Ζαν Βιγκό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 8:
 
==Κινηματογραφικές παραγωγές==
Με τον Μπόρις Κάουφμαν γύρισαν το ''A propos de Nice'' (Σχετικά με τη Νίκαια):η ταινία που γυρίστηκε κρυφά στη διάρκεια ενός καρναβαλιού<ref>Kristian Thomson David Bordwell, Ιστορία του Κινηματογράφου, μτφρ. Νίκος Λέρος-Ρίτα Κολαΐτη, εκδ.Πατάκης, Αθήνα, 2007,σελ.285</ref> δεν παρατηρεί μόνο την κοινωνική πραγματικότητα, αλλά ασκεί μια σκληρή σάτιρα στη ''βαλτωμένη αργοσχολία των εισοδηματιών'' <ref>Georges Sadoul, Η ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου,μτφρ,.Αντώνης Μοσχοβάκης, εκδ.Δαμιανός Δωδώνη, Αθήνα, χ.χ, σελ.313</ref>και στη συνέχεια ο Βιγκό γύρισε το [[ντοκιμαντέρ]] για τον πρωταθλητή κολύμβησης Ζαν Ταρίς ''Tans ou la natation'' Στη συνέχεια έκανε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας '("Zero de conduit" )-''Οι κουμπούρες''-ανάλαφρη κωμωδία<ref>Eduard Waintrop, «Βιγκό Ζαν», στο ''Larousse Ο Αιώνας των ανατροπών Το λεξικό των κινημάτων αμφισβήτηση στον 20ο αιώνα'', εκδ. Οξύ, Αθήνα, 2004, σελ.103</ref>. Εκεί ενσωμάτωσε στοιχεία από τις προσωπικές του αναμνήσεις στο οικοτροφείο και στην περίοδο που ο πατέρας του ήταν στο αναμορφωτήριο της Ροκέτ.<ref>Jean Vigo (Ζαν Βιγκό)[http://www.anarkismo.net/article/14746]</ref>Η ταινία αυτή-ταινία με υπερρεαλιστικές φιλοδοξίες- χρηματοδοτήθηκε από τον υποκόμη ντε Νοάιγ<ref>David Bordwell, Kristin Thomson, Εισαγωγή στην τέχνη του κινηματογράφου,μτφρ. Κατερίνα Κοκκινίδη,εκδ.ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2012, σελ.503-504</ref> Από το 1934 έως το 1945 η προβολή της απαγορεύτηκε. «Η λογοκρισία αρνήθηκε την έγκρισή της σε μια ταινία που χλεύαζε τους καθηγητές και την εξουσία»<ref>Georges Sadoul, Η ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου,μτφρ,.Αντώνης Μοσχοβάκης, εκδ.Δαμιανός Δωδώνη, Αθήνα, χ.χ, σελ.313</ref> Το 1934 γύρισε την ταινία ''Αταλάντη'' εμπνευσμένη από τη ζωή των ναυτικών που εργάζονται σε ποταμόπλοια και υδατοφράκτες. Στην ταινία αυτή ο Βιγκό, «το πλοίο είναι σαν ένας ονειρικός μικρόκοσμος, μέσα στη ροή της ζωής, όπου πλάθονται μυστηριώδεις, ακατάλυτες ανθρώπινες σχέσεις [χωρίς] εύκολους συναισθηματισμούς»<ref>Γιάννης Μπακογιαννόπουλος,«Βιγκό Ζαν» , ''Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια'', τομ. 2 (1984), σελ. 277</ref>
Ο Βιγκό πέθανε στις 5 Οκτωβρίου 1934 από [[σηψαιμία]].