστοτε κυβέρνησης ή τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι, έχει γίνει στόχος έντονης κριτικής από αριστερούς λόγω της υποστήριξής του προς δικτατορικά καθεστώτα εφόσον αυτά εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ, αλλά και από νεοσυντηρητικούς, τις προσπάθειες των οποίων για «ανθρώπινα δικαιώματα» και «παγκόσμια εξάπλωση της δημοκρατίας» ο Κίσινγκερ αντιμετωπίζει ως επικίνδυνες ηλιθιότητες που φανερώνουν άγνοια για το πως λειτουργεί ο κόσμος.
== Ύστερη πορεία ==
Ο Κίσινγκερ, μετά την εκλογή του Κάρτερ στην προεδρία, ίδρυσε εταιρεία παροχής συμβουλών και συνέχισε τη σταδιοδρομία του ως ειδικός σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.
== Φημολογούμενες δηλώσεις ==
Το [[1997]], στο περιοδικο ''[[Νέμεσις (περιοδικό)|Νέμεσις]]'' της [[Λιάνα Κανέλλη|Λιάνας Κανέλλη]] δημοσιεύτηκε μια υποτιθέμενη δήλωση που ο Κίσινγκερ έκανε το [[1994]] σε μια συνάντηση υψηλά ισταμένων σε ένα ξενοδοχείο της [[Ουάσινγκτον]]. Η πηγή της ήταν άρθρο της ''[[Turkish Daily News]]''<ref>[http://www.iospress.gr/ios2001/ios20010401b.htm Τα πρωτόκολλα των σοφών της Ελλάδας - β<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>. Η διαβόητη δήλωση ήταν:
''"Ο λαός των
▲''"Ο λαός των Γκρεκών είναι αναρχικός και δύσκολος να τιθασευθή. Γι' αυτό πρέπει να τον χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως αναγκασθή να συμμορφωθή. Εννοώ να πλήξουμε τη γλώσσα του, την θρησκεία του, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε την δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, ώστε να μην μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την νευραλγική περιοχή στρατηγικής σημασίας για μας"''<ref>[http://www.bulgarmak.org/beethoven.htm Η γνώμη του Κίσινγκερ γιά τους Ελληνες και τον πολιτισμό τους. Ανθέλληνας ακόμα και ο Μπετόβεν - Περιφρονητικοί γιά τους Ελληνες χαρακτηρισμοί του Ντοστογιέφσκυ<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>
Το απόσπασμα αυτό παρότι δημοσιεύτηκε και στον ''[[Οικονομικός Ταχυδρόμος|Οικονομικό Ταχυδρόμο]]'' και στην ''[[Αυριανή]]'', αμφισβητήθηκε. Ο [[Γιάννης Μαρίνος]] του ''Οικονομικού Ταχυδρόμου'' επικοινώνησε με τον Κίσσινγκερ, ο οποίος έστειλε επιστολή διάψευσης στο περιοδικό καθώς και στην Turkish Daily News.<ref>[http://2lyk-chanion.chan.sch.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=51:2009-04-28-16-54-54&catid=6:istoria&Itemid=12 Θεωρίες Συνομωσίας<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref> Η διάψευση δημοσιεύθηκε στα ''[[Πολιτικά Θέματα]]''<ref>''Πολιτικά Θέματα'', 13 Ιουνίου 1997</ref><ref name="sarantakos">[http://www.sarantakos.com/language/kissinger.html Η περιβόητη δήλωση Κίσινγκερ και ο Λάκης Λαζόπουλος<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>.
| |||