Βασίλης Μπαρτζιώτας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10454)
Γραμμή 5:
==Βιογραφία==
===Νεανικά χρόνια===
Ο Βασίλης Μπαρτζιώτας γεννήθηκε το 1909 στη [[Λάρισα]]. Σπούδασε στην τότε ΑΣΟΕΕ (σήμερα [[Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών]]), από την οποία αποφοίτησε με πτυχίο Οικονομικών Επιστημών.<ref name="Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998">Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998</ref>
 
Έγινε μέλος της [[ΟΚΝΕ]] το 1924, σε ηλικία 15 ετών, και πολύ γρήγορα ανέλαβε θέσεις ευθύνης στον κομματικό μηχανισμό του [[ΚΚΕ]].
Το 1935 πήρε μέρος στο 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων (ΚΔΝ) στη [[Μόσχα]], εκπροσωπώντας μαζί με άλλους Έλληνες νεολαίους την ΟΚΝΕ. Το 1936 έγινε Γραμματέας της ΟΚΝΕ θέση που διατήρησε μέχρι τη σύλληψή του το 1937.<ref>Τσιντζιλώνης (1989)</ref>
 
Με την επιβολή της δικτατορίας του [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]] πέρασε στην παρανομία, συνελήφθη το 1937 και φυλακίστηκε στην [[Ακροναυπλία]].<ref> name="Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998<"/ref> Το 1942 όταν ο [[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Γιάννης Ιωαννίδης]], που είχε την καθοδήγηση της Ακροναυπλίας, έφυγε για το Σανατόριο της Πέτρας στον Όλυμπο, ο Μπαρτζιώτας, με εντολή του Ιωαννίδη, ανέλαβε την εκεί καθοδήγηση.<ref>Μανούσακας (1978), σελ.206-212</ref>
 
===Κατοχή - Αντίσταση===
Στις αρχές του 1943, την περίοδο της κατοχής, μεταφέρθηκε για νοσηλεία μαζί με άλλους Ακροναυπλιώτες στο Νοσοκομείο Σωτηρία στην Αθήνα και θα τους απελευθερώσει ο ΕΛΑΣ Αθήνας την άνοιξη του 1943.<ref>Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ.512-514</ref> Μετά την απελευθέρωσή του ο Μπαρτζιώτας εντάχθηκε στην ηγετική ομάδα του ΚΚΕ και ανέλαβε τη θέση του γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ).<ref> name="Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998<"/ref> Ήταν γνωστός με το ψευδώνυμο '''Φάνης''' και από τον Απρίλιο του 1943 μέχρι τον Ιούνιο του 1946 διαδραμάτισε άμεσο και πρωταγωνιστικό ρόλο στην [[Εθνική Αντίσταση]] και τα [[Δεκεμβριανά]], ως γραμματέας της ΚΟΑ.
 
Μεταξύ άλλων ήταν υπεύθυνος για την δημιουργία της οργάνωσης [[ΟΠΛΑ]] καθώς και για την τοποθέτηση εκρηκτικών, τις μέρες των Δεκεμβριανών, στα θεμέλια του [[Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία|ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία]] με σκοπό την ανατίναξη του ξενοδοχείου και την δολοφονία του [[Ουίνστον Τσώρτσιλ]] (που βρισκόταν τότε στην Ελλάδα) και του [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεωργίου Παπανδρέου]]. Τελικά η ηγεσία του κόμματος δεν προχώρησε στην παραπάνω ενέργεια.
Γραμμή 19:
 
===Εμφύλιος Πόλεμος===
Την περίοδο του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου πολέμου]] ο Μπαρτζιώτας ήταν ταυτόχρονα υπουργός Οικονομικών στην [[Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση]] και Πολιτικός Επίτροπος στο Γενικό Αρχηγείο του [[ΔΣΕ]], απ' όπου καθόριζε την τοποθέτηση και δράση όλων των πολιτικών επιτρόπων στις μονάδες του Δημοκρατικού Στρατού. Μετά την αποπομπή του [[Μάρκος Βαφειάδης|Μάρκου Βαφειάδη]] το καλοκαίρι του 1948 από την ηγεσία του ΔΣΕ ο Μπαρτζιώτας με το βαθμό του Στρατηγού, μαζί με τον Γούσια και τον [[Νίκος Ζαχαριάδης|Ζαχαριάδη]] θα αναλάβουν την ανώτατη ηγεσία του. Μετά την ήττα του ΔΣΕ τον Αύγουστο του 1949 θα εγκατασταθεί με την ηγεσία του ΚΚΕ στις ανατολικές χώρες. Για την δράση του στον εμφύλιο καταδικάστηκε ερήμην δύο φορές σε θάνατο.<ref> name="Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998<"/ref>
 
===Μετά τον εμφύλιο===
Μετά τον Εμφύλιο έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας αρχικά στη Ρουμανία και έπειτα στη Σοβιετική Ένωση. Ο Μπαρτζιώτας, μετά την ήττα του ΔΣΕ, ήταν από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές του Ζαχαριάδη και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη φίμωση, ακόμα και στους διωγμούς, των επικριτών του Ζαχαριάδη.{{πηγή}}
 
Ο Μπαρτζιώτας, μετά την καθαίρεση του Ζαχαριάδη από την ηγεσία του ΚΚΕ, το 1956 τέθηκε στο περιθώριο της ηγεσίας του κόμματος. Το 1968, στη διάσπαση του ΚΚΕ, τάχθηκε με την ορθόδοξη πτέρυγα του κόμματος.
 
Επέστρεψε τελικά στην Ελλάδα μεταπολιτευτικά. Έγραψε αρκετά βιβλία για την περίοδο 1936-1949 και απεβίωσε το 1994 σε ηλικία 85 ετών στην Αθήνα.<ref> name="Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998<"/ref>
 
==Παραπομπές==