Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1877-1878): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10454) |
||
Γραμμή 6:
| χρονολογία= [[24 Απριλίου]] [[1877]] – [[3 Μαρτίου]] [[1878]]
| τόπος= [[Βαλκάνια]], [[Καύκασος]]
| έκβαση= Νίκη της Ρωσίας<br />[[Συνθήκη Κωνσταντινούπολης (1878)]]<br />[[Συνθήκη του Βερολίνου (1878)]]
| μαχόμενος1= [[Αρχείο:Flag of Russia.svg|23px]] [[Ρωσική Αυτοκρατορία]]<br />[[Αρχείο:
| μαχόμενος2= [[Αρχείο:
| αρχηγός1= [[Αρχείο:Flag of Russia.svg|23px]] [[Μιχαήλ Σκόμπελεφ]]<br />[[Αρχείο:Flag of Russia.svg|23px]] [[Μέγας Δούκας Μιχαήλ Ρομανόφ]]<br />[[Αρχείο:Flag of Russia.svg|23px]] [[Μιχαήλ Λορίς-Μέλικοφ]]<br />[[Αρχείο:Flag of Russia.svg|23px]] [[Γιόσιφ Γκούρκο]]<br />[[Αρχείο:Flag of Russia.svg|23px]] [[Ιβάν Λάζαρεφ]]<br />[[Αρχείο:
| αρχηγός2= [[Αρχείο:
| σθένος1= '''Ρωσία''' — 737.355 άνδρες<br />500 κανόνια<ref>Αυτός είναι ο αριθμός των στρατιωτών που είχαν ενεργό ρόλο στις πολεμικές επιχειρήσεις. Ο συνολικός αριθμός του Ρωσικού τακτικού στρατού την 1η Ιανουαρίου 1877 έφτανε τους 1.005.828 άνδρες</ref><br />'''Ρουμανία''' — 60.000 άνδρες<br />190 κανόνια<br />'''Βουλγαρία''' — 40.000 άνδρες<br />'''Σερβία''' — 81.500 άνδρες<br />'''Μαυροβούνιο''' — 25.000 άνδρες
| σθένος2= '''Οθωμανική Αυτοκρατορία''' — 281.000 άνδρες<ref>Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία (Всемирная история войн-φσιμίρναγια ιστόρια βόιν) των Αντρέι Μέρνικοφ και Άννα Σπέκτορ (Мерников А. Г. & Спектор А. А.), Μινσκ, Λευκορωσία, 2005, σελίδα 376.</ref>
Γραμμή 20:
Ο '''Ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1877-1878''', γνωστός στην [[Ελλάδα]] (''ιδιαίτερα στον [[Νομός Έβρου|Έβρο]]'') ως '''"Δεύτερη Ρωσία"''', ήταν ο 12ος μιας σειράς πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] και της [[Ρωσία]]ς. Στην πολεμική αυτή σύρραξη συμμετείχε συνασπισμός ομόθρησκων [[Σλάβοι|σλαβικών]] χωρών της Βαλκανικής, με ηγέτιδα δύναμη τη [[Ρωσική Αυτοκρατορία]]. Θέατρα πολεμικών επιχειρήσεων στον πόλεμο αυτό ήταν η βόρεια [[Βαλκανική Χερσόνησος]] και ο [[Καυκασία|Καύκασος]] ενώ τα αίτιά του εντοπίζονται αφενός στην ανάδυση του [[εθνικισμός|εθνικισμού]] στα [[Βαλκάνια]] και αφετέρου στην επιδίωξη της Ρωσίας να ανακτήσει κυρίαρχο ρόλο στην περιοχή μετά τον [[Κριμαϊκός Πόλεμος|Κριμαϊκό Πόλεμο]], επανακάμπτοντας και δημιουργώντας μέγα στόλο στην περιοχή της [[Μαύρη Θάλασσα|Μαύρης Θάλασσας]], ακολουθώντας και εκμεταλλευόμενη το πολιτικό κλίμα της εποχής, που δρομολογούσε την απελευθέρωση των ομόθρησκων βαλκανικών εθνών από την οθωμανική κυριαρχία.
Ο πόλεμος κηρύχθηκε από τον [[Τσάρος|τσάρο]] [[Αλέξανδρος Β' της Ρωσίας|Αλέξανδρο Β΄]] κατά του [[Σουλτάνος|Σουλτάνου]] [[Αμπντούλ Χαμίτ Β΄]] στις [[24 Απριλίου]] του [[1877]] και έληξε ένα χρόνο αργότερα, στις [[3 Μαρτίου]] του [[1878]].
Ως αποτέλεσμα του πολέμου, η [[Ρωσία]] επέτυχε την ανάκτηση της περιοχής του [[Μπουντζάκ]] στο δέλτα του ποταμού [[Δούναβης|Δούναβη]], καθώς και αρκετών επαρχιών στην περιοχή του [[Καύκασος|Καυκάσου]], με σπουδαιότερες την επαρχία [[Καρς]] (σήμερα τμήμα της Δημοκρατίας της [[Αρμενία
Οι ηγεμονίες της [[Σερβία
Τέλος, το [[Συνέδριο του Βερολίνου]] με τη συνθήκη που ακολούθησε, έδωσε στην [[Αυστροουγγαρία]] τη [[Βοσνία-Ερζεγοβίνη]] και στη [[Μεγάλη Βρετανία]] με ιδιαίτερη συνθήκη ([[συνθήκη Κωνσταντινούπολης (1878)|συνθήκη Κωνσταντινούπολης 1878]]) την κατοχή της [[Κύπρος|Κύπρου]], ως ανταλλάγματα για τη μεσολάβηση των δύο αυτών αυτοκρατοριών προς όφελος της Οθωμανικής Τουρκίας, συγκρατώντας τις ρωσικές απαιτήσεις.
Γραμμή 40:
{{ρωσοτουρκικοί πόλεμοι}}
{{ιστορία-επέκταση}}
| |||