Δημήτριος Τόφαλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|colspan=2| <fontspan colorstyle="color:#330066;">'''Ολυμπιακό μετάλλιο'''</fontspan>

|colspan=2| <fontspan colorstyle="color:#330066;">'''Χρυσό μετάλλιο'''</fontspan>

[[Αρχείο:G.E.P._1901 1901.jpg|thumb|right|200px|Ο Τόφαλος με συναθλητές του στους Πανελλήνιους του 1901<br />πηγή:ΣΚΡΙΠ 10 Απριλίου 1901]]

[[Αρχείο:Dimitrios_TofalosDimitrios Tofalos.jpg|thumb|left|200px|Ο Τόφαλος στους πανελλήνιους του 1904<br />πηγή:ΣΚΡΙΠ 9 Μαΐου 1904]]

O '''Δημήτριος Τόφαλος''' ([[Πάτρα]] [[1884]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=47421&id=-1&s=0&STEMTYPE=1&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=AScASkASeASJASTASXASa&CropPDF=0 Μακεδονία], 16 Νοεμβρίου 1966, Αναφέρεται ότι "απέθανε σε ηλικία 82 ετών".</ref>- [[Πάτρα]] [[15 Νοεμβρίου]] [[1966]]) ήταν αθλητής της [[άρση βαρών|άρσης βαρών]]. Το [[1899]] γράφεται στην [[Παναχαϊκή Γ.Ε.#1891-1923 Παναχαϊκός Γ.Σ. & Γ.Ε. Πατρών|Γ.Ε. Πατρών]], τη σημερινή [[Παναχαϊκή Γ.Ε.]]. Παρόλο το ελάττωμα που είχε (σε ηλικία 12 ετών είχε ένα ατύχημα που είχε σαν συνέπεια το ένα του χέρι να είναι πιο μικρό) πέτυχε αμέτρητες νίκες στην άρση βαρών και έγινε διάσημος στην [[Ελλάδα]] και στο εξωτερικό. Πάμπολλες φορές πρωταθλητής Ελλάδος και πρώτος με παγκόσμιο ρεκόρ στην μεσολυμπιάδα του [[1906]] στην [[Αθήνα]]. Το ρεκόρ που κατέρριψε ήταν δικό του από το [[1904]]. Δεν ευτύχησε να λάβει μέρος στην Ολυμπιάδα του [[1904]] στο [[Σαιντ Λούις]] καθώς αρρώστησε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο στην [[Αμβέρσα]]. Μέγιστη ατυχία, αν αναλογιστεί κανείς πως για να πραγματοποιήσει το ταξίδι έγινε έρανος ώστε να συγκεντρωθεί το ποσό που χρειαζόταν, το οποίο ήταν υπέρογκο για την εποχή. Το [[1908]] το πρόγραμμα των αγώνων δυστυχώς δεν συμπεριλάμβανε πια την [[άρση βαρών]].

Το [[1906]] μετά το τέλος της μεσολυμπιάδας, κατά την επιστροφή του στην Πάτρα, οι Πατρινοί του επιφύλαξαν πρωτοφανή υποδοχή με αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό ότι στον σταθμό τον περίμεναν 6.000 περίπου φίλαθλοι. Το παγκόσμιο ρεκόρ του διατηρήθηκε μέχρι το [[1914]]. Αργότερα έφυγε για την [[Αμερική]] όπου έκανε μεγάλη καριέρα σαν αθλητής της ελευθέρας πάλης (κατς), ενώ έκανε και καριέρα τενόρου. Το [[1952]], διάσημος πλέον, επέστρεψε στην Πάτρα όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.