Μεσοπόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με την έννοια '''μεσοπόλεμος''' αναφερόμαστε στη χρονική περίοδο μεταξύ [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτου]] και [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Δευτέρου]] Παγκοσμίων Πολέμων. Την περίοδο αυτή συγκλόνισε η [[Παγκόσμια οικονομική ύφεση 1929|οικονομική κρίση του 1929]]. Παράλληλα, το κίνημα του [[#Αναθεωρητισμός|αναθεωρητισμού]] οδήγησε στην άνοδο του [[αυταρχισμός|αυταρχισμού]] και του [[εθνικισμός|εθνικισμού]] που κορυφώθηκε με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σε αντίθεση με την πρόφαση που χρησιμοποιήθηκε στο [[Συνέδριο της Βιέννης]], η νομιμότητα για τις ηττημένες χώρες, κυρίως την [[Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία|Αυστροουγγρική]] και την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], αμφισβητήθηκε για χάρη της [[Εθνική αυτοδιάθεση|αυτοδιάθεσης των λαών]] και άλλων πολιτικών σκοπιμοτήτων.<ref>Κολιόπουλος, σ. 321.</ref> Η διάσπαση της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας δημιούργησε πολλά προβλήματα σε σχέση με τα σύνορα των κρατών που προέκυψαν και τις εθνότητες που υπήρχαν σε αυτά.<ref name="Κολιόπουλος, σ. 326">Κολιόπουλος, σ. 326.</ref> Η ύπαρξη εθνικών κρατών ήταν κάτι που εξυπηρετούσε τη [[Βρετανία]] και τη [[Γαλλία]], δημιουργώντας μια ζώνη κρατών γύρω από τη [[Γερμανία]] και τη [[Ρωσία]], ώστε να εκμεταλλεύονται τις [[αποικίες]] τους έχοντας ταυτόχρονα ένα είδος κυριαρχίας στην Ευρώπη. Οι φιλοδοξίες των δεύτερων όμως, στρέφονταν σε αυτά ακριβώς τα εδάφη.<ref>Mazower, σσ. 55-56.</ref>

Η απόφαση των Βρετανών και των Αμερικανών να απαιτήσουν την εξόφληση των χρεών από τη Γαλλία, οδήγησε την τελευταία να σκληρύνει τη στάση της απέναντι στο ζήτημα των επανορθώσεων. Έτσι, κατέλαβε τη γερμανική περιοχή του [[Ρουρ]] για εκμετάλλευση των ορυχείων της. Αυτή η κίνηση εκβιασμού ανάγκασε τη Γερμανία να ξαναρχίσει την αποπληρωμή επανορθώσεων, τις οποίες είχε διακόψει.<ref>Berstein-Milza, σ. 44.</ref> Η επίλυση του ζητήματος των πολεμικών επανορθώσεων ήταν ένα μέτρο που θα βοηθούσε τη Γερμανία να ορθοποδήσει και να αναπτύξει την οικονομία της.<ref name="Κολιόπουλος, σ. 329">Κολιόπουλος, σ. 329.</ref> Από το 1922, ο [[πληθωρισμός]] χτύπησε τη γερμανική οικονομία και κλόνισε τους πολιτικούς θεσμούς.<ref> name="Κολιόπουλος, σ. 329.<"/ref> Η μετέπειτα γαλλική εκτίμηση ότι η δυναμική αναμέτρηση με τη Γερμανία δεν θα ήταν ωφέλιμη, οδήγησε σε μια νέα προσέγγιση. Το πρόβλημα των επανορθώσεων επιλύθηκε κατά ένα μέρος, με το [[σχέδιο Ντωζ]] του 1924 και τη [[συμφωνία του Λοκάρνο]] που ακολούθησε, που διευκόλυναν τη Γερμανία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που της είχαν επιβληθεί.<ref>Κολιόπουλος, σ. 330.</ref> Η ανάγκη της Γερμανίας να καταβάλει τις επανορθώσεις έκανε ευπρόσδεκτες τις αμερικανικές επενδύσεις σε αυτήν, δημιουργώντας μια ανακύκλωση κεφαλαίων, που τα οδηγούσε ως επανορθώσεις σε κράτη που με αυτά αποπλήρωναν τα δικά τους πολεμικά χρέη. Η διακοπή αυτού του κύκλου επέφερε την πτώση ολόκληρου του οικονομικού συστήματος μετά το μεγάλο αμερικανικό κραχ.<ref>Berstein-Milza, σ. 45.</ref>

Οι ανικανοποίητες εδαφικές βλέψεις των ευρωπαϊκών κρατών, τα προβλήματα των μειονοτήτων και ο εθνικισμός ήταν οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του αναθεωρητισμού, δηλαδή της πολιτικής των δυσαρεστημένων χωρών να αναθεωρήσουν το καθεστώς που προέκυψε από τις μεταπολεμικές συνθήκες ειρήνης.<ref> name="Κολιόπουλος, σ. 326.<"/ref> Τα προβλήματα που δημιουργούσε ο αναθεωρητισμός, επιδεινώνονταν από τις οικονομικές εξελίξεις.<ref>Κολιόπουλος, σ. 327.</ref> Τα διαρκή οικονομικά προβλήματα των εργατικών τάξεων, κυρίως στις ηττημένες χώρες δημιουργούσαν προστριβές και αναγωγή τους στα αποτελέσματα του πόλεμου. Η κατάληψη του Ρουρ από τη Γαλλία, θεωρήθηκε από τους Γερμανούς ως μια ενέργεια με σκοπό την ταπείνωση της χώρας τους.<ref> name="Κολιόπουλος, σ. 329.<"/ref>