Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Βαλδουίνος Δ΄ πέθανε την άνοιξη του [[1185]] αφήνοντας τον γιο της Σιβύλλας σαν μοναδικό βασιλιά, κάτω από την προστασία του [[Τζοσελίν Γ΄ της Έδεσσας]]. Ο παππούς του μικρού παιδιού, [[Γουλιέλμος Ε΄ του Μομφερράτου]], ήρθε, προκειμένου να υπερασπίσει τα δικαιώματά του, αλλά το παιδί, άρρωστο συνέχεια από βρέφος, πέθανε το καλοκαίρι του [[1186]]. Η Σίβυλλα κέρδισε την υποστήριξη του λαού και της εκκλησίας και ο πατριάρχης [[Ηράκλειος της Ιερουσαλήμ]] την όρισε σαν τον νομιμότερο δικαιωματικά κληρονόμο, ενώ μια μερίδα ευγενών αντιπαρατέθηκε στον σύζυγο της, [[Γκυ των Λουζινιάν]], που δεν είχε την υποστήριξη του βασιλιά [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Δ΄]] στην διαδοχή του. Η Σίβυλλα αρνήθηκε πεισματικά να δώσει διαζύγιο στον σύζυγό της και τον έστεψε συμβασιλέα. Παράλληλα, ο σύζυγός της Ισαβέλλας, [[Χάμφρεϊ Δ΄ του Τορόν]], δήλωσε την υποστήριξή του στην Σιβύλλα και τον Γκυ, απορρίπτοντας τα δικά του δικαιώματα, κάτι που δεν έφερε καμιά αμφισβήτηση στην κατοχή της εξουσίας από το ζεύγος.

 

 

Η Σίβυλλα στις διαπραγματεύσεις της προσπάθησε να συμφιλιωθεί με τους πολιτικούς της αντιπάλους, την οικογένεια των [[Ιμπελίν]], που εκαθοδηγείτο από τον βασιλιά της Τρίπολης Ραϊμόνδο Γ΄. Κύριο μέλημά της ήταν να αντιμετωπίσει την προέλαση του [[Σαλαντίν]]. Ο Γκυ και ο Ραϊμόνδος κλήθηκαν να συμφιλιωθούν, προκειμένου να ξεκινήσουν την μάχη κατά του Σαλαντίν, αλλά δεν μπόρεσαν να συντονίσουν τις δυνάμεις τους, με αποτέλεσμα την οδυνηρή ήττα στη [[μάχη του Χαττίν]] ([[4 Ιουλίου]] [[1187]]). Ο Γκυ πιάστηκε αιχμάλωτος και η Σίβυλλα έσπευσε να υπερασπιστεί τα [[Ιεροσόλυμα]] με τον πατριάρχη Ηράκλειο και τον [[Μπάλιαν του Ιμπελέν]], που σώθηκε στη [[μάχη του Χαττίν]]. Δεν τα κατάφεραν και τα [[Ιεροσόλυμα]] στις [[2 Οκτωβρίου]] εκυριεύθηκαν από τον Σαλαντίν.