Δημήτριος Λαζαρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Δημήτρης Λαζαρίδης''' (1917-1985) ήταν καθηγητής της Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της... |
μ |
||
Γραμμή 13:
Τις ανασκαφές στην Αμφίπολη τις ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ‘50. Μέχρι το 1961 είχε βρει στην περιοχή περίπου 400 τάφους. Λίγα χρόνια αργότερα εντόπισε στην κορυφή του [[Τύμβος Καστά|τύμβου Καστά]] μια κτιστή κατασκευή που πιστεύεται ότι είναι το θεμέλιο του βάθρου πάνω στο οποίο ήταν τοποθετημένος ο [[Λέων Αμφιπόλεως|Λέων της Αμφίπολης]]. Επίσης έφερε στο φως το γυμνάσιο της αρχαίας Αμφίπολης και αρκετά χρόνια αργότερα, το 1977, την υποθεμελιώση της ξύλινης γέφυρας, την οποία ανέφερε ο [[Θουκυδίδης]].
Το 1965 ο Δημήτρης Λαζαρίδης ανέλαβε τη διεύθυνση της Α’ Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών και λίγο αργότερα τη διεύθυνση της Β’ Εφορείας Αρχαιοτήτων Αττικής. Το 1967 έγινε πρόεδρος των Ελλήνων Αρχαιολόγων. Την επόμενη χρονιά
Μετά την πτώση της δικτατορίας ο Δημήτρης Λαζαρίδης ανέλαβε Γενικός Έφορος Αρχαιοτήτων Αθηνών –Αττικής (1974-1975) και στη συνέχεια, μέχρι το 1977, γενικός Επιθεωρητής Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού και Επιστημών.
Γραμμή 19:
Από το 1977 και για επτά χρόνια ήταν εντεταλμένος καθηγητής της Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής.
Εκτός από τις ανασκαφές σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας ο Λαζαρίδης έκανε ανασκαφές και στην [[Αθήνα]], τον [[Πειραιάς|Πειραιά]], τη [[Βραυρώνα]], τη [[Σαλαμίνα]], την [[Αίγινα]], τη [[Χαλκίδα]] και την [[Ερέτρια]]. Επίσης οργάνωσε διάφορα μουσεία τόσο στην Μακεδονία (τα νέα μουσεία Καβάλας και Φιλίππων και εν μέρει το παλαιό μουσείο της Θάσου) όσο και στην νότια Ελλάδα (τα νέα μουσεία Σκύρου και Σαλαμίνας) ενώ
Ο Δημήτρης Λαζαρίδης υπήρξε επίτιμο και αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, μέλος της Association des Etudes Grecques και μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρίας στην Αθήνα και του Αρχαιολογικού Συμβουλίου.
| |||