Πολιτική κρίση στην Τουρκία (2008): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι εκλογές που προκηρύχθηκαν για τις [[22 Ιουλίου]] είχαν ως κεντρικό θέμα την σχέση Ισλαμιστών - Κεμαλικών, την επικείμενη εκλογή νέου προέδρου και το Κουρδικό.<ref>[http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=817486 Αντίστροφα μετράει η Τουρκία για την εκλογική αναμέτρηση της 22ας Ιουλίου], άρθρο του ιστότοπου ''in.gr''</ref> Είχε προηγηθεί η αποτυχία εκλογής του [[Αμπντουλάχ Γκιούλ]] στο προεδρικό αξίωμα τον Μάϊο του 2007. Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, την οποία προωθούσε ο [[Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν|Ερντογάν]], αρχηγός του ΑΚΡ, αλλά και οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που προανήγγειλε όξυναν το πολιτικό κλίμα. Παράλληλα οι φήμες περι πιθανής εισβολής του τουρκικού στρατού στο Ιράκ, και συγκεκριμένα στο βόρειο Ιράκ, για να βομβαρδίσουν θέσεις των Κούρδων δημιούργησε πολεμικό κλίμα λίγο πριν τις εκλογές.<ref>[http://www.ant1online.gr/World/Asia/Pages/20077/30353091-f312-4e54-b415-ee640e20a5de.aspx Πολεμικό κλίμα στην Τουρκία], άρθρο του τηλεοπτικού σταθμού ''ΑΝΤ1''</ref> Οι καταγγελίες του Ερντογάν για απειλές βουλευτών και για ύπαρξη παραστρατιωτικών οργανώσεων δημιούργησαν μεγαλύτερη ένταση. Να σημειωθεί οτι στιςΣτις [[27 Απριλίου]] οι στρατιωτικοί με τελεσίγραφο είχαν προειδοποιήσει οτι δεν θα επιτρέψουν αλλοίωση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους απειλώντας εμμέσως για πραξικόπημα.<ref>[http://www.in.gr/NEWS/article.asp?lngEntityID=818963 Εκλογή προέδρου και Κουρδικό προτεραιότητες του Ερντογάν μετά την εκλογική νίκη], άρθρο του ιστότοπου ''in.gr''</ref>

Εν αναμονή της απόφασης του ανώτατου συνταγματικού δικαστηρίου για την νομιμότητα ή μη της συνταγματικής αναθεώρησης ο εισαγγελέας του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου Αμπντουραχμάν Γιαλτσινκαγιά ζήτησε από το συνταγματικό δικαστήριο την απαγόρευση του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ καθώς και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για πέντε χρόνια 71 ατόμων μεταξύ των οποίων του [[Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν|Ερντογάν]], του [[Αμπντουλάχ Γκιούλ|Γκιούλ]] κ.α. Στην αίτηση απαγόρευσης ανέφερε ότι το ΑΚΡ επιδίδεται σε κινήσεις που αντιβαίνουν τον κοσμικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους και ως εκ τούτου αποτελεί κίνδυνο για τη χώρα. Η αρνητική αυτή εξέλιξη εκτός από το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό σαφώς επηρέασε και την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι δενΔεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο καθώς και το [[1997]] το συνταγματικό δικαστήριο είχε κηρύξει παράνομο το κυβερνών κόμμα του [[Νετζμετίν Ερμπακάν]] προκαλώντας την παραίτηση της κυβέρνησης.{{Ref_label|I|i|none}}