Δυναστεία των Σελτζούκων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 29:
{{Κύριο|Σουλτανάτο του Ρουμ}}
[[Αρχείο:The Byzantine Empire, c.1180 el.png|thumb|right|220px|Το Σουλτανάτο του Ρουμ (με πράσινο) και ο χώρος της Μεσογείου (1180).]]
Μετά την μάχη του Μαντζικέρτ, πολλές νομαδικές ληστρικές φυλές των Σελτζούκων, οι λεγόμενοι ''Τουρκομάνοι'', εκμεταλλευόμενοι τις εμφύλιες συρράξεις των Βυζαντινών, εισήλθαν στη Μικρά Ασία. Ο Σουλεϊμάν, που έλαβε τον τίτλο του τοπικού σουλτάνου, μέλος της σελτζουκικής δυναστείας, είχε κάποιο στοιχειώδη έλεγχο στην περιοχή, που περιελάμβανε το Βόσπορο δυτικά (απέναντι από την [[Κωνσταντινούπολη]]) ώς τη Βόρεια Συρία ανατολικά. Μετά το θάνατο του Σουλεϊμάν (1085 ή 1086), η περιοχή χωρίστηκε σε μικρά κρατίδια υπό τον έλεγχο διάφορων εμίρηδων, μέχρι την άφιξη του γιου του, [[Κιλίτζ Αρσλάν Α']], που εγκατέστησε σχετικά ενιαία διοίκηση με πρωτεύουσα τη [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαια]]. Το σελτζουκικό σουλτανάτο του Ρουμ
Κατά την Α' Σταυροφορία και τις εκστρατείες του [[Αλέξιος Α'|Αλέξιου Α΄ Κομνηνού]] και των διαδόχων του, η περιοχή που ήλεγχε το Σουλτανάτο περιορίστηκε στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας και η έδρα του μεταφέρθηκε ανατολικότερα, στο [[Ικόνιο]]. Το σουλτανάτο του Ρουμ γνώρισε σχετική ακμή επί [[Κιλίτζ Αρσλάν Β']] (1156-1192), όμως από τα μέσα του 13ου αιώνα έπεσε σε σταδιακή παρακμή, μέχρι που καταλύθηκε το 1308. Από τις αρχές του 14ου αιώνα, τη Μικρά Ασία είχαν κατακλύσει πλήθος τουρκομανικών κρατιδίων (εμιράτων), με κυριότερο αυτό του [[Οσμάν Α'|Οσμάν]], που εξελίχθηκε στη μετέπειτα [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] στα μέσα του 14ου αιώνα.
| |||