Ιωάννης Γ΄ Μέγας Κομνηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Αυτοκράτορες της Τραπεζούντας}}
Ο '''Ιωάννης Γ' Μέγας Κομνηνός''' (περίπου [[1321]]-[[1362]]), ήταν [[Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας|Αυτοκράτοραςαυτοκράτορας της Τραπεζούντας]] από τις 4 Σεπτεμβρίου 1342 ως τις 3 Μαΐου 1344. Ήταν ο γιος του Αυτοκράτορααυτοκράτορα [[Μιχαήλ Α' Μέγας Κομνηνός|Μιχαήλ Α'Μεγάλου Κομνηνού]].
 
Ο Ιωάννης έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην [[Κωνσταντινούπολη]] όπου έζησε και ο πατέρας του από το 1297. Όταν ο πατέρας του Μιχαήλ έγινε, για λίγες μέρες μόνο, Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας, το 1341, και μετά καθαιρέθηκε και φυλακίστηκε από τον «Μέγα Δούκα» Ιωάννη τον Ευνούχο, ο Ιωάννης βρίσκονταν ακόμη στην Κωνσταντινούπολη. Το 1342 τον επισκέφτηκαν Τραπεζούντιοι αξιωματούχοι και του ζήτησαν να έρθει στην [[Τραπεζούντα]] και να διεκδικήσει τον θρόνο με την υποστήριξή τους. Τελικά και με την υποστήριξη των [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινών αρχών]] και Γενουατικών πλοίων, ο Ιωάννης και οι υποστηρικτές του κατέλαβαν την Τραπεζούντα στις 4 Σεπτεμβρίου. Μετά την επίσημη στέψη του, η έκπτωτη Αυτοκράτειρααυτοκράτειρα [[Άννα Μεγάλη Κομνηνή|Άννα]] και οι υποστηρικτές της εκτελέστηκαν.
 
Ο Ιωάννης Γ' αποδείχτηκε αδύναμος και διστακτικός στους χειρισμούς εσωτερικών και εξωτερικών θεμάτων, και ενδιαφέρονταν κυρίως για την προσωπική του διασκέδαση και πολυτέλεια. Δεν ενδιαφέρθηκε ούτε να αποφυλακίσει τον πατέρα του ΜανουήλΜιχαήλ που εξακολουθούσε να παραμένει αιχμάλωτος. Όταν όμως ελευθερώθηκε με την βοήθεια του αξιωματούχου Νικήτα, κατάφερε και εκθρόνισε τον γιο του. Στις 3 Μαΐου 1344 ο Ιωάννης Γ' εξορίστηκε στον Μοναστήρι του Αγίου Σάββα και ο πατέρας του έγινε ξανά Αυτοκράτοραςαυτοκράτορας.
 
Ο έκπτωτος Ιωάννης Γ' μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και αμέσως μετά στην [[Αδριανούπολη]] το 1345. Το 1357 προσπάθησε να επιστρέψει στην Τραπεζούντα όμως πέθανε στην [[Σινώπη]] το 1362.
== Πηγές ==
* Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Εκδοτική Αθηνών. Τόμος Θ'. Οι Αυτοκράτορες της Τραπεζούντας, σελ. 333. ISBN 960-213-105-5.