Κεχριμπάρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Ειδικό βάρος ==

Το κεχριμπάρι είναι πολύ ελαφρύ και δίνει την αίσθηση πλαστικού. Οι Έλληνες το αποκαλούσαν ήλεκτρο, εξαιτίας της φωτεινότητας και της λαμπρότητάς του (σύμφωνα με το Λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη). Το πραγματικό κεχριμπάρι επιπλέει σε αλατόνερο (περιεκτικότητας περίπου 2 κουταλιών της σούπας αλάτι ανά κούπα νερού). Αντίθετα, το πλαστικό (σε πολλές μορφές του) και ο βακελίτης βυθίζονται. Το ειδικό βάρος του είναι σχετικά χαμηλό, 1,05 – 1,10. Πρακτικά το κεχριμπάρι επιπλέει σε αλατισμένο νερό. Δεν επιπλέει στην θάλασσα αλλά μπορεί και μετακινείται μίλια ολόκληρα σ’ αυτήν.

== Χρώμα ==

Εξαιτίας την οργανικής του φύσης, το χρώμα του κεχριμπαριού συχνά ποικίλλει, ανάλογα με τον τύπο της ξένης ύλης που σκεπάστηκε με τον χυμό μετά από την έκκριση του φυτού. Το χρώμα του κεχριμπαριού μπορεί να είναι κίτρινο, ή να έχει τον χρυσό τόνο ή το χρώμα του μελιού (με το οποίο είμαστε πιο εξοικειωμένοι), αλλά και κόκκινο, μπλε και πράσινο και μπορεί επίσης να είναι αδιαφανές