Αρχαία Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Η Αρχαϊκή εποχή==

Η οικονομική και δημογραφική ανάπτυξη του ελλαδικού χώρου αλλά και οι ενδοκοινοτικές πολιτικές συγκρούσεις οδήγησαν ένα τμήμα του ηπειρωτικού και του νησιωτικού πληθυσμού σε ένα ρεύμα αποικισμών, που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μεταναστευτικού κύματος προς όλες τις περιοχές της Μεσογείου. Από το [[750 π.Χ.]] έως το [[550 π.Χ.]] οι Έλληνες δημιούργησαν αποικίες προς όλες τις κατευθύνσεις.

Προς την ανατολή αποίκισαν αρχικά τις ακτές του Αιγαίου στη [[Μικρά Ασία]], κατόπιν την [[Κύπρος|Κύπρο]] και τις ακτές της [[Θράκη|Θράκης]], τον [[Βόσπορος|Βόσπορο]] και τις νότιες ακτές της [[Μαύρη Θάλασσα|Μαύρης Θάλασσας]], ως τη σημερινή Ουκρανία. Προς τη δύση οι Έλληνες αποίκισαν την Ιλλυρία (σημερινή [[Αλβανία]]), τη [[Σικελία]] και τη Νότια [[Ιταλία]], την [[Κορσική]] και τις βόρειες μεσογειακές ακτές που καλύπτει η σύγχρονη [[Γαλλία]] και η [[Ισπανία]], ως τις [[Ηράκλειες Στήλες]]. Ελληνικές αποικίες απαντώνται, επίσης, στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και τη [[Λιβύη]]. Πόλεις όπως η Συρακούσα, η Νάπολη, η Μασσαλία ή η Κωνσταντινούπολη προέκυψαν στην πραγματικότητα από τις ελληνικές αποικίες των [[Συρακούσες|Συρακουσών]], [[Νεάπολη|Νεάπολης]], ή του [[Βυζάντιο|Βυζάντιου]], αποικίας των [[Μέγαρα|Μεγαρέων]].