Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Χαλκηδόνα βρίσκεται βορειοδυτικά της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] στη δυτική όχθη του [[Αξιός|Αξιού]].

 

 

Η Χαλκηδόνα , κατά την εποχή του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] ήταν ένα από τα σπουδαιότερα και μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της Μακεδονίας καθώς εκεί βρισκόταν το νομισματοκοπείο και το λιμάνι. Φυσικά η περιοχή δεν ονομαζόταν Χαλκηδόνα αλλά Ίχνες (Ἴχναι) .

 

 

Κατά την Βυζαντινή εποχή , η Χαλκηδόνα ήταν μια κατοικήσιμη περιοχή στην οποία υπήρχε και υπάρχει ακόμη και σήμερα ένα νεκροταφείο της περιόδου στο οποίο μάλιστα φημολογείται πως ήταν ενταφιασμένοι Βογόμιλοι. Επίσης υπάρχει και Ιερός Ναός των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου ο οποίος χρονολογείται κατά την Μεταβυζαντινή περίοδο. Ο Ναός σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ./665/1988 τ.Β΄ θεωρείται διατηρητέο αρχαιολογικό μνημείο.

 

Κατά την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας η Χαλκηδόνα ονομάστηκε Γιάλετζικ από τους Τούρκους το 1430 (όταν δηλαδή κατέλαβαν την Θεσσαλονίκη και τις γύρω περιοχές). Οι Τούρκοι, λέγεται, την ονόμασαν έτσι μεταφράζοντας ή παραφράζοντας κάποιες από τις παρακάτω πιθανές ονομασίες Στενό Πέρασμα, Γυμνοχώρι ή Ανεμοδαρμένο.

 

 

Το 1926 μετά την απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης το χωριό μετονομάστηκε σε Νέα Χαλκηδόνα. Αυτό έγινε γιατί είχε πραγματοποιηθεί ανταλλαγή πληθυσμού. Έτσι ήρθαν στη Χαλκηδόνα :