Κάρολος ο Φαλακρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| υπογραφή =

}}

Ο '''Κάρολος ο Φαλακρός''' (Karl der Kahle, [[13 Ιουνίου]] [[823]] – [[6 Οκτωβρίου]] [[877]]) ήταν βασιλιάς της [[Δυτικό Φραγκικό Βασίλειο|Δυτικής Φραγκίας]] ([[843]]–[[877]]) και αυτοκράτορας της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] ([[875]]–[[877]]), μικρότερος γιος του αυτοκράτορα [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκου του ευσεβούς]] από την δεύτερη σύζυγό του, [[Ιουδήθ της Βαυαρίας (795-843)|Ιουδήθ]], και εγγονός του [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]]. Όταν οι μεγαλύτεροι αδελφοί του ενηλικιώθηκαν, απαίτησαν από τον πατέρα τους να τους δώσει το μερίδιο τους. Ο Λουδοβίκος ο ευσεβής αναζητούσε και για τον μικρότερο Κάρολο ένα βασίλειο αρχικά στην [[Αλαμανία]] και στην συνέχεια στα [[Πυρηναία]]. Τελικά αποφάσισε να του δώσει μερίδιο την [[Γαλατία]], την περιοχή στην οποία βρίσκεται η σημερινή [[Γαλλία]]. Σε μια [[Δίαιτα]] στο [[Κρεμιέ]] ([[837]]) όρισε τον Κάρολο διάδοχο του, κάτι που έκανε τους μεγαλύτερους αδελφούς του να εξεγερθούν. Ο [[Πεπίνος Α΄ της Ακουιτανίας]] πέθανε ([[838]]) και το δουκάτο παραχωρήθηκε στον Κάρολο.

 

== Διαμερισμός της μεγάλης αυτοκρατορίας του Καρολομάγνου ==

Ο θάνατος του αυτοκράτορα Λουδοβίκου του ευσεβούς ([[840]]) έφερε πολλές διαμάχες ανάμεσα στους γιους του για την διαδοχή. Ο Κάρολος συμμάχησε με τον [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]] νικώντας τον [[Λοθάριος Α΄|Λοθάριο]] και τον ανιψιό του [[Πεπίνος Β΄ της Ακουιτανίας|Πεπίνο Β΄ της Ακουιτανίας]], γιο του Πεπίνου Α΄ που διεκδικούσε την Ακουιτανία στις [[25 Ιουνίου]] [[841]] στην μάχη του '''Φοντενέ-αν-Πουισέ'''. Τα επόμενα χρόνια τα δύο αδέλφια επιβεβαίωσαν την συμμαχία τους με τον '''όρκο του Στρασβούργου''': ο πόλεμος τελικά κατέληξε στην [[συνθήκη του Βερντέν]] τον Αύγουστο του [[843]]. Σύμφωνα με την τελική συμφωνία, ο μικρότερος αδελφός, Κάρολος ο Φαλακρός, θα κληρονομούσε την Δυτική Φραγκία, δηλαδή την σημερινή [[Γαλλία]] μέχρι τον [[ισπανία|Ισπανικό]] ποταμό [[Έβρος (Ισπανία)|Έβρο]], ο Λουδοβίκος την [[Ανατολικό Φραγκικό Βασίλειο|Ανατολική Φραγκία]], την σημερινή [[Γερμανία]]. Ο Λοθάριος τέλος θα κρατούσε τον αυτοκρατορικό τίτλο, την [[Λομβαρδία]], την [[Φλάνδρα]] και περιοχές της [[Κεντρικό Φραγκικό Βασίλειο|κεντρικής Φραγκίας]], όπως η [[Βουργουνδία]].

 

Με τη δεύτερη σύζυγό του, Ριχίλδη, απέκτησε τη Ροθίλδη ([[871]]-[[925]]).

 

{{Αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας}}