Παφλαγονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10454)
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|10|2009}}
[[Αρχείο:Asiaminorhistory.jpg|thumb|350px|right|Ιστορικός χάρτης της Μ. Ασίας]]
Η '''Παφλαγονία''' ήταν χώρα της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] (αρχαιότερα η βόρεια [[Φρυγία]]) παρά το Βόρειο και κεντρικό τμήμα αυτής μεταξύ του Πόντου (Μικρά [[Καππαδοκία]]) προς Ανατολικά, της [[Βιθυνία|Βιθυνίας]]ς Δυτικά, του [[Μαύρη θάλασσα|Ευξείνου πόντου]] προς Βορρά και της [[Φρυγία|Φρυγίας]]ς προς Νότο που από τον [[3ος αιώνας π.Χ.|3ο αιώνα π.Χ.]] μετονομάστηκε σε [[Γαλατία (Μικρά Ασία)|Γαλατία]] από τους [[Γαλάτες]] που εγκαταστάθηκαν εκεί.
 
Διαρρέεται από τον '''Άλυ''' ποταμό (σημ. Kızılırmak) που αποτελεί και το φυσικό ανατολικό όριο της χώρας. Η Παφλαγονία είναι, στο μεγαλύτερο μέρος της, τραχιά ορεινή χώρα αλλά διαθέτει και εύφορες κοιλάδες με σημαντική παραγωγή φουντουκιών και φρούτων. Ήταν γνωστή από τους αρχαίους χρόνους για τα άλογα και τα μουλάρια της αλλά και για τη σιδηρουργία της, ενώ σημαντικές ελληνικές αποικίες είχαν ιδρυθεί στα παράλιά της, όπως η [[Σινώπη]] και η [[Άμαστρις Παφλαγονίας|Άμαστρις]].
Γραμμή 12:
Οι Παφλαγόνες συμμετείχαν στην εκστρατεία του [[Ξέρξης|Ξέρξη]] εναντίον της Ελλάδας. Αργότερα έγιναν ανεξάρτητοι, με δικό τους ηγεμόνα. Κατά την εκστρατεία του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μ. Αλεξάνδρου]] στη [[Μικρά Ασία]] (333 π.Χ.) οι [[Παφλαγόνες]] δήλωσαν υποτέλεια, με τον όρο να μη διέλθουν τα μακεδονικά στρατεύματα από τη χώρα τους. Τότε η Παφλαγονία ήταν ενωμένη με τον Πόντο (Βλ. [[Καππαδοκία]] – Ιστορία) με ηγεμόνα τον [[Μιθριδάτης Α' του Πόντου|Μιθριδάτη]] το γιο του ''Αριοβαρζάνου''. Μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου η περιοχή δόθηκε στον [[Ευμένης της Καρδίας|Ευμένη]]. Μετά τη μάχη στην Ιψό, περιήλθε από τον [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο]] στον βασιλιά της Θράκης [[Λυσίμαχος|Λυσίμαχο]] και από αυτόν στον [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκο Α΄]]. Κατά το 2ο αιώνα π.Χ. οι ηγεμόνες της Παφλαγονίας φέρουν το όνομα του μυθικού βασιλιά τους Πυλαιμένη και είναι ανεξάρτητοι των Σελευκιδών.
 
Ο τελευταίος της Δυναστείας των Πυλαιμενιδών κληροδότησε, το 121 π.Χ., το βασίλειό του στον βασιλιά του Πόντου [[Μιθριδάτης Ε'|Μιθριδάτη Ε']], αλλά αντ΄ αυτού οι [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίοι]] εγκατέστησαν το γιο του φίλου και συμμάχου τους βασιλιά της Βιθυνίας Νικομήδη, Φιλήμονα, ο οποίος κατέστησε κληρονόμους του τους Ρωμαίους. Ο [[Μιθριδάτης Στ' Ευπάτωρ]], στη συνέχεια, καθυπόταξε την Παφλαγονία και Καππαδοκία, όταν μετά τον πόλεμο με τους Ρωμαίους κατέστη κύριος της κεντρικής και βόρειας Μικράς Ασίας με έδρα την [[Πέργαμος|Πέργαμο]] (88 π.Χ.).
 
Μετά τη λήξη του Β΄ Μιθριδατικού πολέμου υπέρ των Ρωμαίων (64 π.Χ.), ο νικητής [[Πομπήιος ο Μέγας|Πομπήιος]] προσάρτησε την παραλιακή χώρα της Παφλαγονίας στη ρωμαϊκή επαρχία Πόντου – Βιθυνίας. Οι κάτοικοι του εσωτερικού της χώρας διατήρησαν τη ανεξαρτησία τους μέχρι το 7 π.Χ. Κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ., η Παφλαγονία, της οποίας το νότιο τμήμα είχε προσαρτηθεί το 7 μ.Χ. στη [[Γαλατία (Μικρά Ασία)|Γαλατία]], οργανώθηκε ως ιδιαίτερη επαρχία της διοίκησης του Πόντου με πρωτεύουσα τη [[Γάγγρα]]. Αργότερα αποτέλεσε το Θέμα Παφλαγονίας ή Παφλαγόνων.
Γραμμή 19:
 
== Πόλεις ==
Ο Όμηρος μνημονεύει τις εξής πόλεις: : ''[[Κύτωρος]]'' (ο ή η), ''[[Κρώμνη]]'', ''[[Σήσαμος]]'', ''[[Αιγιαλός]]'', ''[[Εριθύνους]]'' και ''[[Ενετούς]]'' από τις οποίες η τελευταία εξαφανίστηκε νωρίς. Αργότερα η Μιλήσιοι ίδρυσαν τη [[Σινώπη]]. Άλλες πόλεις ήταν οι: ''[[Άμαστρις Παφλαγονίας|Άμαστρις]]'', ''[[Τιμολάϊον]]'', ''[[Αβώνου τείχος]]'' (η μεταγενέστερη Ιωνόπολις), πατρίδα του ψευδομάντη Αλέξανδρου του Παφλαγόνα, ''[[Κίνωλις]]'', ''[[Αντικίνωλις]]'', ''[[Στεφάνη]]'', ''[[Αρμώνη]]'', ''[[Ζαγορά]]'', όλες στα παράλια του Ευξείνου.
 
Στο εσωτερικό της χώρας, υπήρχε το φρούριο της [[Γάγγρα]]ς (μετέπειτα ''Γερμανικούπολη''), η ''[[Κιμίατα]]'', οχυρό όπου και τα ιερά καθιδρύματα των Παφλαγόνων, οι ''[[Πιμώλισοι]]'', ''[[Ανδραπία]]'' ή ''[[Νεοκλαυδιούπολη]]'', ''[[Πομπηϊούπολη]]'' και η ''Σεβαστή'' (άγνωστη η θέση της). Κατά τους Βυζαντινούς γίνεται λόγος και για τη ''[[Δοκέα]]'' και ''[[Κασταμονή]]'' πατρίδα της βυζαντινής αυτοκρατορικής οικογένειας των [[Δυναστεία Κομνηνών|Κομνηνών]].
 
Στις περισσότερες από τις παραπάνω θέσεις έχουν βρεθεί νομίσματα με ελληνικές επιγραφές με σημαντικότερη εκείνα με την επιγραφή «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΥΛΑΙΜΕΝΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΟΥ», αποδιδόμενα στο γιο του Βασιλέως της [[Βιθυνία|Βιθυνίας]]ς Νικομήδους Β΄ του Φιλήμονος.
 
Σήμερα η περιοχή της άλλοτε Παφλαγονίας υπάγεται στο νομό Κασταμονής (Kastamonu).
Γραμμή 43:
}}
 
{{DEFAULTSORT:Παφλαγονια}}
[[Κατηγορία:Παφλαγονία| ]]
== References ==
<references />
 
{{DEFAULTSORT:Παφλαγονια}}
[[Κατηγορία:Παφλαγονία| ]]