Ειρηνικό Κιλκίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10454)
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|17|12|2010}}
{{coord|41|08|14|N|22|40|08|E|type:city_region:GR|display=title}}
{{Πρότυπο:Πόλη (Ελλάδα)
|Πόλη=Ειρηνικό
|Έμβλημα=
Γραμμή 26:
Το '''Ειρηνικό''' είναι χωριό του [[Δήμος Πολυκάστρου|δήμου Πολυκάστρου]], της [[επαρχία Κιλκίς|επαρχίας Κιλκίς]], του [[Νομός Κιλκίς|νομού Κιλκίς]], κείμενο στα σύνορα [[Ελλάς|Ελλάδας]] - [[ΠΓΔΜ]] σε ένα ομαλό υψίπεδο.
 
Το χωριό ήταν αμιγώς [[Έλληνες|ελληνικό]] από την περίοδο της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Τουρκοκρατίας]]. Στα μέσα του 19ου αιώνα αναφέρεται ακμαία ελληνική κοινότητα. Η ονομασία του τότε ήταν ''Καλύβια Γιαννελαίων''. Η σημερινή ονομασία προέρχεται από τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], όπου διεξήχθησαν σφοδρές μάχες μεταξύ των συμμάχων (υπό [[Γαλλία|Γαλλική]] διοίκηση) και των [[Κεντρικές Δυνάμεις|Κεντρικών Δυνάμεων]]. Η ονομασία ''Ειρηνικό'' δόθηκε για να εξωραϊστεί η φρίκη των πολεμικών επιχειρήσεων της εποχής εκείνης.
 
Οι κάτοικοι ήταν ημινομάδες και τα καλοκαίρια μετέβαιναν με τα πρόβατά τους στα βουνα της [[Κεντρική Μακεδονία|Κεντρικής Μακεδονίας]], από τον [[Όλυμπος|Όλυμπο]] έως τα όρη ανατολικά των [[Σιδηρές Πύλες|Σιδηρών Πυλών]] του [[Αξιός|Αξιού]] (σήμερα στην [[ΠΓΔΜ]]). Το χωριό αποτελούνταν κυρίως από [[Σαρακατσάνοι|Σαρακατσάνους]], όπως και σήμερα. Οι πρώτες οικογένειες που αναφέρονται ως κάτοικοι του χωριού είναι οι Γιαννελαίοι, οι Ζαχιλαίοι και οι Μονιτακαίοι. Η οικογένεια των Ζαχιλαίων ανέδειξε τον σπουδαίο οπλαρχηγό της [[Ελληνική επανάσταση του 1821|επανάστασης του 1821]] [[Γεώργιος Ζαχείλας|Γεώργιο Ζαχείλα]] που έδρασε στο [[Βέρμιο]] και στον [[Όλυμπος|Όλυμπο]]. Με τη χάραξη των συνόρων του [[1913]], αλλά κυρίως μετά τη λήξη του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] οι κτηνοτρόφοι σταμάτησαν να μετακινούνται προς Βορρά και πολλές οικογένειες που ξεχειμώνιαζαν σε βορειότερα μέρη συγκεντρώθηκαν στο Ειρηνικό. Μετά το [[1941]] στο χωριό εγκαταστάθηκαν και κάποιες οικογένειες από τον γειτονικό οικισμό Δαουτλί (εγκαταλελειμμένο σήμερα), επειδή βρίσκονταν ακριβώς πάνω στην ελληνογιουγκοσλαβική μεθόριο και αποτελούσε εύκολο στόχο των [[Βούλγαροι|Βουλγάρων]]. Αυτές οι οικογένειες ήταν οι Κουκογιανναίοι και οι Στεργιουλαίοι. Κατά τον [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικό Αγώνα]] οι κάτοικοι της περιοχής αγωνίστηκαν για την ελευθερία έναντι σε [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκους]] και Βούλγαρους, με σπουδαιότερο [[Μακεδονικός Αγώνας#Μακεδονοάχοι|μακεδονομάχο]] τον [[Γεώργιος Κουκογιάννης|Γεώργιο Κουκογιάννη]].
 
Στο χωριό λειτουργεί η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Σχεδόν όλοι κάτοικοι είναι κτηνοτρόφοι και γεωργοί.
Γραμμή 38:
* "Αφανείς, Γηγενείς Μακεδονομάχοι", επιστημονική εποπτεία Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, εκδ. University Studio Press, 2008, σελ. 96
{{Δήμος Παιονίας}}
 
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Κιλκίς]]
[[Κατηγορία:Δήμος Πολυκάστρου]]