Λεύκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''λεύκα''' ή '''λεύκη''' (γένος ''Populus'') είναι φυλλοβόλο [[δένδρο]], με ωοειδή [[φύλλο (βοτανική)|φύλλα]] και λευκό [[κορμός|κορμό]] που αναπτύσσει μεγάλο ύψος, μέχρι 50 μέτρα. Τα [[άνθος|άνθη]] της σχηματίζουν κρεμαστές [[ταξιανθία|ταξιανθίες]] [[ίουλος|ιούλων]] και οι καρποί τους καλύπτονται από λευκό [[χνούδι]]. Ανήκουν στην οικογένεια των ιτεϊδών ή σαλακιδών. Οι λεύκες αναπτύσσονται σε εδάφη με μεγάλη υγρασία, όπως για παράδειγμα οι όχθες των ποταμών. Χρησιμοποιούνται ευρέως ως καλλωπιστικό δέντρο, καθώς έχουν το πλεονέκτημα ότι αναπτύσσονται πολύ γρήγορα και αποκτούν μεγαλο μέγεθος και για τη κόμη τους.

[[Αρχείο:PopulusNigra3.jpg|thumb|200px| Λεύκη η μέλαινα]]

*'''[[Λεύκη η λευκή]]''' (Populus alba). Συναντάται επίσης και η ονομασία λεύκη η αργυρόφυλλος. Φυλλοβόλο δέντρο, με κορμό μεγάλο και φλοιό γκριζωπό. Φθάνει τα 20 μ. ύψος και 12 μ. διάμετρο. Παρουσιάζει διφυλλία. Τα φύλλα των βραχυκλαδίων έχουν παρυφές κολπωτά οδοντωτές και των μακροκλαδίων είναι έλλοβα (μεγάλα δερματώδη, 10Χ8 εκ. με 3-5 λοβούς). Στην κάτω επιφάνεια φέρουν λευκό επίχρισμα, που δίνει την αίσθηση του λευκού δένδρου. Είναι δίοικο είδος, τα άνθη του δεν αυτογονιμοποιούνται. Ανθίζει το Μάρτιο. Τα αρσενικά και τα θηλυκά άνθη δημιουργούν μεγάλους ιούλους. Περιέχουν τριχωτά σπέρματα, που μεταφέρονται από τους ανέμους σε μεγάλες αποστάσεις. Ωριμάζουν πολύ νωρίς (Μάρτιο με Απρίλιο). Δεν αντέχει στη σκίαση ούτε σε παγετούς, αλλά αντέχει σε δυνατούς ανέμους. Συναντάται σε δάση και παρυδάτιες περιοχές. Ευδοκιμεί σε ξηρότερα εδάφη από ότι τα άλλα μέλη του γένους. Δεν μεγαλώνει σε εκτεθειμένα υψίπεδα αλλά αντέχει στην παραθαλάσσια έκθεση αν και μπορεί να αποκλαδωθεί απ' τον αέρα. Προτιμά τα ξηρά ή νωπά εδάφη, αλλά αναπτύσσεται σε όλους του τύπους, από ελαφριά αμμώδη μέχρι πολύ βαριά πηλώδη, καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη. Επίσης ζει σε όξινα, ουδέτερα ή αλκαλικά εδάφη. Πρέπει να συγκαλλιεργηθούν για να παραχθεί ο σπόρος. Διασταυρώνεται εύκολα με άλλα μέλη του ιδίου γένους. Αποτελεί τροφή για την άγρια πανίδα. Χρησιμοποιείται στη δημιουργία ανεμοφραχτών, στην παραγωγή αυξητικών ορμονών για φυτά. Καλλιεργείται επίσης για το ξύλο του, το οποίο όμως δεν είναι καλής ποιότητας. Κατάλληλο για διακόσμηση. Στο είδος αυτό υπάγονται οι ποικιλίες Λεύκη η λευκή η '''πυραμιδοειδής''' (Populus alba pyramidalis), Λεύκη η λευκή η '''μακρόφυλλος''' (Populus alba macrophylla) και η Λεύκη η λευκή η '''λευκάζουσα''' (Populus alba canescens).<ref name="ReferenceA">Λεξικόν φυτολογικόν. Γεννάδιος, Αθήνα 1914</ref>[[Αρχείο: Populus alba5.jpg|thumb|300px| Λεύκη η λευκή]]

Άλλα γνωστά είδη είναι η '''[[Λεύκη η βαλσαμώδης]]''' (Populus balsamifera), '''Λεύκη η καναδική''' (Populus x canadensis), '''[[Λεύκη η ετερόφυλλος]]''' (Populus heterophylla), '''[[Λεύκη η υπόλευκος]]''' (Populus candicans) και η '''[[Λεύκη η τρεμοφυλλοειδής]]''' (Populus tremuloides ή Populus graeca)<ref>http://www.plantlives.com/docs/P/Populus_tremuloides.pdf</ref>. Και τα πέντε είδη είναι ιθαγενή της Βορείου Αμερικής, καλλιεργούνται όμως σε πολλά μέρη ως καλλωπιστικά.<ref>Λεξικόν φυτολογικόν. Γεννάδιος, Αθήνα 1914<name="ReferenceA"/ref>

Η αρχαία ελληνική ονομασία του δέντρου ήταν Αχερωίς<ref>[http://www.mikrosapoplous.gr/iliada/AXERWIS.htm Η λεύκη στην Ιλιαδα]</ref> ή Αίγειρος<ref>Λεξικόν φυτολογικόν. Γεννάδιος, Αθήνα 1914<name="ReferenceA"/ref><ref>Δημητράκου, Μέγα λεξικόν όλης της ελληνικής γλώσσης</ref>. Την αναφέρουν ο Όμηρος και ο Ησίοδος καθώς και ο [[Θεόφραστος]] στο έργο του Περί φυτών.