Ο '''Τοουτάτης''' (σήμερα προφέρεται /towˈtaːtis/), ή '''Τεουτάτες''' ή '''Τουτάτης''', έχει φυσιογνωμία αν όχι καλύτερα καθορισμένη στο γαλατικό πάνθεο, τουλάχιστον εντονότερη. Όπως φανερώνει το όνομά του, το οποίο προέρχεται από τη ρίζα ''τούτα'' (teuta-), που σημαίνει "λαός", ήταν ο "πατέρας του λαού", ο θεός της φυλής. Ο [[Ιούλιος Καίσαρας]] τον θεωρεί έναν από τους συχνότερα απαντώντες θεούς της Κελτικής-Γαλατικής μυθολογίας και τον εξομοιώνει με τον [[Άρης (μυθολογία)|Άρη]], τον [[Απόλλων (μυθολογία)|Απόλλωνα]] και τον [[Ερμής (μυθολογία)|Ερμή]]. Θεωρείτο ο εθνικός[[ θεός]] των Γαλατών και ήταν ταυτόχρονα ο πρόγονος και νομοθέτης τους αλλά και ο φρουρός, ο διαιτητής και ο υπερασπιστής των φυλών τους. O [[Λουκανός]] στο πρώτο βιβλίο του από το έργο «Φαρσάλια» αναφέρει τον Τεουτάτες, μαζί με τους [[Τάρανις]] και [[Έσους]], παρατηρώντας μάλιστα πως για τον ευξευμενισμό τους απαιτούταν κάποια ανθρωποθυσία (Φαρσάλια, Βιβλίο 1ο 448-500).
Φαίνεται πως το όνομα του Τεουτάτες/Τουτάτη έχει λιγότερο την αξία ενός κύριου και ατομικού ονόματος και περισσότερο την αξία ενός γενικού προσδιορισμού, που θα μπορούσε να αποδοθεί σε διάφορες θεότητες. Ο Τουτάτης λατρευόταν ειδικά στη [[Γαλατία]] και τη [[Ρωμαϊκή Βρετανία]]. Επιγραφικά ευρήματα από το τη μεγάλη Βρετανία τον αναφέρουν ως ''Mars Toutatis''. Ίδια προσωνύμια βρέθηκαν επίσης στη [[Ρώμη]].
