Ηρώδης Αρχέλαος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|όνομα = [[Ηρώδης Αρχέλαος]]

|προκάτοχος = [[File:Bronze coin of Herod the Star minted at Samaria.jpg|20px]] [[Ηρώδης ο Μέγας ]] Βασιλιάς των Ιουδαίων

|βασιλικός_οίκος = [[Ηρωδιανή δυναστεία]]

Ο '''Ηρώδης Αρχέλαος''' ([[23 π.Χ.]]-περίπου [[18]]) ήταν εθνάρχης της [[Ιουδαία]]ς της Σαμάρειας και της Ιδουμαίας ([[4 π.Χ.]]-[[6]]).

Ύστερα από τον θάνατο του Ηρώδη ([[4 π.Χ.]]) ο σύμβουλος του Πτολεμαίος συγκέντρωσε λαό και στρατό στο αμφιθέατρο της Ιεριχούς άνοιξε τη διαθήκη του νεκρού βασιλιά και τη διάβασε στους συγκεντρωμένους. Σύμφωνα με αυτήν διάδοχος του και βασιλιάς γίνονταν ο Ηρώδης Αρχέλαος,που έπαιρνε τα εδάφη της Ιουδαίας της Σαμάρειας και της Ιδουμαίας, ενώ ο Ηρώδης Αντίπας και ο [[Φίλιππος ο Τετράρχης|Ηρώδης Φίλιππος ΙΙ]] έγιναν τετράρχες της Γαλιλαίας και Περαίας ο πρώτος και της Πανειάδος, Γαυλανιτίδος, Βαταναίας και Τραχωνίτιδος ο δεύτερος<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Α.ΧΧΙΙΙ.8-9.[665]-[673].σελ.317-319''</ref>.

Όταν τελείωσε η επίσημη περίοδος του πένθους ο Αρχέλαος συγκέντρωσε τα πλήθη στην [[Ιερουσαλήμ]] και τους ανακοίνωσε ότι θα μεταβεί στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] για να διεκδικήσει το βασιλικό αξίωμα ενώπιον του [[Οκταβιανός|Οκταβιανού Αυγούστου]]<ref>Ρόπς Ν.'' Η καθημερινή ζωή στην [[Παλαιστίνη]] στους χρόνους του Ιησού.Μέρος Πρώτο.Μια χώρα και ο λαός της.Κεφάλαιο Τρίτο.Το πολιτικό πλαίσιο.5.Οι κληρονόμοι του Ηρώδη και οι επίτροποι.σελ.79''</ref>. Ταυτόχρονα ζήτησε από τους πολίτες να του ζητήσουν ότι θα τους ευχαριστούσε. Άλλοι ζήτησαν μείωση των φορών, άλλοι ζήτησαν τη θανάτωση των συμβούλων του Ηρώδη και άλλοι διάφορα πράγματα. Ο Αρχέλαος βρέθηκε σε αδιέξοδο και υποσχέθηκε να ικανοποιήσει τα αιτήματα τους όταν θα επέστρεφε από την Ρώμη<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.Ι.1.[1]-[3].σελ.13-15''</ref>.

Αρκετοί όμως πολίτες, κυρίως [[Φαρισαίοι]], συγκεντρώθηκαν μέσα στο [[Ναός του Σολομώντα|Ναό]] ζητώντας του να τιμωρηθούν όσοι δολοφόνησαν πολίτες την εποχή της βασιλείας του Ηρώδη(αναφερόμενοι σε ένα περιστατικό βίας που είχε συμβεί λίγο πριν πεθάνει ο Ηρώδης και είχε προκαλέσει αρκέτα θύματα στην παράταξή τους) και την καθαίρεση του αρχιερέα τον οποίο θεωρούσαν ανάξιο. Ένας Ρωμαίος χιλίαρχος κινήθηκε εναντίον τους χωρίς σπουδαία αποτελέσματα. Οι πολίτες κατάφεραν να παραμείνουν στον Ναό και τις επόμενες ημέρες ενισχύθηκαν και από άλλους. Ο Αρχέλαος κάλεσε το στρατό να επέμβει. Αυτό προκάλεσε ταραχές και 3.000 πολίτες σκοτώθηκαν στα προπύλαια του Ναού<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.Ι.2-3.[4]-[13].σελ.15-17''</ref>.

Αφού ηρέμησαν τα πνεύματα ο Αρχέλαος και η συνοδεία του έφυγαν για την Ρώμη αφήνοντας τη διακυβέρνηση του βασιλείου στον Ηρώδη Φίλιππο ΙΙ. Όταν έφτασαν στην [[Καισάρεια η παράλιος|Καισαρεία]] ο Αρχέλαος και η συνοδεία του συνάντησαν τον Σαβίνο έναν Ρωμαίο φοροεισπράκτορα που κατευθύνονταν στην Ιερουσαλήμ. Εκεί ο Αρχέλαος, ο έπαρχος της [[Συρία|Συρίας]]ς Ουάρρος που έφτασε επίσης στην πόλη και ο Σαβίνος συμφώνησαν ότι ο τελευταίος θα παρέμενε στην Καισάρεια μέχρι να ξεκαθαριστεί η υπόθεση της διαδοχής καθώς οι θησαυροφύλακες του βασιλείου ύστερα από εντολή του Αρχελάου λογοδοτούσαν μόνο σε αυτόν. Αυτή η συμφωνία δεν τηρήθηκε. Όταν ο Αρχέλαος έφυγε για την Ρώμη και ο Ουάρρος γύρισε στη Συρία ο Σαβίνος πήγε στην Ιερουσαλήμ<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.ΙΙ.1-2.[14]-[19].σελ.17-19''</ref>.

[[Image:Herod Archelaus.jpg|300px|thumb|Νόμισμα του Ηρώδη Αρχέλαου ]]

Ταυτόχρονα αρκετές εξεγέρσεις συγκλόνιζαν το βασίλειο. Στην Ιδουμαία στασίασε ο βασιλικός στρατός. Την κατάσταση έσπευσε να αντιμετωπίσει ένας από τους ανιψιούς του Ηρώδη που ονομάζονταν Αχίαβος. Στη Σέπφωρη της Γαλιλαίας έγινε εξέγερση με επικεφαλής τον [[Ιούδας ο Γαλιλαίος|Ιούδα]] γιο και διάδοχο του στασιαστή [[Εζεκίας ο Ζηλωτής|Εζεκία]] που σε νεαρή ηλικία είχε εξοντώσει ο Ηρώδης<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.ΙV.1.[55]-[56].σελ.33''</ref>. Στην Περαία ο [[Σίμων ο Περαΐτης|Σίμων]] που ήταν δούλος του Ηρώδη ανακηρύχθηκε βασιλιάς. Κατόπιν επιτέθηκε με τους οπαδούς του στα βασιλικά ανάκτορα της Ιεριχούς και τα έκαψε, ενώ κάποιοι άλλοι Περαΐτες έκαψαν τα ανάκτορα που βρίσκονταν στην πόλη Βηθαράμαθα κοντά στον Ιορδάνη<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.ΙV.2.[57]-[59].σελ.33-35''</ref>. Ο Γράτος καταδίωξε τον Σίμωνα<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β ΙV. 2. σελ 33''</ref> τον νίκησε σε μάχη και τον σκότωσε. Στην περιοχή της Αμμαούντας (Εμμαούς) ένας βοσκός ονόματι [[Αθρογγαίος]] με την υποστήριξη των τεσσάρων αδελφών του ανακηρύχθηκε βασιλιάς. Επιτέθηκε μάλιστα και σε ένα Ρωμαϊκό απόσπασμα μεταφοράς τροφίμων που βρίσκονταν στην περιοχή, σκοτώνοντας τον επικεφαλής του Άρειο και επιφέροντας του βαριές απώλειες. Τελικά το απόσπασμα σώθηκε χάρις στην έγκαιρη επέμβαση του Γράτου<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.ΙV.3.[60]-[64]σελ.35''</ref> που κατόρθωσε να διαλύσει τη συμμορία του Αθρογγαίου<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β ΙV. 3.[64]-[65]. σελ 35''</ref>.

Ο Ουάρρος αφού συγκέντρωσε δυο λεγεώνες και αρκετά συμμαχικά σώματα από Σύριους και Ναβαταίους Άραβες του Αρέτα, βάδισε εναντίον του αλληλοσπαρασσόμενου βασιλείου. Αφού έφτασε στην [[Γαλιλαία]] άφησε τον συνεργάτη του Γάιο με ένα μέρος του στρατού να καταστείλει την εξέγερση και ο ίδιος βάδισε προς τα νότια. Ο Γάιος κατέλαβε τη Σέπφωρη και την έκαψε. Ο Ουάρρος έφτασε στη Σεβάστεια που είχε παραμείνει πιστή στη νόμιμη αρχή. Κατόπιν προχώρησε και στρατοπέδευσε σε ένα χωριό που λέγονταν Αρούς. Από εκεί εξαπέλυσε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον των επαναστατών στις οποίες διακρίθηκαν οι Άραβες του Αρέτα για την αγριότητα τους. Επίσης με διαταγή του Ουάρρου πυρπολήθηκε η Αμμαούς ως αντίποινα για την επίθεση εναντίον του ρωμαϊκού αποσπάσματος. Οι κάτοικοι της είχαν προλάβει να την εγκαταλείψουν<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.V.1.[66]-[71].σελ.37-39''</ref>.

Ο Ουάρρος έστειλε μια εκτενή αναφορά στην Ρώμη για τα όσα είχαν συμβεί. Ταυτόχρονα μια αντιπροσωπεία από πενήντα Ιουδαίους πολίτες που είχαν αγανακτήσει με τα όσα είχαν συμβεί βρέθηκε στην Ρώμη για να καταγγείλει τον Αρχέλαο<ref name="ReferenceA">Ιστορία Εικονογραφημένη.'' Άρχοντες εν΄ ονόματι της Ρώμης.σελ.99''</ref>. Επίσης στην Ρώμη έφτασε και ο Ηρώδης Φίλιππος<ref>Ιώσηπος ''Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.VI.1.[83].σελ.41-43''</ref>.

Η διακυβέρνηση του Αρχελάου ήταν πραγματική καταστροφή. Ήρθε σε διαμάχη με τους υπηκόους του για κάθε είδους ζήτημα, καθαίρεσε δυο αρχιερείς και εξόργισε τους Φαρισαίους επειδή χώρισε τη σύζυγο του Μαριάμ, προκειμένου να νυμφευθεί τη σύζυγο του δολοφονημένου ετεροθαλούς αδελφού του, Αλέξανδρου, Γλαφύρα<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.VIΙ.4.[114]-[116]σελ.53''</ref>, επειδή ένας τέτοιος γάμος καταδικάζονταν από τον Νόμο. Επειδή θέλησε να ανοικοδομήσει τα καμένα ανάκτορα της Ιεριχούς και μια πόλη που θα έφερε το όνομα του ακολούθησε μια φορολογική πολιτική η οποία ήταν ιδιαίτερα επαχθής<ref>Ιστορία Εικονογραφημένη.'' Άρχοντες εν΄ ονόματι της Ρώμης.σελ.99''<name="ReferenceA"/ref>. Οι αντιδράσεις που δημιουργήθηκαν αντιμετωπίστηκαν με φυλακίσεις και καταπίεση<ref>Ρόπς Ν. ''Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού.Μέρος Πρώτο.Μια χώρα και ο λαός της.Κεφάλαιο Τρίτο.Το πολιτικό πλαίσιο.5.Οι κληρονόμοι του Ηρώδη και οι επίτροποι.σελ.80''</ref>.

{{Πρότυπο:Επαναστάτες και επίδοξοι βασιλείς την εποχή των διαδόχων του Ηρώδη του Μεγάλου}}