Λοθαριγγία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
==Βασίλειο της Λοθαριγγίας==
[[File:Carolingian empire 870-el.png|thumbnail|right|Η Λοθαριγγία μετά το θάνατο του Λοθάριου με τη Συνθήκη του Μέρσεν (870), ανήκει στο βασίλειο του Κάρολου του Φαλακρού, στο χάρτη με διαχωριστικές γραμμές με κόκκινο.]]
Το 855 όταν ο Λοθάριος ήταν στο νεκροκρέβατό του στο Αβαείο του Προυμ, χώρισε το βασίλειό του μεταξύ των τριών γιών του με τη [[Συνθήκη του Προυμ]]. Ο πρεσβύτερος, [[Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας|Λουδοβίκος Β΄]], δόθηκε η Ιταλία και ο αυτοκρατορικός τίτλος. Στον μικρότερο, ακόμα ανήλικος, [[Κάρολος της Προβηγκίας|Κάρολο]] δόθηκε η [[Προβηγκία]]. Στον δεύτερο γιο του [[Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας|Λοθάριο Β΄]] δόθηκαν τα υπόλοιπα εδάφη βόρια της Προβηγκίας, ένα βασίλειο το οποίο δεν είχε εθνική ή γλωσσική ενότητα, όπως και δεν είχε ομοίως και η Μέση Φραγκία. Καθώς δεν υπήρχε αυτή η εθνική και γλωσσική ταυτότητα, οι σύγχρονοι δεν ήταν σίγουροι για το πώς να ονομάσουνε το νέο αυτό βασίλειο, και έτσι κατέληξε ως ''regnum quondam Lotharii', ή ''Lotharii regnum'', δηλαδή το "Βασίλειο [κάποτε του] Λοθάριου", και οι κάτοικοί του ''Λοθάριοι'' (από το ''Lotharius''), ''Λοθαρίνσιοι'' (από ''Lothariensis''), ή ''Lotharingi'' (το οποίο έδωσε το γερμανικό ''Lothringen'', το οποίο είναι το όνομα της περιοχής). Ο τελευταίος αυτός όρος με την κατάληξη ''-ing'', που υποδηλώνει προγονικές ή οικογενιακές σχέσεις, έδωσε τον λατινικό όρο ''Lotharingia'', (από τη λατινική κατάληξη ''-ia'', που υποδηλώνει χώρα), στα ελληνικά ΛοθιραγγίαΛοθαριγγία. Κατοπινοί όροι όπως "Lorraine", Λωρραίνη και "Lothier"., ΛοθιαριανόςΛόθιερ, προέρχονται από αυτόν τον λατινικό όρο (Lotharingia).
 
Όταν ο Λοθάριος Β΄ πέθανε το 869 δεν άφησε κανένα νόμιμο παιδί, αλλά μόνο έναν νόθο γιο, τον [[Ούγος της Αλσατίας|Ούγο]]. Οι βασιλείς της Ανατολικής και Δυτικής Φραγκίας [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός]] και [[Κάρολος ο Φαλακρός]] <ref>Οι προαναφερθέντες γιοί του Λουδοβίκου του Ευσεβή.</ref>, συμφώνησαν να μοιράσουν μεταξύ τους την Λοθαριγγία, και το 870 ήρθαν σε συμφωνία στο Μέρσεν. Το δυτικό μισό της Λοθαριγγίας πήγε στην [[Δυτική Φραγκία]], και το ανατολικό μισό στην [[Ανατολική Φραγκία]]. Το 876 ο Κάρολος εισέβαλε στην ανατολική Λοθαριγγία, αλλά ηττήθηκε από το Λουδοβίκο στη [[Μάχη του Άντερναχτ (876)|Μάχη του Άντερναχτ]]. Το 879 ο γιος του Λουδοβίκου, [[Λουδοβίκος ο νεότερος|Λουδοβίκου του νεότερου]] προσκλήθηκε από μια φράξια της αριστοκρατίας της Δυτικής Φραγκίας να διαδεχτεί στο θρόνο το γιο του Καρόλου [[Λουδοβίκος ο Τραυλός|Λουδοβίκο τον Τραυλό]]. Σε αντίδραση, οι γιοί του Λουδοβίκου του Τραυλού [[Καρλομάν Β΄ της Γαλλίας| Καρλομάν Β΄]] και [[Λουδοβίκος Γ΄ της Γαλλίας| Λουδοβίκος Γ΄]], παραχώρησαν την Δυτική Λοθαριγγία στον Λουδοβίκο. Τα σύνορα μεταξύ των δύο βασιλείων εγκαθιδρύθηκαν την επόμενη χρονιά (8880) στο Σεν Κουεντίν.
Γραμμή 22:
 
[[File:Lotharingia-959-el.png|thumb|300px|Ο διαχωρισμός της Λοθαριγγίας το 959:<br/>Μπλε: Αλσατία 925 παραχωρήθηκε στην Σουηβία<br/>Πορτοκαλί: Άνω Λωρραίνη μετά το 927<br/>Πράσινο: Κάτω Λωρραίνη μετά το 977]]
Η μεγαλύτερη ελευθερία που είχαν οι μαργράβοι της Λοθαριγγίας υπό τη βασιλεία του ανήλικου νόμιμου γιου του Αρνούφλου Λουδοβίκου του παιδιού, ήταν η αιτία που έμειναν πιστοί σε αυτόν μέχρι το θάνατό του το 911. Ήταν την περίοδο της βασιλίας του ανήλικου Λουδοβίκου που κάνει την εμφάνισή για πρώτη φορά δούκας στην Λοθαριγγία, ως ενδιάμεσος μεταξύ του λαού και του βασιλιά. Ο πρώτος δούκας ήταν ο Γκέμπχαρντ (903). Ο τίτλος του στα λατινικά της εποχής ήταν ''dux regni quod a multis Hlotharii dicitur'': "δούκας του βασιλείου του ονομαζόμενου (κατά κόρων) του Λοθάριου". Τον διαδέχτηκε ο [[Ρεζινάρ της Λωρραίνης|Ρεζινάρ]], ο οποίος ήταν επικεφαλής της αριστοκρατίας στην εκλογή ως βασιλιά του Κάρολου του Απλού της Δυτικής Φραγκίας μετά το θάνατο του Λουδοβίκου του παιδιού. Το 915 ο Κάρολος τον αντάμειψε, αποδίδοντάς του τον τίτλο του μαργράβου. Τον Ρεζινάρ διαδέχτηκε ο γιος του, [[Γιλβέρτος της Λωρραίνης|Γιλβέρτος]], ο οποίος χρησιμοποιούσε τον τίτλο ''dux Lotharingiae'': "δούκας της Λοθαριγγίας". Όταν η Δυτική Φραγκία εκθρόνισε τον Κάρολο το 922, εκείνος παρέμεινε βασιλιάς στην Λοθαριγγία, ενώ προσπάθησε να κατακτήσει ξανά το άλλο του βασίλειο το 923. Συνελήφθηκε και φυλακίστηκε και πέθανε το 929. Οι Λοθαρίγγιοι δεν εξέλεξαν νέο βασιλιά ως το 925, όταν και υπό την ηγεσία του Γιλβέρτου επέλεξαν τον [[Ερρίκος Α΄ ο Ορνιθοθήρας|Ερρίκο Α΄]], τον βασιλιά της Ανατολικής Φραγκίας. Το 930 η απόφαση το Γιλβέρτου να στηρίξει τον Ερρίκο ανταμείφτηκε, με το χέρι της κόρης του Ερρίκου Γκεμπέργκα. Με το θάνατο του Ερρίκου το 936 ο Γιλβέρτος προσπάθησε να μεταφέρει την υποστήριξη της Λοθαριγγίας με το μέρος της Δυτικής Φραγκίας, καθώς ο βασιλιάς τους, ο Ρούντολφ της Γαλλίας που ήταν αδύναμος, θα αναμιγνυόταν λιγότερο στα ζητήματα της αριστοκρατίας. Το 939 ο γιος και διάδοχος του Ερρίκου Όθωνας Α΄ εισέβαλε στην Λοθαριγγία και νίκησε τον Γιλβέρτο στη [[Μάχη του Άντερναχ]]. Από τότε και μετά οι δούκες της ΛοθιραγγίαςΛοθαριγγίας θα ήταν διορισμένοι από το βασιλιά.
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Lotharingia}}