Βικιπαίδεια

Ταντάλιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
64.642 επεξεργασίες
μ +commonscat +βικιλεξικό
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
Ρομπότ
16.024 επεξεργασίες
μ Διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10454)
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Ta-TableImage.png|right|200px|]]
[[Αρχείο:Tantal 1.jpg|thumb|left|Τεμάχια καθαρού τανταλίου]]
Το [[Χημικά στοιχεία|χημικό στοιχείο]] '''ταντάλιο''' είναι ένα [[μέταλλα|μέταλλο]] με [[ατομικός αριθμός|ατομικό αριθμό]] 73 και [[ατομικό βάρος]] 180,947 . Έχει [[θερμοκρασία τήξης]] 2996 C° και [[θερμοκρασία βρασμού]] 5425±100 C°. Ανήκει στην ομάδα της 3ης κύριας σειράς των [[Στοιχεία μετάπτωσης|στοιχείων μετάπτωσης]].
 
Το ταντάλιο βρίσκεται σε ορυκτά όπως ο [[τανταλίτης]] ([[σίδηρος|Fe]],[[μαγγάνιο|Mn]])[[Ταντάλιο|'''Ta]]'''<sub>2</sub>[[οξυγόνο|O]]<sub>6</sub>, και ο [[κολουμπίτης]] ([[σίδηρος|Fe]], [[μαγγάνιο|Mn]])([[Νιόβιο|Nb]], [[Ταντάλιο|'''Ta]]''')<sub>2</sub>[[οξυγόνο|O]]<sub>6</sub>, άλατα του σιδήρου με αντικατάσταση σε μερικά μόρια του ατόμου του σιδήρου με άτομα των άλλων μεταλλικών στοιχείων, ανάμεσα στα οποία και το ταντάλιο.
 
Το ταντάλιο ανακαλύφθηκε το 1802 από τον [[Σουηδία|Σουηδό]] ερευνητή [[Άντερς Έκεμπεργκ]] (Anders Ekeberg). Αρχικά πιστευόταν ότι το ταντάλιο ήταν το ίδιο στοιχείο με το [[Νιόβιο]], το οποίο είχε ανακαλυφθεί το 1801 και η αντίληψη αυτή παρέμεινε μέχρι το 1844 οπότε καταδείχθηκε ότι το νιοβικό και το τανταλικό οξύ δεν ήταν τα ίδια (από τους Ρόβε (Rowe) και Μαρινιάκ (Marignac, 1866) αντίστοιχα. Καθαρό ταντάλιο παρασκεύασε το 1903 ο φον Μπόλτον (von Bolton).<ref>[http://periodic.lanl.gov/elements/73.html Los Alamos National Lab., ΗΠΑ]</ref>
 
Το όνομα του οφείλεται στον μυθικό [[Τάνταλος|Τάνταλο]], πατέρα της [[Νιόβη|Νιόβης]]ς, καθώς τα δύο στοιχεία απαντούν μαζί στη φύση και η πρώτη και αρκετά πολύπλοκη διαδικασία διαχωρισμού τους επινοήθηκε από τον Ζαν Σαρλ Γκαλισσάρ ντε Μαρινιάκ (Jean Charles Galissard de Marignac) το 1866.<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k34818t/f4.table Jean Charles Galissard de Marignac: "Recherches sur les combinaisons du niobium". Annales de chimie et de physique 4 (8): 7–75]</ref> Σήμερα παρασκευάζεται με ηλεκτρόλυση φθοροτανταλικού καλίου ή με αντίδραση οξειδίου και καρβιδίου του.
 
Είναι μέταλλο υψηλής πυκνότητας και σκληρότητας. Σε τελείως καθαρή μορφή είναι όλκιμο και από αυτό κατασκευάζονται λεπτά σύρματα. Είναι απρόσβλητο από όλα τα οξέα σε θερμοκρασίες κάτω των 150<sup>ο</sup> C ενώ σε υψηλότερες από αυτή θερμοκρασίες προσβάλλεται μόνον από υδροφθορικό οξύ ή αντιδραστήρια που περιέχουν ενεργό ιόν φθορίου ή ελεύθερο τριοξείδιο του θείου. Τα καυστικά αλκάλια προσβάλλουν το ταντάλιο βραδύτατα, ενώ σε υψηλές θερμοκρασίες καθίσταται περισσότερο δραστικό.
Γραμμή 15:
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές}}
 
 
{{βικιλεξικό}}
{{commonscat}}
 
{{DEFAULTSORT:Τανταλιο}}▼
 
{{Περιοδικός πίνακας}}
 
 
{{Χημικό στοιχείο-επέκταση}}
 
▲{{DEFAULTSORT:Τανταλιο}}
[[Κατηγορία:Στοιχεία μετάπτωσης]]
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ταντάλιο"