Φωκίων Νέγρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
==Βιογραφικά στοιχεία==
Γεννήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] και ήταν γιος του [[Κωνσταντίνος Νέγρης|Κωνσταντίνου Νέγρη]], πρώτου καθηγητή στην έδρα των μαθηματικών στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]]. Καταγόταν από τις σπουδαίες φαναριώτικες οικογένειες Νέγρη, [[Οικογένεια Καλλιμάχη|Καλλιμάχη]] και [[Οικογένεια Υψηλάντη|Υψηλάντη]] και ήταν δισέγγονος του [[Κωνσταντίνος Υψηλάντης|Κωνσταντίνου Υψηλάντη]], ηγεμόνα της Βλαχίας, Μέγα Διερμηνέα της υψηλής πύλης και πατέρα των [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημητρίου]] και [[Αλέξανδρος Υψηλάντης|Αλεξάνδρου]] Υψηλάντη, και αδερφός του [[Θεόδωρος Νέγρης (φυσικομαθηματικός)|Θεόδωρου Νέγρη]].
Έζησε τα παιδικά του χρόνια στο [[Παρίσι]] αποπαρατώνοντας τις εγκύκλιες σπουδές του στο Λύκειο Louis le Grand. Στη συνέχεια σπούδασε στην Πολυτεχνική Σχολή (Ecole Polytechnique) και στην Ecole de Mines καθώς και στη μαθηματική σχολή της Σορβόνης. Το [[1870]] εγκατάσταθηκε στην Ελλάδα. Διετέλεσε μέλος του δ.σ. του Σύνδεσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (Σ.Μ.Ε.), πρόεδρος της ''Εταιρείας Σιδηροδρόμων Αττικής'', πρόεδρος<ref name="Ιστορικά">Τα Ιστορικά, ''Χρονικό: Φωκίων Νέγρης 1848 - 1926'', εκδοτικός οίκος Μέλισσα - [[Μουσείο Μπενάκη]], τόμος 29, τεύχος 56, σελ. 238 - 242</ref> του Ελληνικού Πολυτεχνικού Συλλόγου ([[1909]] - [[1919]]), πρόεδρος<ref name="Ιστορικά"/> του ελληνικού Συλλόγου της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]], επίτιμος διδάκτωρ των φυσικών επιστημών του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] και τακτικό μέλος, από ιδρύσεως, της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]. Το [[1927]] εξελέγη πρώτος<ref name="Ακαδημία Αθηνών">[http://www.academyofathens.gr/ecPage.asp?id=436&nt=18&lang=1 Μέλη Ακαδημίας Αθηνών], από την ιστοσελίδα της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών</ref> πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Επίσης έγραψε πολλές μελέτες για το κλίμα και τα πετρώματα της Ελλάδος.
Γραμμή 19:
== Πολιτική σταδιοδρομία ==
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής [[Αττική|Αττικής]] στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1887|εκλογές του 1887]] και επανεξελέγη σε αυτές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1899|1899]], [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1905|1905]], [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1906|1906]] και [[Ελληνικές εκλογές Νοεμβρίου 1910 (Αναθεωρητική)|1910]]. Χρημάτισε υπουργός Οικονομικών στις κυβερνήσεις [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] ([[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1897]]: [[1898]] - [[1899]] & [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1901]]: [[1901]] - [[1902]]), υπουργός Συγκοινωνιών<ref name="ggk">[http://www.ggk.gov.gr/?p=886 Κυβέρνηση Ζαΐμη (1916)], από την ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Κυβερνήσεως</ref> στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1916|κυβέρνηση Ζαΐμη]] ([[1916]]) καθώς και υπουργός Εσωτερικών<ref name="ggk2">[http://www.ggk.gov.gr/?p=895 Κυβέρνηση Ζαΐμη (1917)], από την ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Κυβερνήσεως</ref> στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1917|κυβέρνηση Ζαΐμη]] ([[1917]]). Είχε υπάρξει επίσης υποψήφιος δήμαρχος [[Αθήνα|Αθηναίων]] καθώς και δήμαρχος Λαυρίου ([[1895]] - [[1898]]). Υπό την τελευταία του ιδιότητα διαδραμάτισε εξισορροπητικό ρόλο στην απεργιακή εξέγερση των μεταλλορύχων της Καμάριζας του Λαυρίου.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο οικονομικών συνάφθηκε σημαντικό δάνειο με ικανοποιητικούς<ref name="Δομή"/> όρους για την Ελλάδα που διετέθη για την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας ενώ υπήρξε εμπνευστής<ref name="Ιστορικά"/> του νόμου ΒΩΜΑ΄ ''περί περιθάλψεως των εν τοις μεταλλείοις και μεταλλουργείοις παθόντων και των οικογενειών αυτών'', νόμου που προσπάθησε<ref name="Ιστορικά"/> να επεκτείνει σε όλους τους κλάδους της βιομηχανίας. Ο Φωκίων Νέγρης συγκαταλέγεται σε αυτούς που υποστήριζαν<ref name="ggk">Παπαστεφανάκη Λήδα, ''Ο αμείλικτος Μόλυβδος'', άρθρο στο ένθετο της εφημερίδα ''[[Ελευθεροτυπία]]' με τίτλο ''Λαυρεωτικά 1869 - 1873'', Αθήνα 2011, σελ. 68</ref> σθεναρά την αναγκαιότητα μιας νέας πολιτικής προσέγγισης των εργασιακών σχέσεων έχοντας ζήσει από κοντά, ως δήμαρχος Λαυρίου, τις κοινωνικές εντάσεις της ταξικής πάλης στο Λάυριο.
| |||