Πάνθεον (Ρώμη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 4855555 από τον 188.4.213.5 (Συζήτηση)
Γραμμή 1:
{{coord|41.8986|12.4769|type:landmark|format=dms|display=title}}
=<nowiki/>=
{{Πλαίσιο πληροφοριών
|name =
|bodystyle =
|title = Πάνθεον της Ρώμης
|titlestyle =
|logo =
|logostyle =
|lgcaption =
|image = [[Αρχείο:0 Pantheon - Piazza della Rotonda - Rome (1a).JPG|200px]]
|imagestyle =
|caption = Το ''Πάνθεον'' της Ρώμης
|captionstyle =
|headerstyle =
|labelstyle =
|datastyle =
 
|header1 =
|label1 = Τοποθεσία
|data1 = ''[[Piazza della Rotonda]]'', [[Ρώμη]]
|header2 =
|label2 = Ημερομηνία Κατασκευής
|data2 = [[-27]] και [[125]]
|header3 =
|label3 = Εντολείς
|data3 = [[Μάρκος Βιψάνιος Αγρίππας|Αγρίππας]], [[Αδριανός]]
|header4 =
|label4 = Τύπος Κατασκευής
|data4 = [[Ναός (αρχιτεκτονική)|Ναός]]
 
|belowstyle =
|below =
}}
 
Το '''Πάνθεον''' της Ρώμης είναι αρχαία θρησκευτική κατασκευή η οποία βρίσκεται στην ''Piazza della Rotonda'' ([[Ρώμη]]). Κατασκευάστηκε ύστερα από εντολή του [[Μάρκος Βιψάνιος Αγρίππας|Αγρίππα]] κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. και υπέστη αρκετές καταστροφές από πυρκαγιές, με αποτέλεσμα να ανακατασκευαστεί πλήρως από τον [[Αδριανός|Αδριανό]] στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. Αρχικά, το Πάνθεον ήταν ναός αφιερωμένος σε όλες της θεότητες της Αρχαίας Ρώμης. Μετατράπηκε σε χριστιανική [[Εκκλησία|εκκλησία]] κατά τον 7ο αιώνα. Αποτελεί το μεγαλύτερο σε μέγεθος ρωμαϊκό μνημείο που να έχει διασωθεί έως σήμερα, σχεδόν άφθαρτο, λόγω της ασταμάτητης χρήσης του έως και σήμερα. Έχει δώσει την ονομασία του σε συνοικία της Ρώμης.
 
Η ονομασία του πάνθεον προέρχεται από το αρχαιοελληνικό επίθετο πανθεον''πάνθειον'', το οποίο σημαίνει «όλων των θεών». Η πλειοψηφία των Ρωμαίων συγγραφέων το αναφέρουν με την ελληνική του ονομασία ''Πάνθεον''. Η εκλατινισμένη εκδοχή του ονόματός του, ''Pantheum'' απαντάται στον [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιο τον Πρεσβύτερο]].
 
Το Πάνθεον διέθετε τον μεγαλύτερο [[θόλος|θόλο]] σε όλη την [[Αρχαιότητα]] (43,3 μέτρα διαμέτρου στο εσωτερικό του), ο οποίος και παραμένει έως σήμερα ο μεγαλύτερος από ''béton non-armé''. Έπειτα από σχεδόν δύο χιλιετίες, η αξιοσημείωτη αυτή κατασκευή δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι κατάρρευσης, παρά τις αρκετές αφαιρέσεις τμημάτων της διακόσμησής του, καθώς και τις επαναλαμβανόμενες τελουρικές κινήσεις<ref>[[Ζαν-Πιέρ Αντάμ|Jean-Pierre Adam]], ''La construction romaine. Matériaux et techniques'', Paris, Piccrad, 1984, ISBN 2708407996, p 200.</ref>.