Λοθαριγγία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Δημιουργήθηκε από την τριμερή διάσπαση το 855 του βασιλείου της [[Μέση Φραγκία|Μέσης Φραγκίας]], το οποίο με τη σειρά του είχε δημιουργηθεί με την τριμερή διάσπαση της [[Καρολίγγεια Αυτοκρατορία|Καρολίγγειας Αυτοκρατορίας]] με τη [[Συνθήκη του Βερντέν]] του 843. Ούτε η Λοθαριγγία ούτε η Μέση Φραγκία δεν είχαν συνοχή, αλλά ήταν απλά εδαφικά κομμάτια που προέκυψαν από τον τεμαχισμό ενός μεγαλύτερου βασιλείου. Το 870 η Λοθαριγγία μετά από μια σύντομη περίοδο ακυβερνησίας, μοιράστηκε με τη [[Συνθήκη του Μέρσεν]] μεταξύ των γειτονικών της [[Ανατολική Φραγκία|Ανατολικής]] και [[Δυτική Φραγκία|Δυτικής Φραγκίας]]. Μετά από σύντομους πολέμους το 876 και το 879, η Δυτική Φραγκία παρέδωσε το μισό κομμάτι της, της Λοθαριγγίας, στην Ανατολική Φραγκία, με τη [[Συνθήκη του Ριμπεμόν]]. Η αριστοκρατία της Λοθαριγγίας προσπαθώντας να ασκήσουν το δικαίωμά τους να εκλέξουν βασιλιά, ένωσαν τις δυνάμεις τους στις προσπάθειες των άλλων περιοχών της Ανατολικής Φραγκίας να εκθρονίσουν τον βασιλιά τους [[Κάρολος ο Παχύς|Κάρολο τον Παχύ]] το 887. Υπό μια σειρά από δούκες που άρχισε υπό τη βασιλεία του ανήλικου βασιλιά [[Λουδοβίκος το παιδί|Λουδοβίκου του παιδιού]] το 903, η αριστοκρατία της Λοθαριγγίας άλλαζαν συχνά μέρος μεταξύ των βασιλιάδων της Ανατολικής και Δυτικής Φραγκίας. Το 939 ο βασιλιάς της Ανατολικής Φραγκίας [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθων Α΄]] ανάγκασε σε υποταγή τον δούκα που εξουσίασε [[Γιλβέρτος της Λωρραίνης|Γιλβέρτο]], και ενέταξε τη Λοθαριγγία στο βασίλειό του στα καινούργια δουκάτα που είχαν δημιουργηθεί με βάσει την καταγωγή, και τα οποία είχαν δικαίωμα στην εκλογή του βασιλιά. Ενώ τα άλλα τέτοια δουκάτα είχαν χαρακτήρα που βασιζόταν στην φυλή ή τις εθνικές ταυτότητες, η ταυτότητα της Λοθαριγγίας ήταν καθαρά πολιτική.
 
Το 959 ο δούκας της Λοθαριγγίας [[Μπρούνο ο Μέγας]] διαχώρισε το δουκάτο στο [[ΛωρράινηΛωρραίνη (Δουκάτο)|Δουκάτο της Άνω Λωρραίνης]] και το [[Κάτω ΛωρράινηΛωρραίνη|Δουκάτο της Κάτω Λωρραίνης]], δίνοντας το καθένα υπό την εξουσία [[Μαργράβος|μαργράβου]]. Εκτός από μια σύντομη περίοδο (1033–44, υπό [[Γκοθέλο Α΄ της Λωρραίνης|Γκοθέλο Α΄]]) ο διαχωρισμός δεν αναστράφηκε ποτέ, και σύντομα οι μαργράβοι μετέτρεψαν τα ξεχωριστά τους φέουδα σε δουκάτα. Κατά τον δωδέκατο αιώνα η εξουσία του δούκα στην Κάτω Λωρραίνη διασπάστηκε, με αποτέλεσμα τη δημιουργία του [[Δουκάτο του Λίμπουργκ|Δουκάτου του Λίμπουργκ]] και του [[Δουκάτο του Μπράμπαντ|Δουκάτου του Μπράμπαντ]], οι ηγέτες του οποίου διατήρησαν τον τίτλο του "Δούκα του Λόθιερ" (όρος που προέρχεται από το Λοθαριγγία). Με την διάλυση της Κάτω Λωρραίνης η Άνω Λωρραίνη έγινε η κύρια υπόσταση όσον αφορά στο όνομα "Λωρραίνη" μέσα στην [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Μετά από αιώνες γαλλικών εισβολών και κατοχών, η Λωρραίνη τελικά εκχωρήθηκε στην Γαλλία στο τέλος του Πολέμου της Πολωνικής Διαδοχής (1737). Το 1766 το δουκάτο κληρονομήθηκε από το Γαλλικό Στέμμα και έγινε η [[Λωρραίνη (Δουκάτο)|επαρχία της Λωρραίνης]]. Το 1871 μετά τον [[Γαλλοπρωσικός Πόλεμος|Γαλλοπρωσικό Πόλεμο]] το γερμανόφωνο μέρος της Λωρραίνης ενώθηκε με την [[Αλσατία]] για να γίνει η επαρχία [[Αλσατία-Λωρραίνη]] της [[Γερμανική Αυτοκρατορία|Γερμανικής Αυτοκρατορίας]]. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της γαλλικής πλευράς των γάλλο-γερμανικών συνόρων ανήκει στην [[Λωρραίνη (περιοχή)|περιοχή της Λωρραίνης]].
 
==Μέση Φραγκία==