Γουινέα-Μπισάου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ λάθος σύνδεσμο
Γραμμή 91:
Το Μάρτιο του [[2007]] υπέβαλε την παραίτησή του ο Πρωθυπουργός [[Αριστίντες Γκόμες]] και τον διαδέχθηκε στο αξίωμα ο [[Μαρτίνιο Ντάφα Καμπί]]. Έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές το Νοέμβριο του 2008, στην εξουσία επέστρεψε το PAIGC, με αρχηγό τον [[Κάρλος Γκόμες (νεότερος)|Κάρλος Γκόμες το νεότερο]]. Την 1η Μαρτίου του [[2009]] ο αρχηγός του Στρατού, στρατηγός Ταγκμέ Να Ουαϊέ, ασκούσε έντονη κριτική στον πρόεδρο Βιέιρα, σκοτώθηκε από έκρηξη χειροβομβίδας στο αρχηγείο του στρατού. Επακολούθησε ανταλλαγή πυροβολισμών γύρω από το Προεδρικό Μέγαρο στην Μπισσάου, σε μία ακόμα πιθανή απόπειρα πραξικοπήματος και επίθεση εναντίον του προέδρου, στις 2 Μαρτίου. Λίγο αργότερα ανακοινώθηκε η δολοφονία του προέδρου<ref>[http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/africa/7918061.stm BBC News], Guinea Bissau leader 'attacked' , 2 Μαρτίου 2009.</ref><ref>[http://english.aljazeera.net/news/africa/2009/03/20093284243521150.html Guinea-Bissau president 'killed'], Al Jazeera, 2 Μαρτίου 2009</ref>. Ο Βιέιρα πιθανότατα θεωρήθηκε υπεύθυνος για τη δολοφονία του Ουαϊέ και σκοτώθηκε από υποστηρικτές του δολοφονηθέντος αρχηγού του Στρατού.<ref>[http://www.express.gr/news/world/138500oz_20090302138500.php3 Εξπρές], Γουινέα-Μπισάου. Στρατιωτικοί σκότωσαν τον πρόεδρο της χώρας, 2 Μαρτίου 2009.</ref>
 
Μία ημέρα μετά τη δολοφονία του Βιέιρα, ο Ραϊμούντο Περέιρα εξελέγη προσωρινός πρόεδρος από το κοινοβούλιο και ορκίστηκε στις [[3 Μαρτίου]] του [[2009]].<ref name=auto1>[http://web.archive.org/web/20090307001413/http://www.voanews.com/english/2009-03-03-voa55.cfm VOA News], Guinea-Bissau Speaker Takes Oath as New President, 3 Μαρτίου 2009.</ref> Την ίδια χρονιά (2009) εξελέγη Πρόεδρος ο Μαλάμ Μπακάι Σανιά, ο οποίος κυβέρνησε ως το θάνατό του, το 2012.
 
Τον Απρίλιο του 2012 επιβλήθηκε στη χώρα καθεστώς στρατιωτικής δικτατορίας, καθώς ο Μαμαντού Τούρε Κουρουμά κατέλαβε την εξουσία, εκδιώκοντας από την θέση του προέδρου της χώρας τον Ραϊμούντο Περέιρα και στη συνέχεια προκηρύχθηκαν προεδρικές εκλογές. Μεταβατικός πρόεδρος ορίστηκε, κατόπιν συμφωνίας των πραξικοπηματιών και των μεγαλύτερων κομμάτων της παλαιάς αντιπολίτευσης, ο Μανουέλ Σερίφο Ναμάτζο.