Δρύοπες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|06|2012}}
Οι '''Δρύοπες''' (βλέπε επίσης [[Δόλοπες]]) ήταν μία πρo-[[Έλληνες|ελληνική]] φυλή που κατοικούσε στην [[αρχαία Ελλάδα]]. Η ετυμολογία του ονόματος Δρύοπες προέρχεται από το δέντρο "Δρυς", και σημαίνει "οι άνθρωποι της Δρύς" (Βλέπε και Δρυϊδης"). Γενάρχης τους ήταν ο Δρύοψ, γιόςγιος του Πριάμου. (Βλ. Ιλιάδα 20.455 και Georg Autenrieth. A Homeric Dictionary for Schools and Colleges. New York. Harper and Brothers, 1891).
 
Πιστεύεται ότι ανήκαν στα ινδοευρωπαϊκά φύλα που συνιστούσαν μέρος του προελληνικού φυλετικού υποστρώματος. Αρχικά κατοικούσαν στην περιοχή ανάμεσα στα βουνά [[Οίτη]] και [[Παρνασσός]], μία άγονη γη που ήταν γνωστή ως '''Δρυοπίς'''. Πιστευόταν ότι σχετίζονταν με τους [[Λέλεγες]], και είχαν χαρακτηρισθεί ως φυλή ληστών. Οι οικισμοί των Δρυόπων, όπως και των Λελέγων, διατηρήθηκαν μέχρι και το τέλος της [[Νεολιθική Εποχή|Νεολιθικής Εποχής]]. Ο Αίλιος Αριστείδης αναφέρει την εις τον Υμηττόν εγκατάστασιν των Πελασγών, παραδέχεται μάλιστα ότι οι Δρύοπες, όπως και οι Πελασγοί είναι γένη των Ελλήνων. Η ακμή του πολιτισμού τους τοποθετείται γύρω στα 1600 π.Χ.
 
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Δρύοπες εκδιώχθηκαν από τη Δρυοπίδα από τον [[Ηρακλής|Ηρακλή]] και τους [[Μαλιείς]], που κατέλαβαν την οχυρωμένη πόλη τους στον Παρνασσό (Ηρόδοτος, 8, 43). Κατά τον μύθο, στην Τραχινία η [[Διηάνειρα]] βοήθησε τον Ηρακλή πολεμώντας στο πλευρό του κατά των Δρυόπων και πληγώθηκε στο στήθος. Στη συνέχεια οι Δρύοπες εποίκισαν την [[Ήπειρος|`Ηπειρο]], όπου μία περιοχή επίσης ονομαζόταν Δρυοπίς. Εκδιώχθηκαν όμως και από εκεί, από τους [[Δωριείς]] του [[Όλυμπος|Ολύμπου]] και της [[Όσσα|`Οσσας]]. Τελικά μετανάστευσαν προς τα νότια και εγκαταστάθηκαν στην [[Εύβοια]] και τις [[Κυκλάδες]]. Κοντά στο γεωγραφικό κέντρο της νήσου [[Κύθνος|Κύθνου]] υπήρχε αρχαία πόλη με το όνομα Δρυοπίς (και σήμερα [[Δρυοπίς Κυκλάδων|χωριό]]), ενώ ο [[Ηρόδοτος]] (8, 46) απέδιδε το όνομα σε ολόκληρη την Κύθνο, η οποία αργότερα απέκτησε το σημερινό της όνομα από ομώνυμο αρχηγό των Δρυόπων. Οι Δρύοπες ίδρυσαν στο νοτιοανατολικό μέρος της Αργολίδας, καθώς και στα γύρω εκεί νησιά, κατά τον 14οπ.Χ αιώνα, τρείατρία κρατίδια, δρυοπικού καθαρά πληθυσμιακού στοιχείου τα οποία και αναπτύχθηκαν ως ένα ορισμένο βαθμό υπό την επικυριαρχία του Μυκηναϊκου βασιλείου του Άργους, αυτά τα κρατίδια ήταν η Έρμιων ([[Ερμιόνη Αργολίδας|Ερμιόνη]]), ο [[Μάσης]] (στην κοιλάδα του Μάσητος) και των Ηιόνων (ξεχωριστός Δολοπικός πληθυσμός που κατοικούσε στα παράλια της ευρύτερης περιοχής του Αργοσαρωνικού, με έδρα την βραχονησίδα Λιοντάρι ανατολικαανατολικά του [[Πόρος|Πόρου]], όπου και βρισκόταν και το κοινό ιερό τους).
 
Κατά τη μυθολογία και πάλι, όσοι Δρύοπες κατέφυγαν στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] προσέπεσαν ως ικέτες στον βασιλιά [[Ευρυσθέας|Ευρυσθέα]], ο οποίος ως αντίπαλος του Ηρακλή τους έδωσε την αργολική πόλη [[Ασίνη]]. Οι ίδιοι οι Δρύοπες ίδρυσαν από μόνοι τους και τη [[Νεμέα]]. Ο Παυσανίας στα «Μεσσηνιακά» (τόμος Β, λδ΄, 9) μας πληροφορεί ότι αυτή η μετανάστευση έλαβε χώρα κατά την «τρίτη γενεά», όταν βασιλιάς των Δρυόπων ήταν ο '''Φύλας'''. Αντιμετωπίζοντας και εκεί διωγμούς ως σύμμαχοι των Σπαρτιατών, έφυγαν όταν οι Σπαρτιάτες τους επέτρεψαν να εγκατασταθούν σε μία πόλη της Μεσσηνίας την οποία οι Δρύοπες μετονόμασαν επίσης σε «Ασίνη».
 
Οι ίδιοι οι Δρύοπες θεωρούσαν ότι ο '''[[Δρύωψ]]''' ήταν ο μυθικός γενάρχης τους και πρώτος τους βασιλιάς στην Οίτη. Για να τον τιμήσουν, οι Δρύοπες είχαν ιδρύσει ένα ιερό με το άγαλμά του στην Ασίνη της Αργολίδας και κάθε δύο χρόνια τελούσαν προς τιμή του μία μυστικιστική εορτή, ενώ παράλληλα τιμούσαν και τη θυγατέρα του, τη νύμφη Δρυόπη, μία από τις [[Αμαδρυάδες]].
 
== Δείτε επίσης ==
* Στους Δρύοπες αποδίδεται η ανέγερση των '''[[Δρακόσπιτα|Δρακόσπιτων]]''', 23 μεγαλιθικών μνημείων που βρίσκονται μόνο στη νοτιοανατολική [[Εύβοια]], το τμήμα δηλαδή του νησιού όπου εγκαταστάθηκαν οι Δρύοπες.
 
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Δρύοπες"