Τσαριτσάνη Λάρισας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο: TSARITSANI-10.JPG |thumb|left|250px|Ο Πλάτανος]]

[[Αρχείο: TSARITSANI-3.JPG |thumb|left|300px|Πύργος του Μάμτζιου]]

Στην Τσαριτσάνη σώζονται παραδοσιακά αρχοντικά, δείγματα της άνθησης που γνώρισε η κωμόπολη στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Έφτασε στη μεγαλύτερη ακμή της κατά κατά τον 17ο αι. και 18 αι., με την ανάπτυξη της βιοτεχνίας χρωστικών ουσιών, μεταξωτών και ερυθρών νημάτων, τα οποία πωλούνταν στις μεγαλύτερες αγορές της Ευρώπης. Στην περιοχή υπήρχε ελληνική σχολή πανελλήνιας φήμης, στην οποία δίδασκαν ονομαστοί λόγιοι, μεταξύ των οποίων ο [[Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων]], ενώ στο σχολείο φοίτησε και ο αγωνιστής του 1821 [[Χριστόφορος Περραιβός]]. Στις αρχές του 19ου αι. η κωμόπολη άρχισε να παρακμάζει, όπως και τα [[Αμπελάκια Λάρισας|Αμπελάκια]] εξαιτίας της ανάπτυξης της ευρωπαϊκής βιομηχανίας χρωμάτων, ενώ παράλληλα δοκιμάστηκε από τις λεηλασίες των [[Τουρκοαλβανοί|Τουρκοαλβανών]] του Αλή πασά και ο πληθυσμός της αποδεκατίστηκε από φοβερή πανώλη ([[1813]]).<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 29, σ.305 ISBN 960-8177-81-2</ref>

<br>