Εκάλη Σώκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Πρόσθεσα μερικές λεπτομέρειες στην παραστασιολογία, και αρκετές παραπομπές. |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η '''Εκάλη Σώκου''', αληθινό όνομα Εκάλη Μπουκογιάννη - Σώκου ήταν το πατρικό της μητέρας της - ([[Αγρίνιο]] [[20 Ιανουαρίου]] [[1927]] - Αθήνα 5 Σεπτεμβρίου 2014) ήταν [[Έλληνες|Ελληνίδα]] [[ηθοποιός]]. Μετά από μία και μοναδική μικρή συμμετοχή σε κινηματογραφική ταινία, στην αρχή της σταδιοδρομίας της, έδρασε αποκλειστικά στο χώρου του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν από τα μέσα της δεκαετίας του '50 ώς και τα τέλη της δεκαετίας του '70.
==Βιογραφία==
Η οικογένεια Σώκου προέρχεται από τη [[Δομνίστα Ευρυτανίας]], απ' όπου κατέβηκαν στο [[Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας]] . Η Ευφροσύνη Σώκου παντρεύτηκε τον έμπορο Παναγιώτη Μπουκογιάννη, γιό πλούσιου κτηματία από το [[Αγρίνιο]]. Μετά τη χρεωκοπία του, η οικογένεια μεταφέρθηκε στην [[Αθήνα]], όπως και τα τέσσερα παιδιά τους, Ανθούλα, Νίκος, Μαρία και Εκάλη, που μοιράστηκαν σε σπίτια στενών συγγενών. Η Εκάλη ζούσε στο σπίτι του θείου της Ανδρέα Σώκου, μετέπειτα καθηγητή του Ε.Μ.Π. ο οποίος είχε δουλέψει στο πολεοδομικό σχέδιο της Εκάλης (προαστίου της Αθήνας) εξ ου και πρότεινε αυτό το όνομα για τη μικρή ανιψιά του. Η Εκάλη έκανε στενή παρέα με την πρώτη εξαδέλφη της, τη δημοσιογράφο [[Ροζίτα Σώκου]], που ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη. Εκείνη της έμαθε ξένες γλώσσες, την έπαιρνε μαζί της σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και γενικά ανέλαβε την καλλιέργειά της όταν ήρθε από
Από την οικογένεια Σώκου πήρε την αγάπη για το θέατρο, και η Ροζίτα της έμαθε τους πρώτους μονολόγους και ποιήματα για να δώσει εξετάσεις στο θέατρο Τέχνης του [[Κάρολος Κουν|Καρόλου Κουν]]. Επέλεξε ως "θεατρικό" όνομα το επώνυμο της μητέρας της, καθώς το έβρισκε πιο εύηχο και καλλιτεχνικό από το "Μπουκογιάννη".
Μετά από ένα μικρό ρολάκι στην την κινηματογραφική ταινία αγγλικής παραγωγής "Ραντεβού Στη Μεσόγειο" ("[http://www.imdb.com/title/tt0048001/fullcredits?ref_=tt_ov_st_sm Doctor At Sea]"), η πρώτη της θεατρική εμφάνιση ήταν το 1955, σε ένα μονόπρακτο του [[Τέννεση Ουίλλιαμς]], Προς κατεδάφισιν, όπου έπαιζε τη μικρή Ουίλλυ. Ο Κουν ήθελε να της δώσει τον κύριο ρόλο στα "Οράματα της Σιμόν Μασάρ" του Μπρέχτ, αλλά δεν δέχτηκε η χήρα του συγγραφέα, η οποία υποστήριζε πως η νεαρή ηθοποιός ήταν ακατάλληλη διότι ο ρόλος πρέπει να παίζεται από έφηβη, σχεδόν παιδί..<ref>{{Cite web|url = http://www.kathimerini.gr/465949/article/politismos/arxeio-politismoy/o-mpertolt-mprext-kai-h-ellada|title = }}</ref>
Στο Θέατρο Τέχνης υπήρξε πρωταγωνίστρια μόνον στις αρχές της σταδιοδρομίας της ("Προς κατεδάφισιν", "Αυγουστιάτικο φεγγάρι"). Το μικροκαμωμένο σουλούπι της δεν έκανε για "ντάμες", όμως διέπρεψε σε ρόλους νεαρών κοριτσιών, αλλά και στην κωμωδία. Στο Θέατρο Τέχνης γνώρισε το Δημήτρη Χατζημάρκο (1919-1978) τον οποίο, μετά από ενθάρρυνση του ίδιου του Κουν, παντρεύτηκε το 1959 (?) αποκτώντας ένα γιό, τον Ανδρέα Κάρολο, που γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1962.
Παρ'όλο που από ένα διάστημα και μετά παραγκωνίστηκε κάπως, και της δίνονταν μόνον μικροί ρόλοι, και μετά καθόλου (ο τελευταίος της ήταν στο μονόπρακτο "Χαιρετισμούς από τη Μπέρθα"), παρέμεινε πιστή στο Θέατρο Τέχνης και τις αρχές του ώς το τέλος, υποστηρίζοντας ότι "κατά βάθος" ο Κάρολος Κουν της είχε μια ειδική προτίμηση, άσχετα εάν δεν της έδινε τίποτα να παίξει. ▼
▲
===Θέατρο===
Γραμμή 33 ⟶ 35 :
* '''1969 - 1970 '''Αριστοφάνη: Λυσιστράτη. Σκηνοθεσία Κάρολος Κουν, Μετάφραση Κώστας Βάρναλης, Σκηνικά Φαίδων Πατρικαλάκης, Μουσική Γιάννης Μαρκόπουλος. Διανομή: Λυσιστράτη: Νέλλη Αγγελίδου, Κλεονίκη: Θύμιος Καρακατσάνης, Μυρίνη Εκάλη Σώκου, Λαμπιτώ: Ρένη Πιττακή, Κινησίας: Δημήτρης Χατζημάρκος. Η παράσταση περιόδευσε στο Λονδίνο το 1969 και ξαναπαίχτηκε το 1970 με την ίδια διανομή.
* '''1972''' (9 Φεβρουαρίου) Λούλας Αναγνωστάκη: Αντόνιο ή Το μήνυμα". Σκηνοθεσία: Κ.Κουν. Σκηνικά-κοστούμια: Σάββας Χαρατσίδης. Διανομή: Γ.Δεγαΐτης, Αλεξάνδρα Λαδικού, Ρένη Πιττακλή, Π. Χρυσικάκος, Ειρήνη Ιγγλέση, Ν.Μπουσδούκος, Γιώργος Μόρτζος, Εκάλη Σώκου (στο ρόλο της Τζούντιθ), Γιώργος Αρμένης, Βαλ. Μουτάφη κ.ά.
* '''1976-1977 '''Γιώργου Σκούρτη: Κομμάτια και θρύψαλα. Σκηνοθεσία: Κάρολος Κουν. Διανομή: Βασίλης Μπουγιουκλάκης , Γιάννης Δεγαϊτης (αντικατάσταση) , Νίκος Κούρος (αντικατάσταση) , Βάνα Παρθενιάδου , Χρήστος Νίνης , Μάνος Βακούσης , Χρήστος Τσαπέτος , Θόδωρος Ντόβας (αντικατάσταση) , Μίμης Κουγιουμτζής , Περικλής Μουστάκης (αντικατάσταση) , Αννίτα Σαντοριναίου , Γιάννης Μόρτζος , Τότα Σακελλαρίου , Ηρώ Κυριακάκη , Δημήτρης Χατζημάρκος , Στέφανος Κοτσίκος , Ηλίας Χριστόπουλος , Στράτος Παχής (αντικατάσταση) , Μελίνα Βαμβακά , Αλέξανδρος Μυλωνάς , Βασίλης Παπαβασιλείου (αντικατάσταση) , Εκάλη Σώκου , Χάρης Σώζος , Γιώργος Χανδολιάς (αντικατάσταση. Παίχτηκε για τρείς συνεχείς περιόδους<ref>{{Cite web|url = http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3749968&publDate=|title = Ριζοσπάστης: Ζωή "κομμάτια και θρύψαλα"}}</ref>
*'''1977-1978''' Θανάση Κωσταβάρα: Το φαγκότο. Σκηνοθεσία: Μίμης Κουγιουμτζής. Σκηνικά-κοστούμια: Ιωάννα Παπαϊωάννου. Διανομή: Στράτος Πάχης, Εκάλη Σώκου, Περικλής Μουστάκης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Κατερίνα Γώγου, Ανν. Σαντοριναίου, Δ.Οικονόμου, Δ.Καρατζογιάννης κ.ά.
* '''Θερινή περίοδος 1978''' Πάρι Τακόπουλου: "Ένα αίσιον συνοικέσιον και άλλα εγκεφαλικά επεισόδια". Η Εκάλη Σώκου έπαιζε στο επεισόδιο "Βαλς Εζιτασιόν", σε σκηνοθεσία Δημήτρη Χατζημάρκου, Σκηνικά-κοστούμια Διονύση Φωτόπουλου, μαζί με τον Π. Μουστάκη.<ref>{{Cite web|url = http://www.episkinis.gr/2009-05-31-09-20-01/393-2011-01-13-22-36-17|title = }}</ref>
*Τέννεση Ουίλλιαμς: Χαιρετισμούς από τη
=== Θέατρο στο ραδιόφωνο===
| |||