Απεχθές χρέος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
eik. |
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10454) |
||
Γραμμή 19:
Οι ΗΠΑ ήταν από τις χώρες που επωφελήθηκαν της θεωρίας του Σακ, αρχικά μετά την [[Ισπανοαμερικανικός πόλεμος|προσάρτηση στη χώρα της Κούβας]] το 1898. Οι ΗΠΑ χαρακτήρισαν το υπέρογκο χρέος της Κούβας, δημιουργημένο ύστερα από 400 χρόνια ισπανικής κατοχής, απεχθές και έτσι αρνήθηκαν να το πληρώσουν.
Οι ΗΠΑ ήταν και η χώρα που εισήγαγε την ίδια πολιτική, βασισμένη στη θεωρία του απεχθούς χρέους, και στον 21ο αιώνα. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια του [[Πόλεμος στο Ιράκ|πολέμου των ΗΠΑ με το Ιράκ]], ήδη πριν από την κατάλυση του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, μην έχοντας την πρόθεση να «κληρονομήσει» το απύθμενο δημόσιο χρέος της χώρας, προγραμμάτιζε το χαρακτηρισμό του χρέους αυτού ως παράνομο, με μία επιχείρηση που είχε τον χαρακτήρα του απόρρητου. Η ανάθεση για την προώθηση της αποκήρυξης του χρέους του Ιράκ ως απεχθές, έγινε από τον τότε πρόεδρο [[Τζορτζ Μπους (νεότερος)|Τζορτζ Μπους]], στον πρώην υπουργό οικονομικών James Baker. Αυτό ήταν το πρώτο παράδειγμα χαρακτηρισμού δημοσίου χρέους ως απεχθές στον 21ο αιώνα. Ωστόσο, οι εμπλεκόμενοι αναγνώρισαν πως υπήρχε κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί η υπόθεση του χρέους του Ιράκ ως παράδειγμα για άλλες χώρες, του δυτικού και όχι μόνο κόσμου (π.χ. [[Κονγκό]], [[Φιλιππίνες]]), ως εκ τούτου η αντίληψη του απεχθούς χρέους και η εφαρμογή της στην παραπάνω περίπτωση, αποσιωπήθηκε.
Η περίπτωση του Ισημερινού όμως, απέδειξε πως η ανακήρυξη του δημοσίου χρέους ως απεχθές είναι δυνατή στον 21ο αιώνα. Η χώρα αυτή της Λατινικής Αμερικής, προερχόμενη από μία σειρά διδακτορικών καθεστώτων (και έχοντας υποστεί την εκμετάλλευση εξωτερικών παραγόντων λόγω των αποθεμάτων πετρελαίου), είχε συσσωρεύσει ένα υπέρογκο κρατικό χρέος. Κατάληξη ήταν η εισαγωγή του [[ΔΝΤ]] στον Ισημερινό το 1982, και η περαιτέρω εκτόξευση του ποσού του χρέους. Άμεσα η ποιότητα ζωής των πολιτών άρχισε να γνωρίζει περαιτέρω μείωση, καθώς οι πόροι του κράτους αφιερώνονταν σε μεγάλο ποσοστό στην αποπληρωμή των χρεών. Η πορεία αυτή άρχισε να αλλάζει με την εκλογή του [[Ραφαέλ Κορρέα]]. Πριν την εκλογή του, ο Κορρέα από τη θέση του Υπουργού Οικονομικών αντιτάχθηκε στις υπαγορεύσεις της [[Παγκόσμια Τράπεζα|Παγκόσμιας Τράπεζας]] και του ΔΝΤ, που αφορούσαν την καταβολή των εσόδων από την εκμετάλλευση του πετρελαίου για την αποπληρωμή των κρατικών χρεών. Υποστήριξε τη διοχέτευση αυτών των εσόδων σε μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, προβλέποντας μόνο 20% των εσόδων για τις υποχρεώσεις του κράτους προς τους δανειστές. Παρά το γεγονός της παραίτησης του από τη θέση του Υπουργού, ο Κορρέα εξελέγη πρόεδρος του Ισημερινού το 2006. Ως Πρόεδρος, πλέον, δήλωσε ότι το χρέος που συμβλήθηκε από τον Ισημερινό ήταν ένα χρέος παράνομο, απεχθές και αντισυνταγματικό, που ανάγκαζε τη χώρα να κατευθύνει περισσότερο από το 50% των οικονομικών της αποδοχών προς την αποπληρωμή του. Ο Κορρέα δήλωσε: ''Πρώτα έρχεται η ζωή, μετά το χρέος''. Η κυβέρνηση Κορρέα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις απειλές της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, έδιωξε όμως τους απεσταλμένους του ΔΝΤ και της Τράπεζας από τον Ισημερινό και προχώρησε στη σύσταση μίας [[Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου|Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου]], η οποία εξέδωσε πόρισμα, σύμφωνα με το οποίο το μεγαλύτερο μέρος του χρέους των προηγούμενων κυβερνήσεων ήταν παράνομο, με μεγάλο ποσοστό να προέρχεται από τα συμβόλαια που είχαν υπογραφεί για το χρέος τη χρονιά 2000. Η έκθεση κοινοποιήθηκε τόσο στην κυβέρνηση όσο και στους πολίτες του Ισημερινού.
Γραμμή 42:
===Αξιώσεις λογιστικών ελέγχων του εθνικού χρέους στην Ευρώπη και απεχθή χρέη===
{{Κύριο|Παγκόσμια οικονομική ύφεση 2008|Δημόσιο χρέος}}
Οργανώσεις όπως η [[ATTAC]] απαιτούν την διεξαγωγή λογιστικών ελέγχων του εθνικού χρέους κάθε κράτους μέλους της Ευρωπαϊκή Κοινότητας καθώς και την αναδιάρθρωση του χρέους και την άμεση ακύρωση κάθε δόλιου,παράνομου ή απεχθούς δημοσίου χρέους.
====Αξίωση απεχθούς χρέους στην Ελλάδα - 2011====
Γραμμή 54:
====Αξίωση απεχθούς χρέους στην Ιρλανδία- 2011====
{{Κύριο|Ιρλανδική οικονομική κρίση 2008-13}}
Για τους ίδιους λόγους που αφορούν την Πορτογαλία, ο Éric Toussaint θεωρεί πως το δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας είναι απεχθές χρέος, καθώς δεν επιτρέπεται στους πολίτες ούτε να γνωρίζουν τις λεπτομέρειες του δανεισμού ούτε και να αποφασίζουν για αυτές.<ref name=Toussaint/>
====Αξίωση απεχθούς χρέους στην Ισπανία- 2011====
Γραμμή 65:
Διάφορες οργανώσεις και κοινωνικά κινήματα, δημιουργημένα υπό την Plataforma Auditoría Ciudadana de la Deuda, τίθενται υπέρ ενός αστικού, πολιτικού λογιστικού ελέγχου του χρέους, που θα γνωστοποιήσει την προέλευσή του, θα αποκηρύξει το σύνολο του παράνομου χρέους και θα ασκήσει διώξεις στους υπεύθυνους για την οικονομική κρίση.<ref>{{cite web|url=https://www.diagonalperiodico.net/panorama/deudas-siempre-deben-pagarse.html|title=¿Las deudas siempre deben pagarse?|publisher=Diagonal|date=14 Ιουνίου 2012}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.diagonalperiodico.net/panorama/por-no-auditoria-ciudadana-todas-deudas.html|title=¿Por qué no una auditoría ciudadana de todas las deudas?|publisher=Diagonal|date=28 Δεκεμβρίου 2011}}</ref>
Τον Ιούνιο του 2013 ο αρχηγός της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών UGT ([[Unión General de Trabajadores]]), Cándido Mendez, δήλωσε πως έχει φτάσει η ώρα για μία σοβαρή θεώρηση της κατάργησης του χρέους, το οποίο εμποδίζει τη λειτουργία της οικονομίας της Ισπανίας. Επίσης προειδοποίησε πως υπάρχει ο κίνδυνος η Ισπανία να ακολουθήσει κι εκείνη τη φθίνουσα πορεία της Ελλάδας εάν συνεχίζονταν οι πολιτικές λιτότητας. Κατέκρινε, ακόμα, την πρόταση της [[Τράπεζα της Ισπανίας|Τράπεζας της Ισπανίας]] για τη μείωση του [[κατώτατος μισθός|κατώτατου μισθού]].<ref>[http://www.publico.es/dinero/456502/mendez-plantea-la-necesidad-de-hacer-una-quita-de-la-deuda Público (España), 3/6/2013]</ref>▼
▲Τον Ιούνιο του 2013 ο αρχηγός της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών UGT ([[Unión General de Trabajadores]]), Cándido Mendez, δήλωσε πως έχει φτάσει η ώρα για μία σοβαρή θεώρηση της κατάργησης του χρέους, το οποίο εμποδίζει τη λειτουργία της οικονομίας της Ισπανίας. Επίσης προειδοποίησε πως υπάρχει ο κίνδυνος η Ισπανία να ακολουθήσει κι εκείνη τη φθίνουσα πορεία της Ελλάδας εάν συνεχίζονταν οι πολιτικές λιτότητας. Κατέκρινε, ακόμα, την πρόταση της [[Τράπεζα της Ισπανίας|Τράπεζας της Ισπανίας]] για τη μείωση του [[κατώτατος μισθός|κατώτατου μισθού]].<ref>[http://www.publico.es/dinero/456502/mendez-plantea-la-necesidad-de-hacer-una-quita-de-la-deuda Público (España), 3/6/2013</ref>
==Κίνημα για την κατάργηση του χρέους==
Από τη δεκαετία του '90 αναπτύχθηκε σε διεθνή κλίμακα ένα σημαντικό κίνημα υπέρ της κατάργησης του εξωτερικού χρέους, που συνδέθηκε με την ανάπτυξη του [[αντιπαγκοσμιοποίηση|κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης]]. Μία από τις σημαντικότερες στιγμές του κινήματος ήταν κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των G8 ([[Ομάδα των 8]]) στο Μπέρμιγχαμ το 1998. Από τότε το κίνημα για την κατάργηση του χρέους έχει δώσει το παρόν στις δραστηριότητες του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης και του [[Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ|Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ]]. Το 2008, δέκα έτη μετά από τη σύνοδο κορυφής του Μπέρμιγχαμ, η συγγραφέας και ακτιβίστρια κατά της παγκοσμιοποίησης Έσθερ Βίβας τόνισε ότι: «Οι διαμαρτυρίες ενάντια στο χρέος πέτυχαν ορισμένες προόδους, ειδικά όσον αφορά τη συμβολική του έννοια και την αντίληψη που έχει η κοινωνία για το πρόβλημα αυτό. Στις χώρες-πιστωτές, γνωστοποιήθηκαν οι αιτίες και οι συνέπειες της πληρωμής του και οι δεσμοί του με τη φτώχεια. Την ίδια στιγμή στις χώρες-δανειστές, δόθηκε έμφαση στην ευθύνη που φέρουν οι διεθνείς οργανισμοί στην δημιουργία και τη συντήρηση του χρέους αυτού. Ωστόσο, όσον αφορά στο θεσμικό επίπεδο, εκτός από το ότι το ζήτημα του χρέους συμπεριλήφθηκε στην πολιτική ατζέντα, οι αλλαγές που επιτεύχθηκαν ήταν πολύ λίγες».<ref>[http://esthervivas.wordpress.com/2008/05/15/el-%E2%80%98no%E2%80%99-a-la-deuda-diez-anos-despues/ El no a la deuda diez años después (El País 15/05/08)]
Στην Ισπανία η οργάνωση ''Red por la Abolición de la Deuda Externa y la restitución de la Deuda Ecológica'' (Δίκτυο για την Κατάργηση του Εξωτερικού Χρέους και την Αποκατάσταση του Οικολογικού Χρέους), που συγκροτήθηκε το 2006, εκίνησε την εκστρατεία ''¿Quién debe a quién?'' (Ποιος χρωστάει σε ποιον;) υποστηρίζοντας την κατάργηση του εξωτερικού χρέους.<ref>[http://www.quiendebeaquien.org/ Campaña por la abolición de la Deuda Externa - www.quiendebeaquien.org]</ref>
| |||