Μαλδίβες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| HDI_κατηγορία = <fontspan colorstyle="color:orange;">μεσαία</fontspan>

Μερικοί λόγιοι στηρίζουν τη θεωρία ότι το όνομα "Maldives" προέρχεται από το [[σανσκριτική γλώσσα|σανσκριτικό]] ''mālādvīpa'', που σημαίνει "γιρλάντα νησιών",<ref>J Hogendorn and M Johnson, ''The Shell Money of the Slave Trade'', p. 20-22</ref> ή από το ''mahilā dvipa'', που σημαίνει "νησί των γυναικών"<ref>[http://www.sanskrit-lexicon.uni-koeln.de/index.html Cologne Digital Sanskrit Lexicon] (από το Αγγλοσανσκριτικό Λεξικό των Μονιέ-Γουίλιαμς)<br /> '''mahilā''' που σημαίνει γυναίκα <br /> '''dvīpa''' που σημαίνει νησί, χερσόνησο και γιρλάντα</ref>, δεδομένης της μητριαρχικής κοινωνίας που επικρατούσε στα νησιά πριν την έλευση του Ισλάμ. Τα προαναφερθέντα ονόματα δεν αναφέρονται σε λογοτεχνικά έργα, όμως σε σανσκριτικά κείμενα υπάρχουν αναφορές για τα "Εκατό Χιλιάδες Νησιά" (Lakshadweepa), που είναι παράγωγο όνομα. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει και το [[αρχιπέλαγος Τσάγκος]] αλλά και τις [[Λακαδίβες]].<ref>Vaman Shivram Apte, ''Αγγλοσανσκριτικό Λεξικό''. Motilal Banarsidass. Νέο Δελχί, 1985</ref>

Μερικοί Άραβες ταξιδευτές του Μεσαίωνα, όπως ο [[Ιμπν Μπατούτα]] αποκαλούσαν τα νησιά "Mahal Dibiyat" από την [[αραβική γλώσσα|αραβική]] λέξη''Mahal'' ("παλάτι")." <ref>Ibn Batuta, Travels in Asia and Africa. σε μετάφραση A.R. Gibb</ref> Με το όνομα αυτό αναφέρονται οι Μαλδίβες στην περγαμηνή που απεικονίζεται στο κρατικό [[εθνόσημο των Μαλδίβων|έμβλημα της χώρας]]. Το κλασικό όνομα της χώρας στην [[υεμενίτικη γλώσσα]] είναι ''Dibajat''.<ref>Akhbar al-Sin wa ’l-Hind (Notes on China and India), που χρονολογείται από το 851<br /> [http://www.saudiaramcoworld.com/issue/200504/the.seas.of.sindbad.htm παγκόσμιο περιοδικό Saudi Aramco, τόμος 56, αρ. 4, The seas of sinbad, από τον ιστορικό και αραβιστή Paul Lunde]</ref>

Η χαρτογράφηση των νησιών άρχισε από τους Βρετανούς, το 1834-36. Φτιάχτηκαν τρεις χάρτες από την Υδρογραφική Υπηρεσία του Βασιλικού Ναυτικού.

Από την απογραφή που έγινε το 1905 καταδεικνύεται ότι ο πληθυσμός της χώρας για τα πρώτα 70 χρόνια του τελευταίου αιώνα παρέμεινε γύρω στα 100.000 άτομα. Μετά την ανεξαρτησία το 1965, οι υγειονομικές συνθήκες βελτιώθηκαν σε βαθμό που ο πληθυσμός διπλασιάστηκε πριν το 1978. Ο ρυθμός ανάπτυξης του πληθυσμού έφτασε το 3,4% το 1985. Ως το έτος 2007, οι κάτοικοι στη χώρα είχαν φτάσει τους 300.000, παρά το γεγονός ότι η πληθυσμιακή απογραφή του 2000 έδειξε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του πληθυσμού είχε παρουσιάσει μείωση κατά 1,9%. Το 1978 το προσδόκιμο ζωής ήταν τα 46 χρόνια, ενώ σήμερα αυξήθηκε στα 73 έτη. Ειδικότερα, το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2013 τα 74,92 χρόνια (72,65 χρόνια οι άνδρες και 77,31 οι γυναίκες).<ref name="cia"/> Η βρεφική θνησιμότητα από 127 ανά 1000 άτομα το 1977 σε 25,5 θανάτους σήμερα (εκτ. 2013). Επίσης, ο αναλφαβητισμός των ενηλίκων είναι, σύμφωνα με την απογραφή του 2000, 3,6%.

Επίσημη και κοινή γλώσσα είναι η [[Ντιβέχι]]. Πρόκειται για ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, η οποία έχει ομοιότητες με την [[Ελού]], τη γλώσσα των αρχαίων Σινγκαλέζων. Σήμερα, στις επιχειρήσεις χρησιμοποιείται ευρέως και η [[αγγλική γλώσσα]], η οποία μάλιστα χρησιμοποιείται και για να δίνονται οδηγίες στα σχολεία.

Η πρόσφατη περίοδος της οικονομίας της χώρας χαρακτηρίζεται από τη μείωση της σημασίας της αλιείας και την ανάπτυξη του τουρισμού.<ref>Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, εκδ. Δομή, 2007, τ. 13, σελ. 277</ref> Η χώρα που συνεργάζεται εμπορικά με τις Μαλδίβες είναι κυρίως η Σρι Λάνκα. Η ενέργεια προέρχεται από το εισαγόμενο [[πετρέλαιο]].

Ο στρατός αποτελείται από την Εθνική Δύναμη Άμυνας των Μαλδίβων (Maldives National Defence Force), της οποίας επικεφαλής είναι ο πρόεδρος [[Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ]] και συμπεριλαμβάνει παραρτήματα ασφαλείας (χερσαίες δυνάμεις), στοιχεία της Αεροπορίας, Ακτοφυλακή και μάχιμες δυνάμεις. Το 2005 υπήρχαν 71.774 κατά υπολογισμούς άνδρες κληρωτοί, ηλικίας 15-49 ετών. Η υποχρεωτική ηλικία στράτευσης είναι τα 18 χρόνια. Οι αμυντικές δαπάνες της χώρας έφτασαν τα 45,07 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2005, τα οποία αντιστοιχούσαν στο 5,5% του [[Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν|ΑΕΠ]] της χώρας.