Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Εκδόσεις Γαβριηλίδης
επιμέλεια, +βιβλιογρ.
Γραμμή 17:
}}
 
Ο '''Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε''' (Johann Wolfgang Goethe, [[Φρανκφούρτη]], [[28 Αυγούστου]] [[1749]] - [[Βαϊμάρη]], [[22 Μαρτίου]] [[1832]]) ήταν [[Γερμανία|Γερμανός]] συγγραφέας, [[Εικαστικές τέχνες|καλλιτέχνης]] και [[πολιτικός]].
 
== Βιογραφία ==
Η οικογένεια του ήταν μια από τις πιο εύπορες στη Φρανκφούρτη και του προσέφερε πολλές δυνατότητες μόρφωσης. Σε ηλικία 15 χρονών έγραψε τα πρώτα του ποιήματα, τα οποία στη συνέχεια κατέστρεψε. Το [[1765]] ξεκίνησε σπουδές Νομικής στη [[Λειψία]] κατόπιν επιθυμίας του πατέρα του. Παράλληλα με τις σπουδές του ασχολήθηκε με τις εικαστικές τέχνες. Στην Λειψία ήρθε σε επαφή με το έντονο ελληνικό στοιχείο της πόλης. Ως φίλος των [[Έλληνας|Ελλήνων]] και της [[Ελλάδα|Ελλάδος]]ς αφιέρωσε πολλά έργα του στην Ελληνική Αρχαιότητα.
 
Το «καιΚαι εγώ στην Αρκαδία» του παρερμηνεύτηκε αργότερα ως άγνοια της ΕλλάδοςΕλλάδας, καθώς ποτέ δεν είχε επισκεφτεί την [[Αρκαδία]]. ''(Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία, διότι η Αρκαδία είχε εντελώς διαφορετική έννοια για τους ποιητές και καλλιτέχνες της εποχής της Αναγέννησης και του Μπαρόκ. Συμβόλιζε έναν εξιδανικευμένο τρόπο ζωής, όπου οι άνθρωποι ζουν απλά ως βοσκοί σε αρμονία με τη φύση και αφιερώνουν τον χρόνο τους στην ποίηση, τη μουσική, τον έρωτα, την ανεμελιά. Ο φανταστικός τόπος αυτός τοποθετείται στην ελληνική Αρκαδία. Η δε ανωτέρω φράση απαντάται για πρώτη φορά στα λατινικά<ref>et in Arcadia ego</ref> σε έναν ζωγραφικό πίνακα<ref>Ιταλός ζωγράφος μπαρόκ Giovanni Francesco Barbieri</ref>. Βλ. <ref>http://el.wikipedia.org/wiki/Αρχείο:Et-in-Arcadia-ego.jpg)</ref>)''
 
Το 1769 αρρώστησε και επέστρεψε στη Φρανκφούρτη. Την ίδια περίοδο άρχισε να ανακαλύπτει μέσα του και τον ήρωά του ''[[Φάουστ]]''. Το [[1770]] ολοκλήρωσε τις σπουδές Νομικής και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα [[Ιατρική|Ιατρικής]]ς, [[Χημεία|Χημείας]]ς και [[Βοτανική|Βοτανικής]]ς. Επέστρεψε στη Φρανκφούρτη και ασχολήθηκε με τη δικηγορία. Το [[1774]], συγκλονισμένος από την [[αυτοκτονία]] ενός φίλου του, έγραψε ''Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου'', ένα μυθιστόρημα που λάτρεψε ο [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέων]] και έγινε λάβαρο του ηθικού και πνευματικού κινήματος. Η [[Βαϊμάρη]] υπήρξε σημαντικός σταθμός στη σταδιοδρομία του Γκαίτε, καθώς είχε αναλάβει εκεί καθήκοντα Υπουργού του Δούκα της. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γκαίτε είναι το ''Ταξίδι στην Ιταλία'', το οποίο έγραψε κατά τη διαμονή του στη νότια [[Ιταλία]]. Μέχρι το 1805 είχε στενή επαφή και φιλία με τον [[Φρήντριχ Σίλερ|Σίλλερ]] και μια βαθιά φιλία αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο ανδρών. Το [[1806]] παντρεύτηκε την Κριστιάνε Βούλπιους, με την οποία είχε ήδη από το έτος [[1789]] ένα γιο. Ο ''Φάουστ'', το δημιούργημα ολόκληρης της ζωής του, ολοκληρώθηκε με τον δεύτερο τόμο ένα χρόνο πριν το θάνατο του, το [[1832]] στη Βαϊμάρη.
 
== Έργα ==
Γραμμή 54:
 
== Έργα του Γκαίτε στα νέα ελληνικά ==
* ''Γκετς φον Μπέρλιχίνγκεν'' : μετάφρ. Άρης Δικταίος ("εκδ. «Γ.Παπαδημητρίου"»)
* ''Ιφιγένεια εν Ταύροις'' : Κώστας Χατζόπουλος ("«Ελευθερουδάκης"»)
* ''Τορκουάτο Τάσσο'' : Άρης Δικταίος ("«Γ.Παπαδημητρίου"»)
* ''Φάουστ, Α΄μέρος'' :
** Κώστας Χατζόπουλος ("«Κλασσικά Παπύρου"» και "«Βιβλιοπωλείο της Εστίας"», 2001)
** Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος, Μετάφραση με αισθητική και φιλοσοφική ερμηνεία, ("«Βιβλιοπωλείον της Εστίας», 2000)
* ''Φάουστ, Β΄μέρος'' :
** Δημήτριος Ι. Λάμψας ("«Δωδώνη"»)
**(πράξη Γ΄: ''Ελένη'') : Θρασύβουλος Σταύρου ("Σχολήέκδ. Σχολής Μωραϊτη")
* Φάουστ, Α' και Β' μέρος: Μετάφραση Πέτρος Μάρκαρης, ("«Εκδόσεις Γαβριηλίδης"», 2009)
* ''Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου'' : Μίνα Ζωγράφου, ("«Κοροντζή-Ράπτη"»)
* ''Χέρμαν και Δωροθέα'' :
** Μίνα Ζωγράφου, ("«Κοροντζή-Ράπτη"»)
** Βασίλης Λαζανάς (";", 1972))
* ''Τα χρόνια της μαθητείας του Βίλελμ Μάιστερ'' : Τούλα Σιέτη & Τ.Τανούλας ("«Κανάκης"»)
* ''Εκλεκτικές συγγένειες'' : Μίνα Ζωγράφου, πεζή μετάφραση ("«Κοροντζή-Ράπτη"»)
* ''Ρωμαϊκές ελεγείες'' : Βασίλης Λαζανάς (";", 1972))
* ''Περί τέχνης'' μτφρ.-εισαγ. Βασίλης Τομανάς, εκδ. Printa, Αθήνα, 2006
* Επιλογή από τα ''Maximen und Reflexionen'', μτφρ. Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, Κλάους Μπέτσεν, εκδ.«Στιγμή», 2007
* ''Υπάρχουν Όρια'', μετάφραση Γιώργος Δεπάστας, Εκδόσεις «Ολκός», 1998
* ''Ο πενηντάρης'', μετάφραση Καίτη Οικονόμου, εκδόσεις «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ», 2006
* ''Η Νουβέλα του Λιονταριού'', μετάφραση Μυρτώ Σταμιλιώτη, Εκδόσεις «Μαΐστρος»
 
== Βιβλιογραφία ==
* Ελένη Βαροπούλου,: «Ζωγραφική, μεταμόρφωση, παντομίμα στο μονόδραμα ''Proserpina'' του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε», στο: ''ΣΤΕΦΑΝΟΣ Tιμητική Προσφορά στον Bάλτερ Πούχνερ''. Επιμέλεια Iωσήφ Βιβιλάκης, Αθήνα: Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, εκδ. Ergo 2007, σελ.159-165.
* [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Κανελλόπουλος, Παναγιώτης]]: ''Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος'', τομτόμ. Α΄, εκδ. «Οι φίλοι του Βιβλίου», χ.χ, σελ.473-493
* Κεντρωτής, Γιώργος,: «Το καλό και το κακό στον Φάουστ του Γκαίτε», περιοδικό ''Διαβάζω'', τ. 154 (1986), σελ.27-35.
* Ελένη Βαροπούλου, «Ζωγραφική, μεταμόρφωση, παντομίμα στο μονόδραμα Proserpina του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε», στο:ΣΤΕΦΑΝΟΣ Tιμητική Προσφορά στον Bάλτερ Πούχνερ. Επιμέλεια Iωσήφ Βιβιλάκης, Αθήνα: Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, εκδ.Ergo 2007, σελ.159-165.
* Λάμπρου, Θανάσης: ''Κάτω απ' τον ανοιχτό ουρανό: Εισαγωγή στον Γκαίτε — Η τραγωδία του «Φάουστ» — Η αγαλλιαστική περιπλάνηση του Βίλχελμ Μάιστερ'', εκδ. «Περισπωμένη», Αθήνα 2014, ISBN 978-618-80542-1-9
 
== Παραπομπές ==
Γραμμή 89 ⟶ 90 :
{{βικιθήκη|de:Johann Wolfgang von Goethe|Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε {{de}}}}
{{βικιφθέγματα|Γκαίτε}}
* Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος,: «Γενικός χαρακτηρισμός του Φάουστ του Γκαίτε», ''Επ. Επ. Φιλ. Σχολ. Παν. Αθηνών'', τομτόμ. 5 (1954-1955), σελ.290-301 [http://www.nlg.gr/epet/all1.asp?id=75&pg=0]
* Rudolf Steiner, Η επιστημολογία του Goethe [https://sites.google.com/site/goetheanismhellas/e-epistemologia-tou-goethe Rudolf Steiner: ''Η επιστημολογία του Goethe'']
 
 
Γραμμή 98 ⟶ 99 :
 
{{DEFAULTSORT:Γκαιτε Γιοχαν Βολφγκανγκ}}
 
{{Στοιχεία προσώπου
|ΟΝΟΜΑ=Γκαίτε Γιόχαν Βόλφγκανγκ