Άβολα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| Περιφέρεια = [[Αρχείο: Coat of arms of Sicily.svg |border|20px]] [[Σικελία]]

Η '''Άβολα''' (''Avola'') είναι παραθαλάσσια πόλη και έδρα δήμου (comune) της [[Ιταλία]]ς, στη ΝΑ. [[Σικελία]] και την [[επαρχίες της Ιταλίας|επαρχία]] των [[Συρακούσες (επαρχία)|Συρακουσών]]. Ο δήμος έχει έκταση 74,59 χμ² και πληθυσμό 31.381 κατοίκους (Σεπτέμβριος 2013). <ref>http://www.istat.it</ref> Ο κάτοικος της πόλης ονομάζεται ''Αβολέζε'' (-''α'') (πληθ. ''Αβολέζι'' (-''ε'')) (''Avolese-a, Avolesa-e''). Έχει προστάτιδα την Αγία Βενέρα (Santa Venera), που γιορτάζει την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου. <ref name="tuttitalia.it">tuttitalia.it</ref>

Είναι κτισμένη με [[εξάγωνο|εξαγωνικό]] σχεδιασμό στη θέση της [[Άβολλα]]ς, αρχαίας ελληνικής πόλης που εμφανίζεται στα γεγονότα του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού Πολέμου]]. <ref name="Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα">Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα</ref>

Λόγω της σχετικά υψηλής σεισμικότητας της περιοχής, η πόλη κατατάσσεται στη ζώνη 2, σύμφωνα με το ιταλικό σύστημα σεισμικής κατάταξης. <ref>http://www.tuttitalia.it/basilicata/59-avigliano/classificazione-sismica-climatica/</ref>

Η πόλη κατατάσσεται στην κλιματική ζώνη Β, σύμφωνα με το ιταλικό σύστημα κλιματικής κατάταξης. <ref> name="tuttitalia.it<"/ref>

[[Αρχείο: Avola panorama.JPG|240px|thumb|left|Πανοραμική άποψη της Άβολα]]

Η ίδρυση της πόλης, σε μια περιοχή η οποία προηγουμένως κατοικήθηκε από τους [[Σικανοί|Σικανούς]] (Sicani) και υπέστη την εισβολή των [[Σικελοί|Σικελών]] (Siculi) κατά τους 13ο-12ο αιώνα π.Χ., ίσως να συνδέεται με την πόλη της [[Μεγάλη Ύβλα|Μεγάλης Ύβλας]] (Hybla Major). Η πόλη αυτή, από πολλούς ερευνητές ταυτίζεται με τα [[Μέγαρα Υβλαία]] (Megara Hyblaea), την αρχαιότερη ελληνική αποικία της Σικελίας, η οποία πήρε τό όνομά της από την ''Ύβλα'' ή '' Ύβλη'', προ-ελληνική θεότητα, που αργότερα ταυτίστηκε με την [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτη]]. Ταυτίζεται με τη σειρά της, κατά πάσα πιθανότητα, με την μεταγενέστερη ''Άβολλα'', στο λιμάνι της οποίας παραδόθηκαν στον Σπαρτιάτη στρατηγό Γύλιππο, οι Αθηναίοι στρατηγοί Δημοσθένης και Νικίας, μετά την αποτυχία της Σικελικής εκστρατείας. <ref> name="Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα<"/ref> Αργότερα, πέρασε στην κατοχή των Ρωμαίων (212 π.Χ), μετά τους πολέμους με την Καρχηδόνα και την πτώση της φοινικικής πόλης.

Τα ίχνη της πόλης χάνονται στις αρχές του Μεσαίωνα, και η περιοχή άρχισε να έρχεται ξανά στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια της ισλαμικής κυριαρχίας της [[Σικελία]]ς (9ος-11ος αιώνας μ.Χ.). Ωστόσο, το χωριό κοντά στο οποίο είναι τώρα η πόλη, «εμφανίζεται» μόνο κατά τη διάρκεια της [[Νορμανδοί|Νορμανδικής]] κυριαρχίας ή στην εποχή του [[Οίκος των Χοενστάουφεν|Οίκου των Χοενστάουφεν]] (Hohenstaufen) (12ος-13ος αιώνας). Στον ύστερο Μεσαίωνα, υπό την κατοχή της Αραγονίας, υπήρχε δημογραφική και οικονομική ανάκαμψη της πόλης που εντάθηκε κατά τη διάρκεια των 16ου και 17ου αιώνων. Ακόμη και στις διάφορες σεισμικές δονήσεις, που συνέβαιναν άφθονες στην περιοχή, η Άβολα ακόμη σκαρφαλωμένη στους λόφους, διατηρούσε πληθυσμό τουλάχιστον 6.000 κατοίκων. Όμως, όπως ένα μεγάλο μέρος της νοτιοανατολικής Σικελίας, η Άβολα καταστράφηκε ολοσχερώς από τον ισχυρότατο σεισμό του Ιανουαρίου 1693, και επανιδρύθηκε σε νέα θέση, αυτή τη φορά στην ακτή, με σχεδιασμό του αρχιτέκτονα Άντζελο Ιτάλια (Angelo Italia), με εξαγωνική δομή και ρυμοτομία. Σήμερα, βέβαια, έχει διατηρηθεί με τον αρχικό σχεδιασμό μόνο το ιστορικό κέντρο της πόλης, το οποίο έχει σχήμα τέλειου [[εξάγωνο|εξαγώνου]], όπως μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κάποιος από εναέρια παρατήρηση. <ref>Google Earth</ref>

Η εξέλιξη πληθυσμού της Άβολα έχει ως εξής: κάτοικοι 24.756 (1951), 27.453 (1961), 29.241 (1971), 30.627 (1981), 31.322 (1991), 31.285 (2001), 31.328 (2011). <ref>ISTAT</ref>

[[Αρχείο: Dolmen di Avola.JPG |240px|thumb|left| Το Ντολμέν στην Άβολα]]

*Το ''Ντολμέν'', μεγαλιθικό μνημείο κατά μήκος του κεντρικού δρόμου που πηγαίνει προς τις Συρακούσες. <ref>Piccolo</ref>

Το φθινόπωρο του 1968 οργανώθηκαν απεργιακές κινητοποιήσεις, από αγροτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις της πόλης και της ευρύτερης επαρχίας, με αίτημα την παύση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, την εξάλειψη των παράνομων προσλήψεων και την ανανέωση του συμβολαίου πολλών από αυτούς. Τοποθετήθηκαν μπλόκα στην εθνική οδό SS 115, που προκάλεσαν την επέμβαση της αστυνομίας. Στις 2 Δεκεμβρίου, οι διαδηλωτές διατάχθηκαν να ελευθερώσουν το δρόμο, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν. Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν, αστυνομικοί πυροβόλησαν μέσα στο πλήθος, με αποτέλεσμα δύο άνθρωποι να σκοτωθούν και σαράντα οκτώ να τραυματιστούν, οι πέντε σοβαρά. Τα τραγικά γεγονότα εκείνων των ημερών είχαν προκαλέσει εξεγέρσεις φοιτητών και εργαζομένων, τις επόμενες εβδομάδες σε όλη την εθνική επικράτεια, στο πλαίσιο των μαζικών κινημάτων του '68. <ref>http://www.solidarity.net.au/17/the-hot-autumn-how-workers-revolt-shook-italy/</ref> Οι εξεγέρσεις και οι τραγικές σκηνές διαδραματίστηκαν στην ιταλική ταινία «Το Μεγάλο Όνειρο» (''Il Grande Sogno'', 2009). <ref>http://www.imdb.com/title/tt1194231/</ref>